Η πρόσκληση ενός κατηγορούμενου εγκληματία πολέμου όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν στο Νέο Δελχί, ενώ μεγάλο μέρος του ελεύθερου κόσμου αποφεύγει το δολοφονικό του καθεστώς δείχνει ότι ο γίγαντας της Νότιας Ασίας είναι μια θλιβερή δικαιολογία για μια δημοκρατία – πόσο μάλλον τη μεγαλύτερη στον κόσμο.

Απευθυνόμενος σε κοινό ρωσο-ινδικό φόρουμ που φιλοξενήθηκε από το Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων της Ρωσίας (RIAC) μέσω βιντεοσύνδεσης την περασμένη εβδομάδα, ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ επιβεβαίωσε ότι οι προετοιμασίες ήταν σε εξέλιξη για την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Πούτιν στην Ινδία από την έναρξη της ευρείας κλίμακας εισβολής στην Ουκρανία. Η απόφαση του Ρώσου δικτάτορα να κατευθυνθεί εκεί είναι, πάνω απ' όλα, μια αμοιβαία χειρονομία καλής θέλησης δεδομένου ότι το παρθενικό ταξίδι του Ναρέντρα Μόντι στο εξωτερικό μετά την επανεκλογή του τον περασμένο Ιούνιο ήταν στη Μόσχα. Περιττό να πούμε ότι ο Ινδός πρωθυπουργός παρευρέθηκε επίσης στη ^16η Σύνοδο Κορυφής BRICS στο Καζάν αργότερα εκείνο το έτος μαζί με άλλους 24 αρχηγούς κρατών του «Παγκοσμίου Νότου». Εν τω μεταξύ, το μεταπολεμικό διμερές εμπόριο υπερτετραπλασιάστηκε στα 66 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το τέλος του 2024, καθώς και οι δύο πλευρές στοχεύουν να φτάσουν τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε πέντε χρόνια. Οι εισαγωγές υδρογονανθράκων, χάλυβα και όπλων αντιπροσωπεύουν τη μερίδα του λέοντος σε αυτόν τον τζίρο, αφήνοντας το Νέο Δελχί με εμπορικό έλλειμμα 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Το κυβερνών ακροδεξιό Κόμμα Bharatiya Janata (BJP) είναι παρόλα αυτά αποφασισμένο να διατηρήσει τη «δοκιμασμένη στο χρόνο» συντροφικότητα της Ινδίας με τη Ρωσία παρά τον κίνδυνο δευτερογενών κυρώσεων και βλάβης της φήμης. Σε πλήρη αντίθεση με την εσωστρεφή κληρονομιά των προκατόχων του, οι δυναμικοί αλλά αντιδραστικοί ελιγμοί της εξωτερικής πολιτικής του Μόντι έχουν διαμορφωθεί, σε μεγάλο βαθμό, από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας έναντι της Κίνας με την οποία το έθνος του παίζει διαρκώς σύγκρουση στην παγκόσμια σκηνή. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ένα ιδεολογικά ευθυγραμμισμένο Πεκίνο και Μόσχα υπέγραψαν μια συμφωνία χωρίς όρια λίγες εβδομάδες πριν ο Πούτιν ξεκινήσει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση».

Οι Ινδοί, από την άλλη πλευρά, συμβιβάστηκαν με μια πολύ λιγότερο επακόλουθη «προνομιακή στρατηγική εταιρική σχέση» με το Κρεμλίνο, η οποία έχει σχεδόν εξ ολοκλήρου συναλλακτικό χαρακτήρα. Πέρα από το ρωσικό αργό πετρελαίου αξίας 1,54 εκατομμυρίων βαρελιών ημερησίως με εμπάργκο φθηνά και σε βάρος πολλών χιλιάδων αθώων Ουκρανών, η Ινδία εξακολουθεί να προμηθεύεται το 36% των όπλων της από τη Ρωσία, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), ενώ το 65% του υπάρχοντος τζετ , συμπεριλαμβανομένων των μαχητών και μαχητών. Επιπλέον, η Ρωσική Κρατική Συνεργασία Ατομικής Ενέργειας Rosatom συνεχίζει να επιβλέπει τη συντήρηση και την επέκταση του μεγαλύτερου πυρηνικού σταθμού της Ινδίας Kudankulam που παρέχει περίπου το ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από πυρηνικά σε όλη τη χώρα.

Σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων και τη διαπολιτισμική ευαισθητοποίηση, η Ρωσία έχει ήδη καταστήσει τους πολίτες της Ινδίας επιλέξιμους για την εξορθολογισμένη διευκόλυνση ηλεκτρονικής βίζας και μάλιστα πρότεινε την πλήρη κατάργηση των απαιτήσεων εισόδου για τα διαπιστευμένα ινδικά τουριστικά γκρουπ φέτος. Όπως έχουν τα πράγματα, η ρωσική ναυαρχίδα της Aeroflot εκτελεί δώδεκα τακτικές πτήσεις την εβδομάδα μεταξύ των δύο χωρών – με απευθείας δρομολόγια διαθέσιμα σε καθημερινή βάση από τη Μόσχα προς την ινδική πρωτεύουσα Νέο Δελχί καθώς και δύο φορές την εβδομάδα προς το δημοφιλές θέρετρο διακοπών Goa. Τούτου λεχθέντος, η ευκολία των μετακινήσεων πέρα δώθε είχε ως αποτέλεσμα η Ινδία να γίνει de facto διαμετακομιστικός κόμβος για Ρώσους παραθεριστές και μετανάστες που συρρέουν στην περιοχή ASEAN.

Μετά τη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση του 2022, κρατικά μέσα προπαγάνδας, όπως το RT και το Sputnik, πόνταραν πολύ και ενίσχυσαν την παρουσία τους στην Ινδία, αφού έχει τον μεγαλύτερο αγγλόφωνο πληθυσμό εκτός της κληρονομιάς Αγγλόσφαιρας . Εκτός από την πειρατεία του τοπίου των τοπικών μέσων με μηνύματα φιλικά προς το Κρεμλίνο, το RT, ειδικότερα, επιδίωξε να πυροδοτήσει αντιαποικιακό αίσθημα μέσω μιας προκλητικής εκστρατείας διαφημιστικών πινακίδων σε όλες τις κύριες μητροπόλεις της Ινδίας που θέτει ερωτήματα όπως « Γιατί η Δύση εξακολουθεί να βλέπει την Ινδία ως τρίτη χώρα; », «Πρέπει να υπάρχουν προβλήματα στην Ευρώπη;». και « Γιατί η Βρετανία δεν θα επιστρέψει το Διαμάντι Koh-i-Noor; ».

Έχοντας επίγνωση της κρίσης της ελευθερίας του Τύπου της Ινδίας υπό την τρέχουσα, αδύνατη κυβέρνησή της, η οποία έχει δει τη χώρα να πέφτει στην ^159η θέση από 180 χώρες και στο ίδιο επίπεδο με τις θεοκρατίες του Περσικού Κόλπου σύμφωνα με τον πιο πρόσφατο δείκτη Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF) , οι προαναφερθέντες Ρώσοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς αποφεύγουν κάθε κριτική του BJP. Γενικότερα, ο Πρωθυπουργός Μόντι έχει διαμορφώσει το στυλ ηγεσίας του τόσο στενά στη μονοπρόσωπη διακυβέρνηση του Πούτιν, έτσι ώστε η Ινδία να είναι, για όλες τις προθέσεις και σκοπούς, «Ρωσία χωρίς χιόνι ή αέριο» όταν πρόκειται για τον φιλικό καπιταλισμό, την κακία και την ανομία.

Η ανισότητα πλούτου έχει επιδεινωθεί σημαντικά κατά τη διάρκεια της θητείας του, έτσι ώστε το πλουσιότερο 1% ή ο «δισεκατομμυριούχος Ρατζ» – πολλοί από τους οποίους είναι στενοί έμπιστοι του Μόντι – ελέγχει τώρα το 22,6% του συνολικού εισοδήματος της Ινδίας. Ο πιο εύπορος από αυτούς τους ολιγάρχες, ο Mukesh Ambani , έχει επωφεληθεί πολύ από τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία χάρη σε μια 10ετή συμφωνία που το διυλιστήριό του έκλεισε πρόσφατα με τη Roseneft για εισαγωγή 500.000 bpd αργού πετρελαίου αξίας περίπου 12-13 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως – για να μην αναφέρουμε την προηγούμενη εταιρεία του Reliance. Ρωσικά ορυκτά καύσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ταυτόχρονα, ο αδερφός του, Anil , ήταν στην πρώτη γραμμή της ενίσχυσης των δυνατοτήτων παραγωγής ιθαγενών πυροβολικού της Ινδίας και της δημιουργίας πολλαπλών κοινοπραξιών με Ρώσους εργολάβους για την κατασκευή φρεγατών, υποβρυχίων και συστημάτων αεράμυνας στο εσωτερικό. Αν και η Ινδία μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητο αντίβαρο καθώς οι οικονομίες της Ομάδας των Επτά (G7) επιδιώκουν όχι μόνο να περιορίσουν την υπερβολική έκθεσή τους στην κινεζική αγορά, αλλά να περιλάβουν έναν ολοένα και πιο πολεμικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (PLA) στην περίμετρο Ινδο-Ειρηνικού, το καρό παρελθόν του Μόντι και η αβυσσαλέα βοήθειά του για τα ανθρώπινα δικαιώματα μη επικριτικοί παράγοντες όπως η Ρωσία.

