Καθώς ο κυκλώνας Άλφρεντ πλησίαζε το Μπρίσμπεϊν, την πρώτη πρόβλεψη για τον κυκλώνα της πόλης σε περισσότερες από πέντε δεκαετίες, οριστικοποιούσαμε τις συστάσεις της ετήσιας στρατηγικής μας προοπτικής Griffith Asia Pacific (GAPSO) . Ενώ η απρόβλεπτη τροχιά του Άλφρεντ γλίτωσε το μεγαλύτερο μέρος του Κουίνσλαντ από την άμεση καταστροφή, μας θύμισε τρία κρίσιμα μαθήματα για την αντιμετώπιση αβέβαιων στιγμών: προληπτική προετοιμασία, συνεργασία και ξεκάθαρη οδήγηση με πυξίδα.

Ομοίως, το παγκόσμιο τοπίο το 2025 χαρακτηρίζεται από άνευ προηγουμένου αστάθεια σε γεωπολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Η μετατόπιση της παγκόσμιας δυναμικής ισχύος που επηρεάζεται κυρίως από την απόσυρση των ΗΠΑ από τους στόχους πολυμέρειας και βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs), η αυξημένη ισχύς της Κίνας στις φιλοδοξίες εξωτερικής πολιτικής και η τεχνολογική ικανότητα και οι αβεβαιότητες που προκύπτουν από τις εκλογές – συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας – εντείνουν τις ανησυχίες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.

Ωστόσο, κοιτάζοντας πέρα από αυτήν την αστάθεια, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: οι θεμελιώδεις στόχοι της βελτίωσης της ζωής, της δημιουργίας κοινού πλούτου και της προστασίας της φύσης ως θεμέλιο της ύπαρξής μας παραμένουν αμετάβλητοι, ανεξάρτητα από το πού ζούμε. Σε τελική ανάλυση, η φυσική της κλιματικής αλλαγής -η οποία ήδη επηρεάζει αρνητικά ή σοβαρά περισσότερο από το 80% των ανθρώπων στην Ασία και τον Ειρηνικό- δεν αλλάζει με εκτελεστικό διάταγμα. Ο πλούτος δεν γίνεται πιο περιεκτικός απλώς προσφέροντας στους δισεκατομμυριούχους που χειρίζονται αλυσοπρίονα «κέρδη παραγωγικότητας» μέσω της περικοπής της περιβαλλοντικής και κοινωνικής προστασίας.

Για να πλοηγηθούμε σε αυτήν την «αστάθεια» της αλλαγής συμμαχιών, διατηρώντας παράλληλα την πυξίδα μας ευθεία με βάση αυτές τις κοινές αξίες και τους διαρκείς στόχους βιωσιμότητας, οι κοινότητές μας και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων πρέπει να προετοιμαστούν να ηγηθούν με τις νέες πραγματικότητες του κόσμου σήμερα.

Ωστόσο, τι σημαίνει αυτό;

Τους τελευταίους μήνες, συγκαλέσαμε βασικούς περιφερειακούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένων οργανισμών του ΟΗΕ, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων από τον Ειρηνικό, τη Νοτιοανατολική Ασία, τη Νότια Ασία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ για να αναπτύξουμε στρατηγικές για την υποστήριξη αυτής της ηγεσίας. Η ανάλυσή μας, δομημένη σε γεωγραφικές (Κίνα, Νοτιοανατολική Ασία, Νησιά του Ειρηνικού) και θεματικές ομάδες (ανάλογη ανάπτυξη, πράσινη ανάπτυξη, δημοσιονομική πολιτική), συνέκλινε σε μια κοινή επιταγή: Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.

Η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού πρέπει να χαράξει ρεαλιστικά τη δική της περιφερειακή πορεία. Πρέπει να ενισχύσει τις γέφυρες συνεργασίας με όλους τους πρόθυμους εταίρους σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο. Δεν πρέπει να παρασύρεται στην αβεβαιότητα εν αναμονή της αναδυόμενης εξωτερικής ηγεσίας.

Αυτή η επιτακτική ανάγκη μεταφράζεται σε συγκεκριμένες, εφαρμόσιμες συστάσεις όπως διατυπώνονται μέσω του βασικού στρατηγικού πλαισίου της Περιφερειακής Βιώσιμης Ανθεκτικότητας της GAPSO: Πρώτον, η περιφερειακή συνεργασία θα πρέπει να ενισχυθεί μέσω καθιερωμένων οργανισμών όπως το ASEAN, το RCEP και το Φόρουμ Νήσων Ειρηνικού (PIF), για να επεκτείνουν ενεργά τη θεσμοθέτησή τους για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας σε περιόδους βιώσιμης ανάπτυξης. Αυτό περιλαμβάνει επίσης στρατηγική δέσμευση με αναδυόμενα πλαίσια όπως η Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) και ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO), αξιοποιώντας τις δυνατότητές τους για ανάπτυξη υποδομών και οικονομική συνεργασία ευθυγραμμισμένες με τους περιφερειακούς στόχους βιώσιμης ανάπτυξης.

Δεύτερον, σε εθνικό επίπεδο, καλούμε τη συστηματική ενσωμάτωση της βιωσιμότητας στις εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές διασφαλίζοντας ότι οι οικονομικές πολιτικές ενσωματώνουν ρητά την προστασία του περιβάλλοντος και την κοινωνική ισότητα. Αυτό θα πρέπει να περιλαμβάνει δημοσιονομικές δαπάνες, πρασίνισμα των κρατικών επιχειρήσεων και — μεσοπρόθεσμα — ενσωμάτωση μέτρων εκτός ΑΕΠ για τη μέτρηση του πλούτου των ασιατικών εθνών.

Τρίτον, ο τεχνολογικός μετασχηματισμός, όπως η τεχνητή νοημοσύνη (AI), πρέπει να υιοθετηθεί για να χρησιμεύσει ως θεμελιώδης πυλώνας με σαφή εντολή να ανοίξει νέες οικονομικές ευκαιρίες και να ενισχυθεί η δίκαιη συμμετοχή και η διαφανής διακυβέρνηση.

Τέλος, σε οργανωτικό και κοινοτικό επίπεδο, η περιφερειακή γνώση και τα ανθρώπινα δίκτυα πρέπει να ενισχυθούν για την οικοδόμηση πραγματικής συνεργασίας, τη βελτίωση της αμοιβαίας κατανόησης και την επιτάχυνση της καινοτομίας. Για αυτό, θα πρέπει να ενδυναμώσουμε τα πανεπιστήμια, τις επιχειρήσεις και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που μπορούν να μειώσουν τους κοινωνικούς διαχωρισμούς και να φέρουν κοντά διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις από διαφορετικές χώρες — ακόμα κι αν (ή ιδιαίτερα αν) είναι πολιτικά ευαίσθητοι ή «μη ευθυγραμμισμένοι».

Το ταξίδι μας προς την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης στην Ασία και τον Ειρηνικό μπορεί να έχει γίνει πιο περίπλοκο. Ωστόσο, η πυξίδα που καθοδηγεί το ταξίδι μας παραμένει σαφής και πρέπει να αδράξουμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία για να ενισχύσουμε τη συνεργασία και την ηγεσία Ασίας-Ειρηνικού. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.