Στις δυτικές παρυφές του Mandalay, όχι μακριά από τον ποταμό Irrawaddy, κάτοικοι της οδού Sein Pann συγκεντρώθηκαν σε μια αυλή σχολείου, πάνω σε ψάθες και κάτω από αυτοσχέδια στέγαστρα. Το σπίτι του Kyaw, 27 ετών, βρίσκεται περίπου 100 μέτρα μακριά, με το ισόγειό του να έχει τσακιστεί από τον επάνω όροφο. Χρειάστηκαν αρκετοί άνθρωποι για να βγάλουν τη γιαγιά, η οποία τώρα λαμβάνει φροντίδα από μια θεία. Σύρθηκε κάτω από τις σανίδες του δαπέδου. Από θαύμα, κανείς δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Άλλοι είναι λιγότερο τυχεροί: δύο άνθρωποι πέθαναν σε ένα γειτονικό σπίτι, μετατράπηκαν σε ένα σωρό από ερείπια. «Οι άνθρωποι έπρεπε να βασίζονται στον εαυτό τους, όλοι βοήθησαν», λέει ο νεαρός άνδρας, ο οποίος πριν από τον σεισμό ήταν έμπορος νεφρίτη στο διαδίκτυο – η κύρια αγορά αυτού του πολύτιμου λίθου είναι πολύ κοντά στη γειτονιά.

Δέκα ημέρες μετά τον σεισμό της 28ης Μαρτίου , είναι καιρός να καθαρίσουμε, να ταξινομήσουμε, να καθαρίσουμε – και να καλύψουμε τις άμεσες ανάγκες. Οι γονείς και οι γείτονές του μοιράζονται ένα γεύμα σε δίσκους από πολυστυρένιο. Τίποτα δεν λείπει πραγματικά σε αυτό το στάδιο – φιλανθρωπικές οργανώσεις έχουν στείλει δωρεές – αλλά για πόσο καιρό; Πάνω απ 'όλα, πάρα πολλά σπίτια είναι πλέον άχρηστα και είναι δύσκολο ή απαγορευτικά ακριβό να βρει κανείς κατάλυμα. «Πρέπει να κάνουμε οικονομία για να ξαναχτίσουμε», λέει ο Kyaw (ο οποίος, όπως όλοι οι άλλοι αναφερόμενοι, αναφέρεται με ψευδώνυμο). Κανένα σπίτι δεν είναι ασφαλισμένο.

Σας απομένει να διαβάσετε το 88,54% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.