Της Leslie Krowchenko, Ειδική για τα Ελληνικά Νέα της Αμερικής

Μόλις πέντε εβδομάδες πριν από τις εκλογές του 2018 που καθόρισαν τον έλεγχο του Κογκρέσου των ΗΠΑ για τα επόμενα δύο χρόνια, μια δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos έδειξε ότι περίπου το ένα τρίτο των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων δεν γνώριζε το όνομα του υποψηφίου του κόμματός τους για το αξίωμα.

Ευτυχώς για τον John Sarbanes, η αναγνώριση του ονόματος δεν ήταν ποτέ πρόβλημα.

Ο Sarbanes, γιος του αείμνηστου Αμερικανού γερουσιαστή Paul Sarbanes, υπηρετεί στο Κογκρέσο από το 2007 εκπροσωπώντας την Τρίτη Περιφέρεια του Μέριλαντ του Κογκρέσου (MD-3). Ο πατέρας του, ο πρώτος Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής και ο δεύτερος μακροβιότερος στην ιστορία της πολιτείας Old Line, κράτησε την ίδια έδρα από το 1971 έως το 1977.

«Το παράδειγμα του πατέρα μου ήταν μια έμπνευση για να επιδιώξω το εκλεγμένο αξίωμα», είπε. «Μέσα στα όρια μου, προσπάθησα να ανταποκριθώ στο πρότυπο στοχασμού και ακεραιότητας που έφερε στη δημόσια υπηρεσία».

Ένας άντρας με ρίζες από το Maryland, ο Sarbanes γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βαλτιμόρη. Έλαβε πτυχίο το 1984 από τη Σχολή Δημοσίων και Διεθνών Υποθέσεων του Πανεπιστημίου Πρίνστον και σπούδασε νομικά και πολιτική στην Ελλάδα με υποτροφία Fulbright.

Μόλις κέρδισε ένα JD από τη Νομική Σχολή του Χάρβαρντ, ο Sarbanes επέστρεψε στο σπίτι των Orioles and Ravens, ασκώντας δικηγορία για 18 χρόνια σε μια εταιρεία στην πόλη. Υπηρέτησε για επτά χρόνια στο Υπουργείο Παιδείας του Μέριλαντ, εργάστηκε στο ομοσπονδιακό περιφερειακό δικαστήριο και εργάστηκε στο Κέντρο Δημόσιας Δικαιοσύνης. Από την παιδική του ηλικία, παρακολουθεί τον Ελληνικό Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Βαλτιμόρη.

«Η οικογένειά μου με δίδαξε ότι η υπηρεσία στην κοινότητα είναι ένα από τα υψηλότερα ζητήματα της ζωής», είπε. «Αυτή η αξία σίγουρα με επηρέασε να δραστηριοποιηθώ σε εθελοντική και μη κερδοσκοπική εργασία νωρίς στην καριέρα μου και με βοήθησε στην απόφασή μου να υποβάλω υποψηφιότητα για δημόσιο αξίωμα».

Το MD-3, το οποίο περιλαμβάνει την Αννάπολη και τις γύρω κομητείες της, ήταν μια επιτυχημένη είσοδος στην εθνική σκηνή για αρκετούς τοπικούς πολιτικούς. Ο Paul Sarbanes κέρδισε την έδρα το 1970 μετά από δύο θητείες στην πολιτειακή Βουλή των Αντιπροσώπων. Η απόφασή του να θέσει υποψηφιότητα για τη Γερουσία έξι χρόνια αργότερα άνοιξε το σημείο για το μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαλτιμόρης Barbara Mikulski. Μετά τα 10 χρόνια της στο Κογκρέσο, οι δυο τους υπηρέτησαν μαζί στη Γερουσία. Ο Ben Cardin, επίσης πρώην μέλος του House of Delegates, ανέλαβε την έδρα του Mikulski το 1986.

Ο Cardin έτρεξε με επιτυχία για τη θέση της Γερουσίας είκοσι χρόνια αργότερα, όταν ο πρεσβύτερος Sarbanes επέλεξε να συνταξιοδοτηθεί και ο γιος του αναζήτησε την υποψηφιότητα του Κογκρέσου. Αντιμετωπίζοντας τρεις αντιπάλους, έλαβε το 31,9 τοις εκατό των προκριματικών ψήφων και κέρδισε τις γενικές εκλογές με διαφορά σχεδόν δύο τρίτων. Με παρόμοιο τρόπο, έχει επανεκλεγεί οκτώ φορές χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση.

Ο Sarbanes είχε την ευκαιρία να εργαστεί σε μια σειρά σημαντικά ζητήματα κατά τη διάρκεια των 17 χρόνων του στη Βουλή. Ως συμπρόεδρος της Ομάδας Εργασίας για την Ενίσχυση της Δημοκρατίας, συνέταξε τον νόμο For the People, τον οποίο περιέγραψε ως «ένα ιστορικό πακέτο μεταρρυθμίσεων για να καθαρίσει την κουλτούρα της διαφθοράς στην Ουάσιγκτον και να επιστρέψει στην κυβέρνηση, από και για τον λαό. ” Πέρασε από τη Βουλή το 2021, αλλά μπλοκαρίστηκε από έναν Ρεπουμπλικανό φιλιμάστερ της Γερουσίας.

