Οι νέοι δασμοί που εισάγει, σταματά και εντείνει σταδιακά ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ τις τελευταίες δέκα ημέρες (το τελευταίο αναφέρεται πρώτα από όλα στην Κίνα, η οποία είναι η πιο σημαντική σε όλη αυτή την ιστορία του Τραμπ και γύρω από την οποία όλα αυτά συμβαίνουν περισσότερο και περιστρέφονται, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτή η χώρα είναι το μεγαλύτερο παγκόσμιο εμπόριο της Αμερικής και όχι μόνο ο εμπορικός ανταγωνιστής) – έχουν σπείρει το χάος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλοί έγκριτοι αναλυτές και μέσα ενημέρωσης γράφουν και μιλούν για αυτό την περασμένη εβδομάδα.

Ιδιαίτερη προσοχή εφιστάται στην αναμενόμενη άνοδο των τιμών, δηλαδή στον πληθωρισμό, ο οποίος ήταν πολύ υψηλός (με τα αμερικανικά πρότυπα) κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν .

Φυσικά, μετά είναι τα γνωστά προβλήματα χρέους των ΗΠΑ, καθώς και τα προβλήματα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σύντομα το σύμβολο της επιτυχίας της εταιρικής Αμερικής – «η μεγαλειότητά του» – το δολάριο! Τον ίδιο του οποίου τη δύναμη και την επιρροή στον κόσμο ο Τραμπ θέλει να διατηρήσει πάση θυσία κατά τη διάρκεια της θητείας του, και για την οποία είναι έτοιμος, όπως δήλωσε δημοσίως πριν από λίγο καιρό – να εισαγάγει δασμούς 100% στα μέλη των BRICS εάν αρχίσουν να χτίζουν τα δικά τους διεθνή μέσα πληρωμής ως εναλλακτική λύση στο δολάριο.

Αφού μαχαιρώθηκε πισώπλατα από τον μεγάλο γείτονά της, η Κίνα αντεπιτίθεται με εντελώς απροσδόκητο τρόπο

Απόδραση από το δολάριο

Σε αυτό το πλαίσιο, την ιδιαίτερη προσοχή μας επέστησε το άρθρο του έγκριτου The Economist με ημερομηνία 13 Απριλίου, με τίτλο «Feeing from the dollar dikare να καταστρέψει τα αμερικανικά οικονομικά», το οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι «δεν είναι τόσο δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα εφιαλτικό σενάριο: για παράδειγμα, ότι ο πρόεδρος θα συμφωνήσει σε οικονομική χειραγώγηση ή θα στερήσει την ανεξαρτησία της Federal Reserve».

Στην πραγματικότητα, το κείμενο παραπέμπει στο γεγονός ότι ο Τραμπ θέλει να υποτάξει αυτό το (ιδιωτικό) ίδρυμα – τη Fed, η οποία είναι υπεύθυνη για την καταπολέμηση του πληθωρισμού και «πάνω από την οποία πλανώνται» «τη χειρότερη δυνατή στιγμή». Αυτό θα μπορούσε να «κάνει αυτό το έργο, το οποίο ήδη μάχεται στο δικαστήριο, πιο εύκολο για τον Τραμπ». "Η οικονομία έχει βιώσει αρκετά χρόνια ραγδαίων αυξήσεων τιμών και αντιμετωπίζει ένα νέο κύμα δασμών. Στις 11 Απριλίου, ο πρόεδρος της Federal Reserve Bank of New York John Williams περίμενε ότι ο πληθωρισμός θα ήταν μεταξύ 3,5% και 4% φέτος, ενώ έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν διαπίστωσε ότι οι καταναλωτές αναμένουν ότι οι τιμές θα αυξηθούν έως και 6,7%, το υψηλότερο από το 1981." – γι' αυτό οι ανησυχίες των επενδυτών δεν προκαλούν έκπληξη.

Η αστάθεια της αγοράς θα μπορούσε να προκαλέσει περαιτέρω διορθώσεις συναλλαγματικών ισοτιμιών. «Στις 11 Απριλίου, η κυβέρνηση απήλλαξε τα smartphones και άλλα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης από πρόσθετους δασμούς κατά της Κίνας. Αλλά είναι πιθανό να έχει ήδη γίνει σοβαρή ζημιά, αναφέρουν τα μέσα ενημέρωσης και υπενθυμίζουν ότι «τα τελευταία χρόνια, οι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένα ότι το «υπερβολικό προνόμιο» του φθηνού δανεισμού επιτρέπει στην Αμερική να συσσωρεύει εξίσου υπερβολικά χρηματοοικονομικά χρέη.

Αλλά η μεγαλύτερη προσοχή εφιστάται στην ακόλουθη δήλωση ή το συμπέρασμα του αναφερόμενου κειμένου: "Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, θα μπορούσε να καταρρεύσει – όπως ο κανόνας του χρυσού κατέρρευσε το 1971 με την κατάρρευση του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών του Μπρέτον Γουντς. Μόλις μια εβδομάδα (νωρίτερα) φαινόταν ότι το "King Dollar δεν ήταν ακόμα κυρίαρχο το δολάριο του κόσμου". δεν φαίνεται πλέον αδιανόητο σήμερα μπορεί να ληφθεί ως μέτρο των καταστροφικών πολιτικών του Τραμπ».

Παρά την παύση του Τραμπ, ο συνολικός δασμός των ΗΠΑ είναι ο υψηλότερος των τελευταίων 100 ετών