Επηρεάζει τον ρόλο και την επιρροή της ΕΕ στα Ηνωμένα Έθνη και σε χώρες στον Παγκόσμιο Νότο.

Το πιο σημαντικό είναι ότι θέτει σε κίνδυνο τη σημαντική και άλλοτε ισχυρή προσέγγιση της ΕΕ προς τους υπέρμαχους της δημοκρατίας και τους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο — και όχι μόνο.

Χρειάστηκαν φιλοϊσραηλινοί πολιτικοί της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, έξι μήνες από τη θανατηφόρα επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, για να αναγνωρίσουν την ανάγκη προστασίας της «ζωής των πολιτών».

Καθώς το Ισραήλ προετοιμάζεται για επίθεση στη Ράφα και η Γάζα αντιμετωπίζει τον πλήρη αφανισμό – και παρά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ της Δευτέρας που ζητά κατάπαυση του πυρός – δεν υπάρχει ένδειξη ότι οι κυβερνήσεις της ΕΕ είναι έτοιμες να φρενάρουν έκτακτη ανάγκη στις εξαγωγές όπλων και πυρομαχικών τους στο Ισραήλ.

Η Γερμανία, η οποία παρέχει το 28 τοις εκατό των στρατιωτικών εισαγωγών του Ισραήλ , έχει δει τις εξαγωγές της να αυξάνονται σχεδόν κατά δέκα φορές μεταξύ 2022 και 2023, με τις πωλήσεις να αυξάνονται τον περασμένο Νοέμβριο.

Τα αιτήματα για άμεση αναστολή του συμφώνου ΕΕ-Ισραήλ λόγω των επίμονων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Ισραήλ παραμένουν ανήκουστα και πολλά κράτη της ΕΕ δεν έχουν ακόμη ξαναρχίσει τη χρηματοδότηση της UNRWA, παρόλο που το Ισραήλ εξακολουθεί να απαγορεύει την είσοδο της βοήθειας στη βόρεια Γάζα που έχει πληγεί από την πείνα.

Η πολιτική της ΕΕ για τη Γάζα σημαίνει ότι «σπάνια θα ακούσει κανείς σύντομα στον Παγκόσμιο Νότο όταν οι δυτικοί πολιτικοί επιμένουν στο διεθνές δίκαιο, λέει ο αναλυτής της Μέσης Ανατολής Amro Ali.

Η άβολη αλήθεια είναι ότι αυτό ήταν προβλέψιμο . Ας είμαστε ξεκάθαροι: η επιδεινωμένη θέση της ΕΕ δεν δυσαρεστεί τους Άραβες και άλλους ισχυρούς άνδρες.

Προβλεπόμενη αστοχία από το «ATM EU»

Όπως αποδεικνύεται από τον αυξανόμενο αριθμό «συμφωνιών μετρητά για μετανάστες» της ΕΕ, οι αποτυχίες της ΕΕ στη Γάζα δεν αποτελούν εμπόδιο όσον αφορά την αξιοποίηση του «ATM EU» από τους ηγέτες της Αιγύπτου και της Τυνησίας.

Ωστόσο, ενώ προσελκύουν δικτάτορες και αυταρχιστές, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ αποξενώνονται ολοένα και περισσότερο από τους δημοκράτες του κόσμου.

Η πραγματική τραγωδία, όπως τονίστηκε σε πρόσφατη ανάλυση , είναι η διάβρωση ενός από τα βασικά πλεονεκτήματα της Ευρώπης: των «τεράστιων αποθεμάτων» ήπιας ισχύος της.

Στο παρελθόν, ακόμη και όταν η άμεση πολιτική επιρροή της ΕΕ στις κυβερνήσεις της Μέσης Ανατολής υποχώρησε, οι ειδικευμένοι Ευρωπαίοι διπλωμάτες κατάφεραν να διατηρήσουν μια εντυπωσιακή προσέγγιση προς τους πολίτες της περιοχής.

Μια σειρά από πρωτοβουλίες της ΕΕ, όπως η Νέα Ατζέντα του 2021 για τη Μεσόγειο, προσπάθησαν με μεγάλη επιτυχία να κερδίσουν την «καρδιά και το μυαλό» των φοιτητών, των ομάδων γυναικών, των συνδικαλιστών, των επιχειρηματιών, των ακαδημαϊκών και των think tankers.

Αντιμέτωποι με τη συρρίκνωση του αστικού χώρου και τις συχνά καταπιεστικές κυβερνήσεις στο εσωτερικό, εκείνοι που αγωνίζονται να διασφαλίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στράφηκαν στην ΕΕ για υποστήριξη και χρηματοδότηση.

