Η καθέλκυση του κινεζικού αμφίβιου αεροπλανοφόρου τύπου 076, του Sichuan, στις 29 Δεκεμβρίου 2024, στα ναυπηγεία Hudong-Zhonghua είναι μια κομβική στιγμή στην κινεζική ναυτική ιστορία. Σηματοδοτεί την πρόθεση της Κίνας να επαναπροσδιορίσει το εύρος του αμφίβιου και ναυτικού πολέμου. Ως το πρώτο αμφίβιο αεροπλανοφόρο εξοπλισμένο με ηλεκτρομαγνητικούς καταπέλτες, το Sichuan αντιπροσωπεύει μια υβριδική πλατφόρμα που θολώνει τη γραμμή μεταξύ των παραδοσιακών αμφίβιων πλοίων επίθεσης και των αεροπλανοφόρων. Οι προηγμένες δυνατότητές της, το στρατηγικό δυναμικό και η ταχεία ανάπτυξή της αντικατοπτρίζουν τη φιλοδοξία της Κίνας να καθιερωθεί ως κυρίαρχη θαλάσσια δύναμη.

Αυτό το ορόσημο έχει σημαντικές επιπτώσεις στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού. Απαιτεί επανεξέταση των προσεγγίσεων σε επιχειρησιακό επίπεδο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους σχετικά με την πιθανή χρήση του Σετσουάν σε σενάρια επίθεσης στην Ταϊβάν, την προβολή περιφερειακής ισχύος και τις διασπαστικές επιχειρήσεις πέρα από τη δεύτερη νησιωτική αλυσίδα. Γενικότερα, το Σετσουάν εγείρει κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με τους θαλάσσιους στόχους της Κίνας και τον αντίκτυπό τους στη λεπτή ισορροπία δυνάμεων στη θάλασσα στον Ινδο-Ειρηνικό.

Επαναπροσδιορισμός του ΣΧΕΔΙΟΥ Amphibious Warfare

Το Sichuan βασίζεται στα θεμέλια του Type 075, του πρώτου μεγάλου αμφίβιου επιθετικού πλοίου της Κίνας, αλλά ξεπερνά τα όρια του ναυτικού σχεδιασμού και ικανότητας. Όπως τα συμβατικά αεροπλανοφόρα της Κίνας – τα Liaoning, Fujian και Shandong – και παλαιότερα αμφίβια πλοία Type 075 – το Hainan, το Guangxi και το Anhui – το Sichuan ακολουθεί την παράδοση να φέρει το όνομά του από μια μεγάλη κινεζική επαρχία ή διοικητική περιοχή. Εκεί όμως τελειώνουν οι ομοιότητες.

Η συμπερίληψη ηλεκτρομαγνητικών καταπέλτων, ένα χαρακτηριστικό που προηγουμένως προοριζόταν για τα συμβατικά αεροπλανοφόρα της Κίνας (και επίσης συναντάται στην κατηγορία αεροπλανοφόρου Gerald R. Ford των Ηνωμένων Πολιτειών), καθιστά το Type 076 το πρώτο αμφίβιο αεροπλανοφόρο ικανό να εκτοξεύει αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας, συμπεριλαμβανομένων των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (People'sberation) (UAVs). Αυτό το άλμα ανυψώνει το πλοίο από μια αμφίβια πλατφόρμα υποστήριξης σε ένα σχεδόν ελαφρύ μεταφορέα ικανό για πιο εξελιγμένες και εκστρατευτικές θαλάσσιες επιχειρήσεις.

