Ένα από τα πράγματα που χτυπά τους ξένους στη Γαλλία είναι η πολύ ευέλικτη σχέση μας με τους κανόνες. Φυσικά, γνωρίζουμε ότι οι νόμοι και άλλοι κανόνες δικαίου ή της ζωής στην κοινωνία είναι ουσιαστικοί. Αλλά τείνουμε να αναζητούμε συνεχώς λύσεις, ισχυριζόμενοι, λίγο πολύ καλή τη πίστη, μια συγκεκριμένη περίσταση ή παίζοντας με τη δική μας εμπιστοσύνη. Από τα κόκκινα φανάρια που έχουν ξεχαστεί από τα δίτροχα μέχρι τις χαρούμενες ουρές, η αστική ζωή παρέχει μια ανεξάντλητη πηγή αυτών των «μικρών διευθετήσεων» που οι Ευρωπαίοι γείτονές μας ή τα ξαδέρφια μας στον Ατλαντικό επιτρέπουν λιγότερο. Αυτό που ένας Αμερικανός φίλος αποκαλεί τη Γαλλία της «αλλά ακόμα…», που είναι συνεχώς απασχολημένη με τις διαπραγματεύσεις για μια εξαίρεση στον κανόνα.

Αυτό το εθνικό άθλημα μπορεί να προσφέρει μικρές προσωπικές ικανοποιήσεις, αλλά και να προκαλέσει απογοητεύσεις και να περιπλέξει τη ζωή μαζί. Ειδικά όταν η ίδια η Πολιτεία δίνει το (κακό) παράδειγμα. Έτσι τελειώνει η τιμωρία με την απώλεια ενός πόντου για υπερβολικές ταχύτητες δρόμου μικρότερες από 5 χλμ./ώρα, από ^{την 1η} Ιανουαρίου 2024. Μας αναβοσβήνει ένα ραντάρ, «αλλά ακόμα» δεν θα χάσουμε άλλους βαθμούς.

Ανακοινώθηκε τον Απρίλιο από τον Gérald Darmanin ως «μέτρο κοινής λογικής για τους συμπολίτες μας» σε ένα tweet, το μέτρο δεν περιλαμβάνει την άρση του προστίμου (135 ευρώ εάν η υπέρβαση είναι μικρότερη από 20 km/h σε κατοικημένες περιοχές και 68 ευρώ αλλού). Χαιρετίστηκε ως «νίκη» από την ένωση 40 εκατομμυρίων Αυτοκινητιστών , η οποία μεταδίδει την «αγανάκτηση» που προκλήθηκε, σύμφωνα με αυτήν, από την τιμωρία αυτών των «μικρών παραβιάσεων ταχύτητας» . Αυτά αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 58% των συνολικών πόντων που αποσύρθηκαν σε εθνικό επίπεδο το 2020, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών.

Αλλά «ο πόλεμος κατά της νοημοσύνης διεξάγεται πάντα στο όνομα της κοινής λογικής» , όπως είπε ο Roland Barthes, και οι ενώσεις που αγωνίζονται για την οδική ασφάλεια επιμένουν σε μια αντιδιαισθητική αλήθεια που καθιερώθηκε επιστημονικά: το 46% των θανατηφόρων ατυχημάτων προκαλούνται από τα εν λόγω «μικρά περιστατικά υπερβολικής ταχύτητας», σύμφωνα με μελέτη του 2012 του Γαλλικού Ινστιτούτου Επιστήμης και Τεχνολογίας Μεταφορών, Σχεδιασμού και Δικτύων (Ifsttar, τώρα Πανεπιστήμιο Gustave-Eiffel) που καλύπτει την περίοδο 2001-2010. Τα μέτρα που ελήφθησαν κατά της υπερβολικής ταχύτητας ήταν αποτελεσματικά: οι θάνατοι από τροχαία έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ από την εγκατάσταση αυτόματων ραντάρ το 2002. Από εδώ και πέρα, «οι πολιτικές (…) θα πρέπει να επικεντρώνονται ιδιαίτερα στη μικρή υπερβολική ταχύτητα. ταχύτητα» , κατέληξε αυτή η ερευνητική εργασία.

Σας απομένει να διαβάσετε το 60% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.