Δεν είναι συνηθισμένο για έναν δημοσιογράφο να γράφει τη διαθήκη του σε ηλικία 23 ετών. Ωστόσο, αυτό έκανε ο Hossam Shabat, ανταποκριτής του καναλιού του Κατάρ Al-Jazeera Moubasher στη Λωρίδα της Γάζας. Ο νεαρός άνδρας, γνωρίζοντας ότι οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί σε παλαιστινιακό έδαφος έχουν μειώσει δραστικά το προσδόκιμο ζωής των μελών του επαγγέλματός του, συνέθεσε ένα σύντομο κείμενο, το οποίο θα δημοσιευθεί αν του συμβεί κάτι.

Αυτά τα λόγια αναρτήθηκαν τελικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη Δευτέρα 24 Μαρτίου. «Αν διαβάζεις αυτό, σημαίνει ότι έχω σκοτωθεί» : κάπως έτσι ξεκινάει το μήνυμα, στο οποίο ο ρεπόρτερ θυμάται τα βράδια που κοιμόταν στο πεζοδρόμιο, την πείνα που δεν έπαψε να τον ροκανίζει και τον αγώνα του να «καταγράψει τη φρίκη λεπτό προς λεπτό» . «Επιτέλους θα μπορέσω να ξεκουραστώ, κάτι που δεν κατάφερα να κάνω τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες», καταλήγει ο Παλαιστίνιος ρεπόρτερ, ο οποίος σκοτώθηκε από επίθεση ισραηλινού drone στο αυτοκίνητο με το οποίο ταξίδευε, στο Beit Lahia, στα βόρεια της Γάζας. Ένα όχημα που φέρει το λογότυπο της τηλεόρασης και το λογότυπο του Al-Jazeera.

Σε ενάμιση χρόνο πολέμου στον παράκτιο θύλακα, οι ισραηλινές επιχειρήσεις προκάλεσαν το θάνατο σχεδόν 200 Παλαιστινίων εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης, σύμφωνα με διεθνείς οργανισμούς που υπερασπίζονται δημοσιογράφους, όπως οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, η Επιτροπή Προστασίας των Δημοσιογράφων και η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων, σε συνεργασία με το Συνδικάτο Παλαιστινίων Δημοσιογράφων. Στην ιστορία του επαγγέλματός μας, όλες οι συγκρούσεις μαζί, πρόκειται για μια σφαγή μεγέθους που δεν έχει ξαναδεί, όπως αποδεικνύεται από μια πρόσφατη μελέτη του Αμερικανικού Πανεπιστημίου Μπράουν.

Τουλάχιστον σαράντα από αυτούς τους δημοσιογράφους, όπως ο Hossam Shabat, σκοτώθηκαν με στυλό, μικρόφωνα ή κάμερες στα χέρια τους. Αυτή είναι η περίπτωση του Ahmed Al-Louh, 39, εικονολήπτη του καναλιού Al-Jazeera, ο οποίος πέθανε σε αεροπορική επιδρομή ενώ γύριζε ένα ρεπορτάζ στον προσφυγικό καταυλισμό Nusseirat στις 15 Δεκεμβρίου 2024. Και ο Ibrahim Mouhareb, 26, συνεργάτης της εφημερίδας Al-Hadath , σκοτώθηκε από πυρά τανκς, ενώ το εξώφυλλο του Ισραήλ αποσύρθηκε στις 2 Αυγούστου 028. γειτονιά του Khan Younès. Περιπτώσεις προσεκτικά τεκμηριωμένες από τους προαναφερθέντες οργανισμούς.

Μακάβρια ρουτίνα

Όλοι αυτοί οι συνάδελφοι φορούσαν κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα, με το ακρωνύμιο «Press», προσδιορίζοντάς τους ξεκάθαρα ως επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης. Μερικοί είχαν λάβει απειλητικά τηλεφωνήματα από ισραηλινούς στρατιωτικούς αξιωματούχους ή είχαν αναγνωριστεί ως μέλη ένοπλων ομάδων της Γάζας από τον εκπρόσωπο του στρατού, χωρίς ο τελευταίος να παρέχει αξιόπιστα στοιχεία για να υποστηρίξει αυτές τις κατηγορίες. Όλα αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι στοχοποιήθηκαν εσκεμμένα από τον ισραηλινό στρατό.

Άλλοι συνάδελφοί μας στη Γάζα πέθαναν από τους βομβαρδισμούς των σπιτιών τους ή των σκηνών όπου είχαν καταφύγει με τις οικογένειές τους, όπως δεκάδες χιλιάδες άλλοι Παλαιστίνιοι. Αυτή είναι η περίπτωση της Wafa Al-Udaini, ιδρύτριας της κολεκτίβας δημοσιογράφων της 16ης Οκτωβρίου, που σκοτώθηκε σε επίθεση στην πόλη Deir Al-Balah στις 30 Σεπτεμβρίου 2024, μαζί με τον σύζυγό της και τα δύο παιδιά τους. Και ο Ahmed Fatima, ηγετική φυσιογνωμία στο Γάζα Press House, μια ΜΚΟ που υποστηρίζεται από ευρωπαίους χορηγούς, η οποία εκπαιδεύει μια νέα γενιά δημοσιογράφων.