Τεχνολογικά, το Σετσουάν είναι ένα θαύμα εκσυγχρονισμού του κινεζικού ναυτικού , σύμφωνα με τα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Με εκτόπισμα άνω των 40.000 τόνων, διαθέτει ένα υβριδικό σύστημα πρόωσης που συνδυάζει αεριοστρόβιλους και ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η διαμόρφωση παρέχει υψηλότερες ταχύτητες και μεγαλύτερη λειτουργική απόδοση, επιτρέποντας στον αερομεταφορέα να λειτουργεί αποτελεσματικά σε εκτεταμένες αποστολές. Ο αρθρωτός σχεδιασμός του επιτρέπει ευελιξία στην ανάπτυξη, φιλοξενώντας ελικόπτερα, drones και αμφίβια σκάφη προσγείωσης. Οι ειδικοί τονίζουν επίσης τα προηγμένα συστήματα AI του Sichuan, τα οποία επιτρέπουν την απρόσκοπτη ενσωμάτωση πολλαπλών πλατφορμών και τις έξυπνες επιχειρήσεις μάχης. Αξιοποιώντας την ανάλυση μεγάλων δεδομένων και τις δυνατότητες ταχείας λήψης αποφάσεων, το Sichuan έχει σχεδιαστεί για να προσαρμόζεται γρήγορα σε πολύπλοκα περιβάλλοντα πεδίων μάχης και να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά διάφορες απειλές.

Εννοιολογικά, το Σετσουάν φέρνει επανάσταση στα αμφίβια επιθετικά πλοία συγχωνεύοντας παραδοσιακούς ρόλους ανάπτυξης στρατευμάτων με ικανότητες που μοιάζουν με αερομεταφορείς. Η ενσωμάτωση ηλεκτρομαγνητικών καταπέλτων και η ικανότητα εκτόξευσης UAV σταθερών πτερύγων και αεροσκαφών κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL) επεκτείνουν σημαντικά το επιχειρησιακό εύρος και την ευελιξία του. Αυτές οι εξελίξεις επεκτείνουν την επιχειρησιακή εμβέλεια του πλοίου για να εκτελέσει επιχειρήσεις πέρα από τον ορίζοντα, να χτυπήσει στόχους ή να πραγματοποιήσει αναγνώριση, ελαχιστοποιώντας παράλληλα τον κίνδυνο και την εγγύτητα της άμυνας που βασίζεται στην ξηρά. Με την παραδοσιακή έννοια, αυτό καθιστά το Σετσουάν ένα κρίσιμο πλεονέκτημα σε αμφισβητούμενα ύδατα εντός της πρώτης και της δεύτερης νησιωτικής αλυσίδας, καθώς και σε αναπτύξεις προβολής ισχύος «μακριά θάλασσα» όπου οι εκστρατευτικές ικανότητες δημιουργούν αντίπαλα επιχειρησιακά διλήμματα.

Κινέζοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι το Σετσουάν μετατρέπει τις παραδοσιακές αμφίβιες επιθέσεις με επίπεδα αεροπλάνα σε τρισδιάστατες επιχειρήσεις. Τα UAV και τα ελικόπτερα μπορούν να χτυπήσουν εχθρικές θέσεις και να παρέχουν πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο, ανοίγοντας το δρόμο για τα στρατεύματα και τα αμφίβια οχήματα να προσγειωθούν με μειωμένη αντίσταση και ρυθμό . Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο διαταράσσει την άμυνα, αλλά επιτρέπει επίσης γρήγορες και ακριβείς εμπλοκές σε πολλαπλά σημεία επίθεσης, ενισχύοντας την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα των αμφίβιων εκστρατειών.

Υποστηρίζοντας επιχειρήσεις μεγάλης εμβέλειας, το Σετσουάν μπορεί επίσης να αναπτύξει drones και αεροσκάφη για να εξασφαλίσει στρατηγικούς στόχους χωρίς να εκτεθεί άμεσα στα εχθρικά πυρά. Σε πιθανά σενάρια όπως η ανακατάληψη οχυρωμένων νησιών ή η διασφάλιση θαλάσσιων εμπορικών οδών, όπως τονίζεται από Κινέζους εμπειρογνώμονες, αυτή η ικανότητα δυνητικά επιτρέπει στο πλοίο να λειτουργεί ως επίμονη και ευέλικτη απειλή , προβάλλοντας ισχύ πέρα από τις παραδοσιακές αμφίβιες περιοχές.

