Το μπαράζ δασμών του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κατά των κινεζικών εισαγωγών, που αγγίζει το 145 τοις εκατό άνευ προηγουμένου σε ορισμένες περιπτώσεις, αντιπροσωπεύει την πιο δραματική αλλαγή στην οικονομική σχέση των Ηνωμένων Πολιτειών με την Κίνα εδώ και δεκαετίες. Ο Τραμπ έχει εντοπίσει σωστά ένα πραγματικό πρόβλημα: την επικίνδυνη εξάρτηση των Ηνωμένων Πολιτειών από έναν στρατηγικό αντίπαλο. Αλλά η προσέγγισή του αντανακλά μια θεμελιώδη παρανόηση τόσο της βασικής οικονομίας όσο και της λογικής στρατηγικής.

Ο οικονομικός διαχωρισμός από την Κίνα έχει σπάνια δικομματική υποστήριξη στο κατά τα άλλα πολωμένο πολιτικό τοπίο της Ουάσιγκτον. Τόσο οι Δημοκρατικοί όσο και οι Ρεπουμπλικάνοι αναγνωρίζουν ότι ο κρατικός καπιταλισμός της Κίνας, η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και οι χειρισμοί της αγοράς έχουν στρεβλώσει το παγκόσμιο εμπόριο με τρόπους που απειλούν την ευημερία των ΗΠΑ. Εκεί που καταρρέει αυτή η συναίνεση, ωστόσο, είναι για την εφαρμογή και η ωμή προσέγγιση της κυβέρνησης Τραμπ δημιουργεί οικονομικό χάος χωρίς να αντιμετωπίζει τις υποκείμενες ευπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια χειρουργική αποσύνδεση. Αντίθετα, η προσέγγιση του Τραμπ μοιάζει περισσότερο με οικονομικό ακρωτηριασμό χωρίς αναισθησία. Οι συνέπειες των τιμολογίων του θα είναι καταστροφικές. Οι τιμές καταναλωτή θα ανέβουν. Οι αλυσίδες τροφοδοσίας θα λυγίσουν. Και οι Αμερικανοί θα νιώσουν κάθε κομμάτι του πόνου καθώς οι πολιτικές του Τραμπ δημιουργούν τις τέλειες συνθήκες για στασιμοπληθωρισμό.