Στις 13 Νοεμβρίου 2023, ένας πύραυλος έπληξε τον επάνω όροφο του κτιρίου όπου έμενε με τη σύζυγό του και τον 6χρονο γιο τους στην πόλη της Γάζας. Οι γονείς επέζησαν από την έκρηξη αλλά το παιδί τραυματίστηκε στο πρόσωπο. Ο Αχμέντ Φατίμα τον πήρε στην αγκαλιά του και βγήκε ορμητικά στο δρόμο για να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο. Είχε μόλις διανύσει πενήντα μέτρα όταν ένα δεύτερο βλήμα έπεσε κοντά του και τον σκότωσε. Έξι μέρες αργότερα, στις 19 Νοεμβρίου, ο ιδρυτής και διευθυντής του Press House, Bilal Jadallah, πέθανε με τη σειρά του όταν ένα ισραηλινό τανκ πυροβόλησε το όχημά του.

Άλλοι επέζησαν, αλλά υπό ποιες συνθήκες; Ο ρεπόρτερ Fadi Al-Wahidi, 25 ετών, είναι παραπληγικός από τότε που μια σφαίρα έκοψε τον νωτιαίο μυελό του στις 9 Οκτωβρίου 2024, ενώ βιντεοσκοπούσε ακόμη έναν αναγκαστικό εκτοπισμό πολιτών, όπως αναφέρουν τα ερευνητικά μέσα Απαγορευμένες Ιστορίες . Ο Wael Al-Dahdouh, διάσημος ανταποκριτής του Al-Jazeera στη Γάζα, έμαθε για το θάνατο της συζύγου του και των δύο παιδιών του σε βομβαρδισμό, ζωντανά στον αέρα, στις 25 Οκτωβρίου 2023. Για τους Παλαιστίνιους δημοσιογράφους, η «κάλυψη» του θανάτου ενός συναδέλφου ή αγαπημένου προσώπου έχει γίνει μέρος μιας μακάβριας ρουτίνας.

Ανήκουστο θάρρος

Εκφράζουμε επίσης τη λύπη μας για τους θανάτους των τεσσάρων Ισραηλινών δημοσιογράφων που χάθηκαν στην τρομοκρατική επίθεση που πραγματοποίησε η Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, καθώς και για τους θανάτους εννέα Λιβανέζων συναδέλφων και ενός Σύρου συναδέλφου σε ισραηλινά πλήγματα. Αλλά η έκτακτη ανάγκη σήμερα είναι στη Γάζα. Για όλους τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: ο ισραηλινός στρατός επιδιώκει να επιβάλει μπλακ άουτ των μέσων ενημέρωσης στη Γάζα, να φιμώσει, όσο το δυνατόν περισσότερο, μάρτυρες των εγκλημάτων πολέμου που διέπραξαν τα στρατεύματά του, τη στιγμή που ένας αυξανόμενος αριθμός διεθνών ΜΚΟ και φορέων του ΟΗΕ τα περιγράφουν ως γενοκτονικές πράξεις. Αυτή η επιθυμία παρεμπόδισης της ενημέρωσης αντικατοπτρίζεται επίσης στην άρνηση της ισραηλινής κυβέρνησης να επιτρέψει στον ξένο Τύπο να εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας.

Ας μην ξεχνάμε την κατάσταση στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, όπου σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε την τρίτη επέτειο από τον θάνατο του Shireen Abu Akleh. Ο αστέρας ανταποκριτής του Al-Jazeera πυροβολήθηκε στη Τζενίν στις 11 Μαΐου 2022, από έναν Ισραηλινό στρατιώτη που δεν έχει λογοδοτήσει για το έγκλημά του. Ο Hamdan Ballal, συν-σκηνοθέτης του No Other Land , νικητής του Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ 2025, δέχτηκε επίθεση από εποίκους στις 24 Μαρτίου και στη συνέχεια συνελήφθη από στρατιώτες στο ασθενοφόρο που τον πήγαν για θεραπεία: αυτό είναι απόδειξη της βίας που αντιμετωπίζουν όσοι προσπαθούν να πουν την πραγματικότητα της ισραηλινής κατοχής. Αποκαλύπτει επίσης την ατιμωρησία που προσφέρεται σχεδόν συστηματικά σε όσους επιδιώκουν να τους φιμώσουν.

Ως δημοσιογράφοι, βαθιά αφοσιωμένοι στην ελευθερία της ενημέρωσης, είναι καθήκον μας να καταγγείλουμε αυτήν την πολιτική, να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους Παλαιστίνιους συναδέλφους μας και να απαιτήσουμε, ξανά και ξανά, το δικαίωμα εισόδου στη Γάζα. Δεν το ζητάμε αυτό γιατί πιστεύουμε ότι η κάλυψη της Γάζας είναι ελλιπής χωρίς δυτικούς δημοσιογράφους. Είναι να μεταδίδουμε και να προστατεύσουμε, μέσω της παρουσίας μας, τους Παλαιστίνιους συναδέλφους μας που δείχνουν απίστευτο θάρρος, στέλνοντάς μας εικόνες και μαρτυρίες της αμέτρητης τραγωδίας που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Γάζα.