Έχει σχεδιαστεί για εναλλαγή μεταξύ ρόλων, από αμφίβιες επιθέσεις και επιχειρήσεις UAV σε ανθρωπιστικές αποστολές και ανακούφιση από καταστροφές. Αυτή η ευελιξία τοποθετεί το Σετσουάν ως εργαλείο πολλαπλών χρήσεων στο ναυτικό οπλοστάσιο της Κίνας, ικανό να ανταποκρίνεται σε ποικίλες προκλήσεις, διατηρώντας παράλληλα τη βασική του ετοιμότητα μάχης.

Το Σετσουάν ευθυγραμμίζεται με τις ευρύτερες φιλοδοξίες της Κίνας να κυριαρχήσει στα αμφισβητούμενα ύδατα και να προστατεύσει τα συμφέροντά της κατά μήκος κρίσιμων θαλάσσιων διαδρομών. Στο στενό της Ταϊβάν, θα μπορούσε να είναι καθοριστικός σε επιχειρήσεις πολλαπλών τομέων που ενσωματώνουν εναέρια, ναυτικά και αμφίβια μέσα για να κατακλύσουν τις άμυνες. Ομοίως, στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, οι δυνατότητές της πάνω από τον ορίζοντα επιτρέπουν στην Κίνα να διεκδικήσει εδαφικές διεκδικήσεις ενώ αντιμετωπίζει τη ναυτική δραστηριότητα των ΗΠΑ ή των συμμάχων.

Το Σετσουάν σε Πλαίσιο: Συγκριτική Ανάλυση Ναυτικής Ισχύος και Στρατηγικού Δυναμικού

Η εκτόξευση του Sichuan έρχεται σε μια κομβική στιγμή στη γεωπολιτική του Ινδο-Ειρηνικού, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προόδου στις ναυτικές δυνατότητες της Κίνας. Ενώ υπολείπεται του τεράστιου μεγέθους των αμερικανικών υπερμεταφορέων όπως το USS Gerald R. Ford (πάνω από 100.000 τόνοι) ή το παλαιότερο USS Theodore Roosevelt (περίπου 90.000 τόνοι), ο κυβισμός των 40.000 τόνων του Sichuan το τοποθετεί στο ίδιο επίπεδο με τα αυτοκίνητα των ΗΠΑ και τα αεροσκάφη Charulle. LHA κατηγορίας Αμερικής και LHD κατηγορίας Wasp. Αυτό το καθιστά μια στιβαρή, ευέλικτη πλατφόρμα για προβολή ισχύος και αμφίβιες λειτουργίες, ακόμα κι αν δεν ανταγωνίζεται την κλίμακα των μεγαλύτερων αερομεταφορέων.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, μόνο λίγα κράτη – οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Κίνα – διαθέτουν τη βιομηχανική ικανότητα να κατασκευάζουν προηγμένα αμφίβια πλοία επίθεσης. Το Sichuan, ως εξέλιξη του Type 075, ενισχύει τη θέση της Κίνας σε αυτήν την ελίτ ομάδα, ενώ εισάγει μια μαρκήσιο προσέγγιση για την ικανότητα αμφίβιων επιθέσεων και αεροπλανοφόρο.

Μόλις ένα μήνα πριν από την εκτόξευση του Sichuan, η Κίνα παρουσίασε το βαρύ UAV Jiutian στη 15η Διεθνή Έκθεση Αεροπορίας και Αεροδιαστημικής της Κίνας. Με το όνομα « μητρικό πλοίο drone », το Jiutian μπορεί να μεταφέρει έως και 6 τόνους ωφέλιμου φορτίου, συμπεριλαμβανομένων των drones, και να εκτελέσει μια ποικιλία αποστολών, όπως μεταφορά, ηλεκτρονικό πόλεμο και χτυπήματα ακριβείας. Με τον αρθρωτό σχεδιασμό και την ευελιξία του, το Jiutian θα μπορούσε δυνητικά να ενσωματωθεί με το Σετσουάν, ενισχύοντας περαιτέρω τις δυνατότητές του σε διαφορετικά θέατρα και στρατιωτικές επιχειρήσεις. Αυτός ο συνδυασμός υπογραμμίζει την ώθηση της Κίνας για πλατφόρμες πολέμου πολλαπλών τομέων, υψηλής τεχνολογίας και τη δυνατότητα μίμησης της προσέγγισης της Turkiye με το TCG Anadolu, το φερόμενο ως πρώτο αερομεταφορέα στον κόσμο , που ξεκίνησε το 2023.