Λόγω της σιωπηρής υποστήριξής του για το πογκρόμ του Γκουτζαράτ του 2002 που άφησε νεκρούς περισσότερους από 1000 μουσουλμάνους κατοίκους ενώ υπηρετούσε ως Πρωθυπουργός, κηρύχθηκε persona non grata και του απαγορεύτηκε η είσοδος στις ΗΠΑ για σχεδόν μια δεκαετία. Ως ένθερμος υποστηρικτής της ιδεολογίας των Hindutva – μιας πουριτανικής και υπεροχής δέσμης του Ινδουισμού – ο Modi συνεχίζει να καταπατά τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων της Ινδίας και να πυροδοτεί έντονες θρησκευτικές εντάσεις σε μια κοινωνία που κάποτε περηφανευόταν απίστευτα για την πολυομολογιακή της ταπετσαρία. Εξωτερικά, έχει συνδεθεί με τη δολοφονία του διακεκριμένου Σιχ αυτονομιστή Hardeep Singh Nijjar το 2023 στον Καναδά, καθώς και με την αποτροπή συνωμοσιών δολοφονίας μελών της ινδικής διασποράς στις ΗΠΑ, που τελικά οδήγησαν στον τότε πρόεδρο Joe Biden να αρνηθεί την πρόσκληση για την Ημέρα της Δημοκρατίας του Modi.

Εκτός από τη φιλία της «παντός καιρού» με τη Ρωσία, η Ινδία απολαμβάνει εξίσου άνετους δεσμούς με το Ιράν και μάλιστα άσκησε σκληρές πιέσεις για την ένταξή της στους BRICS πριν από ένα χρόνο. Πριν από την αποχώρηση του Ντόναλντ Τραμπ το 2018 από το Κοινό Συνολικό Σχέδιο Δράσης (JCPOA) και την επακόλουθη «εκστρατεία μέγιστης πίεσης», η Ινδία ήταν μεταξύ των κορυφαίων αγοραστών ιρανικού αργού πετρελαίου. Από πλευράς υλικοτεχνικής υποστήριξης, ο Διεθνής Διάδρομος Μεταφορών Βορρά Νότου (INSTC) μήκους 7200 χιλιομέτρων που συνδέει την Αγία Πετρούπολη με τη Βομβάη μέσω Ιράν είναι το στολίδι της τριμερούς συνεργασίας μεταξύ Ινδίας, Ρωσίας και Ισλαμικής Δημοκρατίας. Διαθέτοντας 120 εκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη του λιμανιού Chabahar του Ιράν ως αναπόσπαστο κόμβο αυτού του έργου συνδεσιμότητας, η Ινδία βοηθά στην αποκατάσταση του βαθιά αντιδημοφιλούς κληρικού καθεστώτος στην Τεχεράνη, το οποίο απέχει μια ανάσα από τον υποβιβασμό της ιστορίας. Οι αμφισβητούμενες συναλλαγές της με αναμφισβήτητα δύο από τις πιο αποσταθεροποιητικές δυνάμεις στον πλανήτη θα πρέπει να είναι αρκετός λόγος για τη Δύση να επανεξετάσει πόσο «ομοϊδεάτης» σύμμαχος είναι η Ινδία και να φέρει την κυβέρνηση του Μόντι με το πρόσωπο του Ιανού να τροφοδοτήσει και να παρατείνει έμμεσα τον πόλεμο στην Ουκρανία.

[Φωτογραφία από τον Λευκό Οίκο , Δημόσιος τομέας, μέσω Wikimedia Commons]

Ο Saahil Menon είναι επενδυτικός αναλυτής με έδρα το Ντουμπάι. Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη συντακτική στάση του TGP.