Μιλώντας σε τελετή απονομής υπηκοότητας στις 9 Μαρτίου 2025, ο ανώτερος υπουργός της Σιγκαπούρης Lee Hsien Loong είπε: «Οι νέες αφίξεις φέρνουν νέες εμπειρίες, διαφορετικές προοπτικές και παγκόσμιες συνδέσεις. Μας βοηθάτε να συνδεθούμε στον κόσμο και να αναπτυχθούμε ως περιφερειακός κόμβος και παγκόσμιος κόμβος».
Παρατήρησε επίσης: «Αν η Σιγκαπούρη κλείσει στον εαυτό μας, οι ευκαιρίες θα μας περάσουν. Θα μείνουμε πίσω και θα γίνουμε ακριβώς όπως κάθε άλλη πόλη στην περιοχή, και οι απόγονοί μας θα είναι οι χειρότεροι για αυτό».
Ο Lee Hsien Loong, ο οποίος υπηρέτησε ως πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης από το 2004-2024, έκανε μερικά άλλα σημαντικά σημεία. Πρώτον, είπε πόλεις όπως το Λονδίνο, η Σαγκάη και η Νέα Υόρκη έχουν γίνει ζωντανά οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα καλωσορίζοντας ταλέντα από διάφορα μέρη του κόσμου. Δεύτερον, η αργή γήρανση του πληθυσμού και της πληθυσμιακής αύξησης της πόλης-κράτους της Νοτιοανατολικής Ασίας είναι μια μεγάλη πρόκληση και οι νέοι πολίτες θα «ανεβάσουν τον αριθμό τους». Τρίτον, οι μετανάστες θα δημιουργήσουν πίεση στους ντόπιους κατοίκους της Σιγκαπούρης, αλλά θα είναι και ωφέλιμοι για την οικονομία της. Τέταρτον, έκανε ένα σημαντικό σημείο, ότι πρέπει να υπάρχει αρμονία μεταξύ των ντόπιων και των νέων μεταναστών και μεταξύ των ομάδων που κατοικούν στη Σιγκαπούρη.
Τέλος, ο πρώην πρωθυπουργός επεσήμανε το αυξανόμενο αντιμεταναστευτικό αίσθημα σε πολλές δυτικές χώρες. Η πόλη-κράτος της Νοτιοανατολικής Ασίας έχει ωφεληθεί από έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο καθώς και από τους μετανάστες. Ανώτεροι ηγέτες της Σιγκαπούρης, συμπεριλαμβανομένου του Lee Hsien Loong, έχουν ασκήσει κριτική στις εσωστρεφείς εμπορικές πολιτικές των ΗΠΑ και επανέλαβαν την υποστήριξή τους για την παγκοσμιοποίηση σε περισσότερες από μία περιπτώσεις.
Θα ήταν σκόπιμο να επισημανθεί ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης στη Σιγκαπούρη εκφράζουν αυξανόμενη ανησυχία για τον αυξανόμενο αριθμό αλλοδαπών εργαζομένων και τον αντίκτυπό τους στο τοπικό κοινωνικο-οικονομικό τοπίο για πάνω από μια δεκαετία. Η μετανάστευση έχει γίνει ένα σημαντικό εκλογικό ζήτημα από τις εκλογές του 2011. Η κυβέρνηση του PAP (Κόμμα Λαϊκής Δράσης) έχει τονίσει σε περισσότερες από μία περιπτώσεις τη συμβολή των μεταναστών στην οικονομία της χώρας καθώς και στην ποικιλόμορφη κοινωνία.
Ο Λόρενς Γουόνγκ, ο οποίος ανέλαβε πρωθυπουργός της Σιγκαπούρης, τον Μάιο του 2024, τόνισε ότι, ενώ οι ξένοι εργαζόμενοι ήταν ευπρόσδεκτοι, ορισμένοι «έλεγχοι» στη μετανάστευση ήταν απαραίτητοι. Είπε επίσης ότι είναι σημαντικό η οικονομία της Σιγκαπούρης να επωφεληθεί από ξένους εργάτες και ότι προσαρμόστηκαν στα κοινωνικά πρότυπα του έθνους της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Η ισχυρή υποστήριξη για μια προοδευτική μεταναστευτική πολιτική σε μια εποχή που η Αγγλόσφαιρα γίνεται όλο και πιο νησιωτική είναι σημαντική. Ενώ επισημαίνονται οι νησιωτικές μεταναστευτικές πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, ακόμη και άλλες χώρες όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς και το Ηνωμένο Βασίλειο γίνονται πιο εσωστρεφείς.
