Ποιος θα σηκώσει πρώτος το τηλέφωνο; Ο Σι Τζινπίνγκ, ο μαρξιστής-λενινιστής ιδεολόγος, πεπεισμένος για την ανωτερότητα του κινεζικού τύπου σοσιαλισμού και την κλίση της χώρας του για παγκόσμια επικράτηση; Ή ο Ντόναλντ Τραμπ, μια αυτοαποκαλούμενη πολιτική ιδιοφυΐα μεθυσμένη από μια εξουσία που, σύμφωνα με τις διαθέσεις του, του επιτρέπει να παίζει με την παγκόσμια οικονομία σαν να του ανήκει; Ο Σιωπηλός Κινέζος ή ο Αμερικανός Κον;

«Περιμένουμε ένα τηλεφώνημα από το Πεκίνο», είπε ο Τραμπ. Υποβάλλοντας τον πλανήτη στη φωτιά των τελωνειακών του δασμών, ο βασιλιάς της διαπραγμάτευσης δεν σκοπεύει να αντισταθεί: όλοι πρέπει να έρθουν και να εκλιπαρούν για την έκπτωση του. Αλλά με τον Xi, ο παίκτης γκολφ Mar-a-Lago χτυπά στο Σινικό Τείχος. Δεν υπάρχει θέμα υποχώρησης στην Ουάσιγκτον. Οι δύο τιτάνες της παγκόσμιας παιδικής χαράς έχουν πάει σε πόλεμο. Ο πρωταρχικός στόχος της επίθεσης των Τραμπιστών, η Κίνα απαντά πλήγμα για χτύπημα. Οι ετικέτες αλλάζουν: 125% στις εξαγωγές από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έκπτωση 145% στα κινεζικά προϊόντα που πηγαίνουν στην Αμερική. Σε αυτό το επίπεδο, το εμπόριο σταματά μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών στον κόσμο.

Το Πεκίνο δεν θέλει να διαπραγματευτεί με το μαχαίρι στο λαιμό του και αρνείται τη ρακέτα του Λευκού Οίκου: κάνετε εμπορικές παραχωρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες ή υποφέρετε από τους τελωνειακούς δασμούς που επιφυλάσσει η κυβέρνηση Τραμπ για εσάς… Η Ουάσιγκτον φέρεται να έχει αποφασίσει σημαντικές εξαιρέσεις για τις κινεζικές εξαγωγές smartphone, φορητών υπολογιστών και άλλου εξοπλισμού πληροφορικής . Ωστόσο, τίποτα δεν είναι πραγματικά σίγουρο με τον Τραμπ και κανείς δεν κατανοεί τους λόγους για τις αλλαγές της καρδιάς του. Ίσως το τελευταίο του σκορ στο γκολφ; Αυτή η περίφημη στρατηγική ανασφάλειας βαραίνει την αμερικανική οικονομία.

Αυτό που διακυβεύεται μεταξύ Πεκίνου και Ουάσιγκτον υπερβαίνει κατά πολύ τα οικονομικά. Η εμπορική σύγκρουση είναι το τελευταίο επεισόδιο στη μονομαχία του αιώνα: η Κίνα και οι Ηνωμένες Πολιτείες μάχονται για παγκόσμια υπεροχή. Προστατευτής από τη δεκαετία του 1980, ο Τραμπ πιστεύει στην ανανεωμένη δύναμη μιας Αμερικής που θα ζούσε σε σχεδόν αυταρχική κατάσταση – τουλάχιστον εξοπλισμένη με μια συσκευή παραγωγής ανάλογη με τη δίψα της για κατανάλωση. Η εξουσία βρίσκεται στην αυτονομία. Αντίθετα, ο Σι βασίζεται στην παγκοσμιοποίηση για να εξασφαλίσει την κυριαρχία της Κίνας. Η χώρα έχει χτίσει μια τερατώδη μεταποιητική βιομηχανία της οποίας η φιλοδοξία, σε ορισμένους τομείς, είναι να κατακτήσει το μεγαλύτερο μερίδιο της παγκόσμιας αγοράς. Υπεροχή μέσω της χάρης του ελεύθερου εμπορίου.

Σας απομένει να διαβάσετε το 57,07% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.