«Η πιο συνεπής προσπάθειά μου ήταν να οδηγήσω τη δημοκρατική μεταρρύθμιση μέσω του δημιουργού της πράξης», πρόσθεσε. «Αυτή η νομοθεσία επιδιώκει να διασφαλίσει ότι κάθε Αμερικανός έχει φωνή και ψήφο στη δημοκρατία μας και ότι οι κυβερνητικοί μας αξιωματούχοι ανταποκρίνονται στο δημόσιο συμφέρον – όχι στα ειδικά συμφέροντα».

Συνεχίζοντας τις μέρες του με κρατικούς οργανισμούς δημόσιου συμφέροντος, ο Sarbanes είναι επίσης περήφανος για τον ρόλο του στη δημιουργία του ομοσπονδιακού προγράμματος συγχώρεσης δανείων δημόσιας υπηρεσίας. Η προσπάθεια βοηθά στην ελάφρυνση του φόρτου του χρέους των μαθητών για άτομα που θέλουν να ακολουθήσουν ουσιαστική, ανταποδοτική σταδιοδρομία ως δάσκαλοι, πρώτοι ανταποκριτές, δημόσιοι υπάλληλοι ή εργαζόμενοι στον μη κερδοσκοπικό τομέα.

Ο Sarbanes υπηρέτησε στην Επιτροπή Ενέργειας και Εμπορίου κατά τη ψήφιση του νόμου για την προσιτή περίθαλψη και καθώς η κομητεία πλοηγούσε την πανδημία του COVID. Η συμμετοχή στην επιτροπή του επέτρεψε επίσης να εργαστεί σε πολλές στοχευμένες προσπάθειες για την υποστήριξη των σχολικών κέντρων υγείας, τη μείωση των τιμών των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τη διασφάλιση ενός ισχυρού εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας και την αντιμετώπιση κρίσεων ψυχικής και συμπεριφορικής υγείας.

Στο περιβαλλοντικό μέτωπο, ο Sarbanes ήταν μέρος μιας ομάδας του Maryland που δραστηριοποιείται για την προστασία και την αποκατάσταση του Chesapeake Bay. Το πάθος του περιελάμβανε την έμπνευση της επόμενης γενιάς να οικειοποιηθεί τα κλιματικά ζητήματα, δίνοντάς της τη δυνατότητα να γίνουν περιβαλλοντικοί διαχειριστές με νομοθεσία όπως το No Child Left Inside Act, που ενισχύει και επεκτείνει τις υπαίθριες περιβαλλοντικές εμπειρίες μάθησης.

Ως μέλος του Hellenic Caucus του Κογκρέσου, ο Sarbanes προσπαθεί να εστιάσει εκ νέου σε βασικά διπλωματικά, στρατιωτικά ζητήματα και θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που επηρεάζουν την Ελλάδα, το Cypress και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η σημασία της υπηρεσίας στην κοινότητα ήταν μια αξία που έμαθε ο πατέρας του από τους γονείς του –μετανάστες πρώτης γενιάς που ήρθαν από την περιοχή της Λακωνίας της Ελλάδας στις αρχές του 1900– και μια αξία που στη συνέχεια εμφύσησε στα παιδιά του.

«Η ευκαιρία να βοηθήσω την ελληνοαμερικανική κοινότητα να συνηγορήσει σε σημαντικά θέματα ήταν στο επίκεντρο του χρόνου μου στο Κογκρέσο», είπε. «Έχω συνεργαστεί με μια φανταστική ομάδα ατόμων και οργανισμών που έχουν δώσει προτεραιότητα σε αυτά τα ζητήματα και με ένα εξαιρετικό προσωπικό του οποίου η πίστη στη δημόσια υπηρεσία με ενίσχυσε».

Ο Σαρμπέινς ανακοίνωσε πρόσφατα ότι δεν θα διεκδικήσει επανεκλογή το 2024. Σημείωσε ότι η απόφασή του να περάσει σχεδόν δύο δεκαετίες στο Κογκρέσο οφείλεται στη δέσμευση της οικογένειάς του να βρει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο υπηρεσίας και η αλλαγή θα του επιτρέψει να εφαρμόσει τις δεξιότητες και τα ταλέντα του σε διάφορα πτυχές, συμπεριλαμβανομένου ενός στοιχείου υπηρεσίας.

«Πριν από χρόνια, επινόησα τη φράση «Ελληνισμός στο Δημόσιο» για να περιγράψω αυτή τη δέσμευση. Από τη δική μου συμμετοχή σε τέτοιες προσπάθειες, έχω κερδίσει μια βαθύτερη εκτίμηση ότι το φιλότιμο («αγάπη της τιμής») δεν αφορά τη θέση που κατέχεις ή τον τίτλο που έχεις – έχει να κάνει με τους μεγάλους και μικρούς τρόπους που μπορεί ο καθένας από εμάς να βελτιώσει τη ζωή των άλλων», είπε. «Αυτό είναι που με οδήγησε να αναζητήσω εκλεγμένο αξίωμα και τώρα με εμπνέει να ανταποδώσω με άλλους τρόπους».