Είναι σημαντικό ότι δεν είναι μόνο η Σιγκαπούρη, αλλά μια άλλη μη δυτική χώρα – τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα – η οποία για πολύ καιρό δεν παρείχε βίζα μακράς διάρκειας σε εργαζομένους και επιχειρηματίες που εγκαταστάθηκαν εκεί – προσπαθεί επίσης να προσελκύσει επενδυτές και παγκόσμια ταλέντα. Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπως η Σιγκαπούρη, ήταν ένας προτιμώμενος προορισμός για μετανάστες λόγω του οικονομικού δυναμισμού και του υψηλού βιοτικού τους επιπέδου, αλλά δεν ήταν η πρώτη επιλογή για πολλούς επαγγελματίες, φοιτητές και ακόμη και επιχειρηματίες, επειδή δεν πρόσφερε μόνιμη κατοικία.
Τα τελευταία χρόνια, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν εισαγάγει δύο θεωρήσεις για μακροχρόνια διαμονή. τη Χρυσή Βίζα – βίζα διαμονής μέσω επενδυτικής βίζα – και τις Πράσινες Βίζες. Η Χρυσή Βίζα έχει λάβει πολύ ισχυρή ανταπόκριση από άτομα υψηλού Networth (HNIs), ειδικά από χώρες όπως η Ινδία. Θα ήταν σκόπιμο να επισημανθεί ότι όχι μόνο οι επιχειρηματίες αλλά και οι ερευνητές, οι ειδικευμένοι επαγγελματίες, οι καλλιτέχνες και οι δημιουργοί περιεχομένου είναι πλέον επιλέξιμοι για τη Χρυσή Βίζα. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις Golden Visas που προσφέρονται από άλλες χώρες που βασίζονται σε επενδύσεις. Η Golden Visa των ΗΑΕ θα ήταν πιο ελκυστική για διάφορους λόγους. Πρώτον, η τοποθεσία των ΗΑΕ. Δεύτερον, το γεγονός ότι δεν περιορίζεται μόνο στους επιχειρηματίες. Τρίτον, δεν είναι τόσο ακριβό όσο η χρυσή κάρτα που προσφέρεται από τον Ντόναλντ Τραμπ – για να είναι επιλέξιμο για τη Χρυσή Κάρτα ένα άτομο θα πρέπει να πληρώσει 5 εκατομμύρια δολάρια στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ενώ η Χρυσή Κάρτα έχει ονομαστεί ως οδός προς την υπηκοότητα, θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα επενδυτική βίζα EB-5 που απαιτεί επενδύσεις σε επιχειρήσεις των ΗΠΑ. Τέλος, πολλά από τα ευρωπαϊκά έθνη που προσέφεραν αρχικά τα προγράμματα Golden Visa έχουν αφαιρέσει τα ίδια.
Συμπερασματικά, τα πρόσφατα σχόλια του Lee Hsien Loong έρχονται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή και στέλνουν ένα σαφές ξεκάθαρο μήνυμα, ότι ενώ η Δύση μπορεί να κλείνει τις πόρτες της, ευκαιρίες σε άλλες χώρες καλούν επαγγελματίες και φοιτητές. Δεν είναι μόνο η Σιγκαπούρη και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, αλλά πολλές άλλες χώρες που προσπαθούν να αναθεωρήσουν τις θεωρήσεις εργασίας και φοιτητικές βίζες με στόχο την προσέλκυση ταλέντων. Άτομα από αναπτυσσόμενες χώρες που αναζητούν πιο πράσινα βοσκοτόπια στο εξωτερικό πρέπει να σκεφτούν αδιάφορα και να δουν τις ευκαιρίες που παρέχονται από χώρες διαφορετικές από τους παραδοσιακά ευνοούμενους προορισμούς.
[Φωτογραφία Olga Ozik από το Pixabay]
Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα.

Ο Tridivesh Singh Maini είναι αναλυτής με έδρα το Νέο Δελχί που ενδιαφέρεται για τις συνδέσεις Punjab-Punjab καθώς και για τις Μελέτες Διαμερισμού. Ο Maini συνέγραψε το «Humanity Amidst Insanity: Hope Under and After the Indo-Pak Partition» (Νέο Δελχί: UBSPD, 2008) με τους Tahir Malik και Ali Farooq Malik. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο [email protected] .