Δεν ήταν μόνο για τα χρήματα. Η συμμετοχή στους «διάλογους της κοινωνίας των πολιτών» της ΕΕ ήταν υψηλή, διότι σε αντίθεση με τις περιορισμένες εγχώριες συνομιλίες, ήταν κινούμενες, ειλικρινείς και ανοιχτές.

Έχοντας συμμετάσχει σε πολλές τέτοιες συζητήσεις, μπορώ να εγγυηθώ για τη φλογερή τους ενέργεια. Οι απαγορευμένες συζητήσεις μεταξύ νεαρών Αράβων ανδρών και γυναικών και ανώτερων υπαλλήλων χάραξης πολιτικής της ΕΕ ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακές.

Είναι αυτοί οι ακτιβιστές, που πίστεψαν στη ρητορική της ΕΕ για τις αξίες και βασίστηκαν στην ΕΕ για υποστήριξη, που τώρα νιώθουν προδομένοι και ευάλωτοι.

"Η υποκρισία της Ευρώπης ξεπερνά το χλωμό όταν έρχεται σε αντίθεση με την απεριόριστη υποστήριξη στον πληθυσμό της Ουκρανίας. Ειδικά οι Γερμανοί προεξέχουν σαν πονηρός αντίχειρας", λέει η Magda Abu-Fadil , μια Αραβοαμερικανίδα βετεράνος ξένη ανταποκρίτρια, συντάκτρια και ακαδημαϊκός με έδρα τον Λίβανο.

Τα διπλά πρότυπα της Ευρώπης υπογραμμίζονται συνεχώς από τα αραβικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σχόλια, μιμίδια, βίντεο και κινούμενα σχέδια, λέει.

Πάνω από το 75 τοις εκατό των Αράβων θεωρούν τις θέσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας για τη Γάζα ως «κακές ή πολύ κακές», σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση.

Η παραβίαση εμπιστοσύνης δεν θα είναι εύκολο να επιδιορθωθεί.

Οι αξιωματούχοι της ΕΕ κάποτε έλεγαν στίχους για τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών σε όλο τον κόσμο ως «μοναδικούς εταίρους» που ήταν «οι κινητήρες της αλλαγής, αυτοί που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, που αγωνίζονται για ισότητα και δικαιοσύνη».

Εάν, όπως προβλεπόταν, τα ακροδεξιά κόμματα αυξήσουν το βάρος και την επιρροή τους στο επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και κατ' επέκταση στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΕ – εκτός από ορισμένα κράτη μέλη – είναι πιθανό να πλησιάσει όλο και περισσότερο το Ισραήλ.

Οι απίστευτες συμφωνίες για τους μετανάστες πιθανότατα θα γίνουν ο κανόνας σε ολόκληρη την Ευρώπη του φρουρίου, με την ΕΕ να παρέχει μια σταθερή οικονομική σωτηρία για τους Άραβες αυταρχιστές.

Πολλοί μπορεί να πιστεύουν ότι αυτό είναι απόδειξη μιας ισχυρότερης και πιο μυϊκής γεωπολιτικής Ευρώπης. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το πλήγμα στη φήμη της ΕΕ θα επιβιώσει από την «κρίση» της Γάζας.

Αυτό είναι ευσεβής πόθος.

Η δημόσια οργή για την απάντηση της Δύσης στην καταστροφή της Γάζας είναι πολύ βαθύτερη από όσο θέλουν να αναγνωρίσουν πολλοί στις Βρυξέλλες και σε άλλες πρωτεύουσες της ΕΕ.

«Βρισκόμαστε μάρτυρες μιας γνωσιολογικής ρήξης ή μιας βαθιάς ρήξης όχι μόνο με τους Ευρωπαίους ηγέτες ή την πολιτική αλλά και με τη Δύση συνολικά», προειδοποιεί η ερευνήτρια και αναλυτής της Μέσης Ανατολής Γιασμίν Ακρίμι.

Μια ΕΕ που υποχωρεί από τις αξίες της, επιδίδεται σε πιο επιλεκτική αγανάκτηση και εγκαθιστά μια ιεραρχία δικαιωμάτων είναι ένα όφελος για τους απολυταρχικούς του κόσμου.

Αλλά είναι τραγωδία για όσους τρέφουν όνειρα δημοκρατίας, πιστεύουν στην οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και φιλοδοξούν να ζήσουν σε έναν πιο δίκαιο κόσμο.