Σχεδιασμός ιδεών έναντι επιχειρησιακών πραγματικοτήτων

Ενώ το Σετσουάν επιδεικνύει τις φιλοδοξίες και τις εκσυγχρονισμένες ικανότητες του ΣΧΕΔΙΟΥ, οι επιδόσεις τέτοιων σκαφών εν καιρώ πολέμου δεν έχουν δοκιμαστεί. Υπάρχει όμως προηγούμενο, αν και με βασικές διακρίσεις.

Η ικανότητα του Σιτσουάν να εκτοξεύει αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας και βαριά UAV μέσω του συστήματος καταπέλτη του μοιάζει με την ικανότητα ελαφρού φορέα που χρησιμοποιούσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Πόλεμο της Κορέας. Σε αυτά τα σκηνικά, τα ελαφρά πλοία παρείχαν ως παράδειγμα τη χρησιμότητά τους παρέχοντας διάσπαρτες, πολλαπλούς άξονες, αεροπορική ισχύ εκτός από τις ομάδες μάχης «κύριων φορτηγών». Σε όλη την απεραντοσύνη του Ειρηνικού και την ανάγκη για επιλογές γρήγορων κρούσεων στις ναυτικές εκστρατείες, η ευελιξία των ελαφρών αερομεταφορέων παρείχε στους διοικητές το στοιχείο του αιφνιδιασμού και των επιλογών πολλαπλών επιθέσεων – σε εμβέλεια. Ο Σετσουάν θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει αυτόν τον ρόλο.

Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά πολλαπλών ρόλων του Σετσουάν μπορεί να είναι τόσο δύναμη όσο και υποχρέωση σε δύο μέτωπα: λειτουργικό ταυτόχρονο και σχεδιασμό πλοίου.

Τα ειδικά κατασκευασμένα αντιτορπιλικά με δυνατότητα πολλαπλών αποστολών, για παράδειγμα, προσφέρουν μια θανατηφόρα και μη θανατηφόρα σειρά δυνατοτήτων σε ολοκληρωμένη αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα, ανθυποβρυχιακό πόλεμο, αντεπιφανειακό πόλεμο, χτυπήματα, ηλεκτρονικό πόλεμο και πληροφορίες. Παρά αυτή την ισχυρή σουίτα επιλογών απασχόλησης, κανένας καταστροφέας δεν μπορεί να κάνει όλες αυτές τις αποστολές ταυτόχρονα. Οι περιορισμοί και οι περιορισμοί που τίθενται από τους πόρους, τους ανθρώπους και τις ανάγκες του επιχειρησιακού περιβάλλοντος (επίθεση, άμυνα, σχέσεις υποστήριξης και υποστήριξης, ανώτερα αρχηγεία) καθοδηγούν τις επιχειρησιακές προτεραιότητες και τις προτεραιότητες της αποστολής κατά την εκτέλεση. Συγκεκριμένα, η οργανική εκτόξευση και η ανάκτηση αεροσκαφών σταθερών πτερύγων απαιτούν επιχειρησιακά περιβλήματα (αιολικός και θαλάσσιος χώρος) που δεν είναι συμβατοί με τις λειτουργίες του καταστρώματος και τη διατήρηση σταθμών που απαιτούνται για την επίμονη και αποτελεσματική εκτέλεση αμφίβιων επιχειρήσεων από πλοίο σε ακτή σε μια αμφίβια αντικειμενική περιοχή. Η τεχνολογία μπορεί να μετριάσει ορισμένες από τις απαιτήσεις αποσύγκρουσης προσωπικού και αποστολών, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η εστίαση στην αποστολή, η φυσική και η φύση θα έχουν πάντα το πάνω χέρι.

