Στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση, η οποία χαρακτηρίζεται από βία και το βάρος των ιστορικών, θρησκευτικών και γεωπολιτικών εκτιμήσεων, η φωνή του νόμου παραμένει σε μεγάλο βαθμό απαράδεκτη. Σε έναν κόσμο που επικίνδυνα επιστρέφει στην καθαρή λογική της εξουσίας, ο νομικός ορθολογισμός είναι ωστόσο πιο θεμιτός και απαραίτητος από ποτέ.
Η αίτηση της Νότιας Αφρικής στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ICJ) [στη Χάγη, το οποίο θα εκδώσει την απόφασή του την Παρασκευή 26 Ιανουαρίου] , η οποία κατηγορεί το Ισραήλ για παραβίαση της Σύμβασης του 1948 για την Πρόληψη και Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, αντιπροσωπεύει το αντίθετο Αυτό που υποστηρίζει ο Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών, Stéphane Séjourné , είναι μια σωτήρια υπενθύμιση: αυτή η σύγκρουση, γενικά, και η ασφάλεια του Ισραήλ, ειδικότερα, δεν μπορούν να ξεφύγουν από τις απαιτήσεις του διεθνούς δικαίου. Η άσκηση του δικαιώματος αυτοάμυνας δεν επιτρέπει τη διάπραξη διεθνών εγκλημάτων και το Ισραήλ δεν απολαμβάνει de jure κανένα εξαιρετικό καθεστώς.
Γενικότερα, η νοτιοαφρικανική καταγγελία ανοίγει ένα εξαιρετικό κεφάλαιο στο νομικό φάκελο της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Αυτή η «νομική εξαίρεση» συνδέεται με την εξαιρετική σοβαρότητα της κατηγορίας: στην αίτησή της 84 σελίδων και κατά τα υπομνήματα της ενώπιον του Δικαστηρίου, η Νότια Αφρική καταδεικνύει αυστηρά γιατί, σύμφωνα με αυτήν, το Ισραήλ διαπράττει « γενοκτονία » – μια ιδιαίτερα φορτισμένη ιδέα που έχει παγιωμένη νομική σημασία.
Η Πρετόρια υπενθύμισε συγκεκριμένα ότι περισσότεροι από 23.000 Παλαιστίνιοι στη Γάζα –η πλειοψηφία των οποίων ήταν γυναίκες και παιδιά– σκοτώθηκαν, περισσότεροι από 60.000 τραυματίστηκαν και ότι ολόκληρος ο πληθυσμός της Γάζας, που στερήθηκε νερό, τρόφιμα, φάρμακα και στέγαση, υπόκειται σε συνθήκες διαβίωσης πιθανόν να οδηγήσει στην εξαφάνισή του – πράξεις που δυνητικά συνιστούν γενοκτονία.
Αληθοφάνεια κινδύνου
Οι Νοτιοαφρικανοί δικηγόροι τόνισαν περαιτέρω, μέσω πολυάριθμων ομιλιών από ανώτερους πολιτικούς και στρατιωτικούς αξιωματούχους του Ισραήλ που απανθρωποποιούν τον πληθυσμό της Γάζας στο σύνολό του, αυτό που θεωρούν ως σαφή πρόθεση γενοκτονίας. Αυτές οι πράξεις και ομιλίες πρέπει επίσης, υπενθυμίζουν οι νοτιοαφρικανοί δικηγόροι, να ερμηνεύονται μέσα σε μια ευρύτερη συνέχεια καταπατήσεων και παραβιάσεων των δικαιωμάτων των Παλαιστινίων για περισσότερα από εβδομήντα πέντε χρόνια – μια περίοδο κατά την οποία το Ισραήλ ακολούθησε μια πολιτική απαρτχάιντ, κατέλαβε και αποίκισε στο παλαιστινιακό έδαφος και άσκησε πλήρη αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.
Σας απομένει να διαβάσετε το 60% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.