Ο Joseph Kabila ήταν πάντα άνθρωπος με λίγα λόγια. Όταν οδηγήθηκε στον αρχηγό της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (ΛΔΚ) στις 17 Ιανουαρίου 2001, για να διαδεχθεί τον πατέρα του, Laurent-Désiré Kabila, ο οποίος είχε δολοφονηθεί την προηγούμενη μέρα, πολλοί απέδωσαν την εφεδρεία του νεαρού άνδρα (29 ετών τότε) στην απειρία του. Όμως τα δεκαοκτώ χρόνια του ως πρόεδρος δεν άλλαξαν τίποτα.

Επίσης, τις τελευταίες εβδομάδες η σειρά των δημοσίων παρεμβάσεων του έχει εγείρει ερωτηματικά. Σκοπεύουν να τον τοποθετήσουν ως άνθρωπο της προσφυγής ενώ ο διάδοχός του, Félix Tshisekedi, αδυνατεί να συγκρατήσει την πολιτική κρίση και την κρίση ασφαλείας που προκλήθηκε από την αναβίωση της εξέγερσης του Κινήματος της 23ης Μαρτίου (M23), η οποία κατακτά την Άπω Ανατολή της χώρας εδώ και τρεισήμισι χρόνια;

Η τελευταία δημοσιοποίηση του Joseph Kabila, που αποκαλύφθηκε την Τρίτη 8 Απριλίου από την Jeune Afrique , δεν πάει τόσο μακριά. «Μετά από έξι χρόνια απόλυτης σιωπής, ένα χρόνο εξορίας [σε αρκετές χώρες της νότιας Αφρικής] και δεδομένης της επιδείνωσης της κατάστασης ασφαλείας, αποφάσισα να επιστρέψω χωρίς καθυστέρηση [για να] συμβάλω στην αναζήτηση λύσης», έγραψε σε επιστολή που απηύθυνε στο μηνιαίο. Εξηγεί ότι αποφάσισε να επιστρέψει στη χώρα μέσω του «ανατολικού τμήματός» της επειδή υπάρχει «κίνδυνος στη χώρα», αναφέρει η Jeune Afrique . Χωρίς να διευκρινίζεται αν το «ανατολικό τμήμα» που αναφέρεται αφορά αυτό που τέθηκε υπό τον έλεγχο των ανταρτών που υποστηρίζονταν από τη Ρουάντα .

Σας απομένει να διαβάσετε το 74,22% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.