Η εξέλιξη του αμφίβιου επιθετικού πλοίου Type 075 σε ελαφρύ φορέα τύπου 076 ενισχύει την επιχειρησιακή του ευελιξία αλλά, αντίστοιχα, εισάγει περιορισμούς επιβίωσης. Για να φιλοξενήσουν φορτίο μάχης, αποθήκευση και τοποθέτηση αμφίβιων οχημάτων και την ταχεία ροή του φορτωμένου με μάχη προσωπικού για έξοδο από το κατάστρωμα, τα αμφίβια πλοία κατασκευάζονται σε μέτρια επίπεδα επιβίωσης (επίπεδο 2, σύμφωνα με το σύστημα ταξινόμησης του Ναυτικού των ΗΠΑ). Απλώς, από το σχεδιασμό τους, διαθέτουν μειωμένη ικανότητα να διαμερισματοποιούν την ελεύθερη επικοινωνία των πλημμυρών σε καταστάσεις κρίσης.

Αντίθετα, οι αερομεταφορείς έχουν σχεδιαστεί για υψηλότερα επίπεδα επιβίωσης (επίπεδο 3) λόγω ενισχυμένων καταστρωμάτων πτήσης, υδατοστεγής διαμερίσματος κάτω από το κατάστρωμα υπόστεγου και δομικών βελτιώσεων και στρατηγικής τοποθέτησης ζωτικών χώρων για υποστήριξη χαμηλότερου κέντρου βάρους και μεγαλύτερης ανθεκτικότητας στη μάχη. Ο συνδυασμός των δυνατοτήτων φορέων φωτός μέσω του πρόσθετου ηλεκτρομαγνητικού καταπέλτη με μια αμφίβια μορφή κύτους εγείρει ερωτήματα επιβίωσης σχετικά με το Σετσουάν.

Περαιτέρω, τα αμφίβια πλοία επίθεσης εξαρτώνται από συνοδούς για τοπική άμυνα ελέγχου ασφαλείας (αέρας, επιφάνειας, υπόγειας), έτσι το Σετσουάν επιβάλλει πρόσθετη υποστήριξη αποστολής από την επιφανειακή κοινότητα του PLAN. Αυτό που παραμένει ασαφές είναι πού και πώς θα χρησιμοποιηθούν οργανικά αερομεταφερόμενα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης (AEW) για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της σταθερής πτέρυγας του Σετσουάν, με δυνατότητα παροχής αέρα πάνω από τον ορίζοντα. Αυτό θα ήταν ζωτικής σημασίας σε οποιαδήποτε εφαρμογή μάχης με την οποία έχει επιφορτιστεί το Σετσουάν, και ιδιαίτερα ζωτικής σημασίας για σχέδια «μπλε νερό» που μπορεί να τοποθετήσουν το Σετσουάν ως επέκταση των σχεδίων κατά της πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD) στον Ειρηνικό.

Ιστορικά, το PLA ήταν μια δύναμη επικεντρωμένη στις χερσαίες επιχειρήσεις, με το PLAN να έχει περιορισμένη μόνο εμπειρία στον απομακρυσμένο και αμφίβιο πόλεμο. Οι μεγάλης κλίμακας αμφίβιες επιθέσεις, όπως αυτές που πιθανώς οραματίζονται σε μια σύγκρουση στην Ταϊβάν, είναι πολύπλοκες και απαιτούν πόρους, καθώς και περιοχές όπου το ΣΧΕΔΙΟ έχει μικρή επιχειρησιακή ιστορία. Επιπλέον, οι αμφίβιες επιχειρήσεις κατά της Ταϊβάν παρουσιάζουν μοναδικές προκλήσεις, καθώς το νησί διαθέτει ένα από τα πιο έντονα αντιαμφίβια συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας στον κόσμο, ικανό να στοχεύει και να εξουδετερώνει μεγάλα πλοία όπως το Σετσουάν στα περιορισμένα και αυστηρά επιτηρούμενα στενά της Ταϊβάν.

