Η ωρολογιακή βόμβα του Τραμπ μόλις εξερράγη – άνοιξε

Χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά

Προσπαθείτε να καταλάβετε το σκεπτικό πίσω από την «εμπορική επανάσταση» του Τραμπ; Μην ασχολείστε, δεν υπάρχει. Έχει τις ρίζες του στην αυταπάτη, ωστόσο οι συνέπειες είναι πραγματικές, και ήδη εδώ για όλους μας. Αυτό που έρχεται έχει τη δυνατότητα να μετατραπεί σε μια ύφεση ίση με την πιο καταστροφική της πρόσφατης ιστορίας.

Τι ακριβώς έρχεται; Οι δασμοί αυξάνουν τον πληθωρισμό, διαταράσσουν το παγκόσμιο εμπόριο και μπορούν να σπάσουν τη μακροχρόνια ανθεκτικότητα της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ. Αλλά δεν χρειάζεται να περιμένουμε να τεθούν σε ισχύ οι δασμοί, επειδή η ίδια η απόφαση έχει ήδη το βάρος της, και ορισμένοι από τους πολλούς παράγοντες που συνήθως πυροδοτούν μια βαθιά ύφεση είναι ήδη στο παιχνίδι.

Η χρηματιστηριακή αγορά βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, οδηγούμενη από μια αυξανόμενη κρίση εμπιστοσύνης. Περίπου το 60% των Αμερικανών κατέχουν μετοχές και καθώς οι τιμές των μετοχών πέφτουν κατακόρυφα, το ίδιο συμβαίνει και με την αγοραστική δύναμη και τις προσδοκίες, και τελικά οι καταναλωτικές δαπάνες των ΗΠΑ, βασικός μοχλός της παγκόσμιας οικονομίας. Εν τω μεταξύ, ο Τραμπ συνεχίζει να αναμένει μια επενδυτική έκρηξη στις ΗΠΑ, αλλά οι μεγάλες επενδύσεις είναι απίθανες σε μια ατμόσφαιρα διαβρωτικής εμπιστοσύνης.

Οι επενδύσεις είναι πιο πιθανό να μειωθούν, δεδομένης της έλλειψης ορθολογικής οικονομικής πολιτικής και της δυσπιστίας που δημιουργεί, μαζί με προηγούμενες αποφάσεις Τραμπ, οι οποίες τερμάτισαν απότομα τις συνεχιζόμενες επενδύσεις. Οι εταιρείες με τις οποίες μιλάω παγώνουν τα σχέδιά τους και περιμένουν να τελειώσει το χάος. Μια βαθιά ύφεση σε μια χώρα με τεράστιο χρέος, που αρχικά συσσωρεύτηκε από τις πανδημικές δαπάνες και αργότερα από τις φορολογικές περικοπές του Τραμπ και τις προσπάθειες του Μπάιντεν να διατηρήσει την οικονομία όρθια, θα μπορούσε να είναι καταστροφική.

Η διάβρωση της εμπιστοσύνης στο δολάριο ΗΠΑ ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, που ήδη φαίνεται να συμβαίνει, θα επιδείνωσε περαιτέρω την κατάσταση. Σε αυτόν τον δρόμο προς την κόλαση, ολόκληρος ο κόσμος θα νιώσει τον πόνο.

Η Κίνα και η Ευρώπη, ως άλλες μεγάλες οικονομικές χώρες, ενδέχεται να ενισχύσουν τη συνεργασία τους για να μετριάσουν τη ζημιά. Η Ευρώπη είναι η δεύτερη ισχυρότερη οικονομική περιοχή για αγοραστική δύναμη – κρίσιμης σημασίας για τους τεχνολογικούς γίγαντες των ΗΠΑ – ενώ η Κίνα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, με την πολυπληθέστερη και ταχέως αναπτυσσόμενη καταναλωτική αγορά.

Τελικά, η Κίνα πρόκειται να επωφεληθεί περισσότερο από την μακροπρόθεσμη αυτοπροκληθείσα ζημιά των ΗΠΑ. Ο Τραμπ αναμφισβήτητα αξίζει ένα μνημείο στην Κίνα επειδή ενίσχυσε άθελά του την παγκόσμια θέση του. Ωστόσο, με την αδύναμη εγχώρια ζήτηση, η Κίνα δεν μπορεί απλώς να αντικαταστήσει αυτά που χάνει στην αγορά των ΗΠΑ, τουλάχιστον όχι βραχυπρόθεσμα.

Αυτό που κάνει αυτή την κρίση ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι ότι δεν είναι το αποτέλεσμα μιας σύνθετης οικονομικής κατάρρευσης όπως το 2008, ούτε μιας ξαφνικής, απρόβλεπτης πανδημίας. Αυτή είναι μια εξ ολοκλήρου ανθρωπογενής καταστροφή, που προκλήθηκε από έναν ανόητο εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ και δόθηκε στη δυνατότητα από μια πολιτική ελίτ τόσο μπερδεμένη και ανίκανη που του έδωσε λευκή κάρτα. Τώρα, όλοι θα πληρώσουμε το τίμημα.