Όταν ο Hafez Al-Assad, αμφισβητούμενος από τον αδελφό του Rifaat μετά από μια σύντομη νοσηλεία τον Νοέμβριο του 1983, επιλύθηκε υπέρ του, τον Φεβρουάριο του 1984, η πιο σοβαρή εσωτερική κρίση του καθεστώτος του, ο μεγαλύτερος γιος του, Bassel, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο. Βρίσκεται στο πλευρό του πατέρα του όταν ο τελευταίος πηγαίνει να δει τον αντίπαλό του στη συριακή πρωτεύουσα, όπου δύο στρατόπεδα, υποστηριζόμενα από τις αντίστοιχες ένοπλες δυνάμεις τους, αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο. Σε ηλικία 21 ετών, ο μεγαλύτερος γιος του προέδρου απέχει πολύ από το να μπορεί να ανταποκριθεί στους μεγαλόσωμους που μερικές φορές βρίσκονται σε στρατηγικές θέσεις στη συριακή «ασφαλιστική εξουσία» ή στο κόμμα Μπάαθ για πάνω από μια δεκαετία. Ωστόσο, ήταν εκείνος που ο Χαφέζ Αλ Άσαντ, καυτηριασμένος από το επεισόδιο, θα επέλεγε ως κληρονόμο του.

Ο Σύρος πρόεδρος δεν θα το παραδεχτεί ποτέ αυτό. Όταν ρωτήθηκε για την ταυτότητα ενός πιθανού διαδόχου μετά από αυτή την κρίση, περιορίστηκε στην περιγραφή της διαδικασίας που προβλέπει το συριακό Σύνταγμα. Ορίζει το ελάχιστο όριο ηλικίας που απαιτείται για να είναι επιλέξιμος για το προεδρικό αξίωμα στα 40. Παραδόξως, αυτό το επίσημο εμπόδιο θα προστατεύσει τον Bassel Al-Assad στα πρώτα χρόνια της ανόδου του στο στρατό. Ανεβαίνοντας στην ιεραρχία και δημιουργώντας δεσμούς με περιφερειακούς ηγέτες της γενιάς του, ο μεγαλύτερος γιος του Χαφέζ Αλ Άσαντ κατάφερε να ενσαρκώσει, πολύ σταδιακά, την υπόθεση του εκσυγχρονισμού του καθεστώτος.

Αυτός ο εκσυγχρονισμός, ωστόσο, προβλέπεται μόνο σε ένα αυταρχικό πλαίσιο. Όταν ένας πιο ταλαντούχος αναβάτης από τον γιο του προέδρου, ο οποίος κέρδισε πολλούς διαγωνισμούς άλματος επίδειξης, τον επισκίασε, ρίχτηκε στη φυλακή χωρίς δίκη και παρέμεινε εκεί για περισσότερα από είκοσι χρόνια.

Έχετε να διαβάσετε το 84,72% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.