Επιπλέον, η PLA αγωνίζεται εδώ και πολύ καιρό με συστημικά ζητήματα όπως η διαφθορά, η οποία μπορεί να υπονομεύσει την ετοιμότητα, την καινοτομία και την επιμελητεία σε συγκρούσεις υψηλού κινδύνου. Μεγάλες πλατφόρμες υψηλής αξίας όπως το Σετσουάν θα μπορούσαν να γίνουν συμβολικά αλλά ευάλωτα περιουσιακά στοιχεία, λειτουργώντας ως εύκολοι στόχοι σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης που κυριαρχείται από όπλα ακριβείας και συστήματα A2/AD. Η επιτυχία σε ένα τέτοιο σενάριο θα απαιτούσε μια συντονισμένη εκστρατεία πολλαπλών τομέων και η παρατήρηση των δυνατοτήτων ενός μόνο πλοίου δεν προσφέρει οριστικό μέτρο της ικανότητας της Κίνας να επιτύχει σε τέτοιες επιχειρήσεις.

Σύναψη

Η εκτόξευση του Σετσουάν σηματοδοτεί μια καμπή στον ναυτικό πόλεμο, αμφισβητώντας άμεσα τη θαλάσσια κυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους στον Ινδο-Ειρηνικό. Με τις προηγμένες αεροπορικές του ικανότητες, το υβριδικό σύστημα πρόωσης και τη πιθανή συνέργεια με πλατφόρμες όπως το μητρικό μητρικό πλοίο Jiutian drone και το αεροσκάφος J-35, το Sichuan περιορίζει το τεχνολογικό πλεονέκτημα που διατηρούν εδώ και καιρό οι πλατφόρμες των ΗΠΑ όπως τα αμφίβια πλοία κατηγορίας Wasp και America. Επιπλέον, οι επιταχυνόμενες ναυπηγικές προσπάθειες της Κίνας υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητά της να αναδιαμορφώσει τη θαλάσσια ισορροπία δυνάμεων. Αυτή η εξέλιξη απαιτεί στρατηγική απάντηση για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης δυναμικής ασφάλειας στην περιοχή.

Για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά αυτήν την πρόκληση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους πρέπει να επικεντρωθούν στον εκσυγχρονισμό των ναυτικών τους στόλων. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη αμφίβιων πλατφορμών επόμενης γενιάς που ενσωματώνουν προηγμένες τεχνολογίες πρόωσης, αυτόνομα συστήματα και όπλα κατευθυνόμενης ενέργειας, διασφαλίζοντας ότι θα παραμείνουν ανταγωνιστικές σε μια εποχή ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων. Θα πρέπει επίσης να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην προώθηση της βαθύτερης στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ των συμμάχων Ινδο-Ειρηνικού, όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα και η Αυστραλία. Με την επέκταση της διαλειτουργικότητας και τη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων, αυτά τα έθνη μπορούν να οικοδομήσουν ένα συνεκτικό και αποτελεσματικό περιφερειακό αμυντικό πλαίσιο.

Η καινοτομία θα διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση ενός ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Η αυξανόμενη εξέχουσα θέση των μη επανδρωμένων συστημάτων, όπως καταδεικνύεται από το Jiutian της Κίνας, υπογραμμίζει την ανάγκη για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους να επενδύσουν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη των δικών τους δυνατοτήτων UAV και στην ενσωμάτωσή τους απρόσκοπτα στις υπάρχουσες ναυτικές και αμφίβιες επιχειρήσεις.

Καθώς ο Ινδο-Ειρηνικός γίνεται το κεντρικό θέατρο για τον παγκόσμιο ανταγωνισμό, ο κόσμος πρέπει να διασφαλίσει ότι η εξέλιξη των ναυτικών δυνατοτήτων χρησιμεύει για την ενίσχυση της σταθερότητας παρά για την υποκίνηση σύγκρουσης, διαμορφώνοντας ένα μέλλον όπου κυριαρχούν η ασφάλεια και η συνεργασία στον θαλάσσιο τομέα.