Ποιος δεν θα απολάμβανε να τραγουδήσει το ποίημα Rain, Rain, Go Away, Come Again Another Day στις παιδικές του μέρες; Στην πραγματικότητα, είναι μια αγαπημένη ομοιοκαταληξία για τους περισσότερους από εμάς. Μια ομπρέλα, μια χάρτινη βάρκα και ένα στενό ρεύμα νερού που κυλούσε μέσα στη βροχή θα αντηχούσαν στο μυαλό μας αν σκεφτεί κανείς το ποίημα. Παραδόξως, στην Ινδία, η εποχή κατά την οποία το αγαπημένο ποίημα διδάσκεται στα παιδιά του νηπιαγωγείου συμπίπτει με την εποχή των βροχών/μουσώνων. Τα μικρά παιδιά μπορούν να συσχετίσουν τους στίχους του ποιήματος με τις καιρικές συνθήκες έξω από τις τάξεις τους. Ωστόσο, μπορεί να υπάρξει μια στιγμή στο τέλος όπου τα παιδιά θα δυσκολευτούν να βιώσουν το ίδιο που συνήθιζαν οι προηγούμενες γενιές τους λόγω των φωτεινών ηλιόλουστων ημερών έξω από τις τάξεις τους ή μπορεί να προκύψει μια κατάσταση όπου το ποίημα πρέπει να ξαναγραφτεί για να ταιριάζει με τις καιρικές συνθήκες έξω. Ναι, το επιχείρημα ισχύει αν δεν περιοριστεί η κλιματική αλλαγή ή η κρίση.
Οι αδιάκοπες βροχές και οι εκρήξεις σύννεφων τα ζεστά καλοκαίρια, ο ξηρός καιρός τις εποχές των βροχών και οι θυελλώδεις συνθήκες τους χειμώνες έχουν γίνει ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο αυτές τις μέρες σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι όχι μόνο τα άκρα του καιρού στις εποχές αλλά και οι έντονες διαφορές θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας που απαιτούν άμεση δράση. Ενώ όλες αυτές οι αδικαιολόγητες αλλαγές στα καιρικά πρότυπα μπορούν να αποδοθούν στην κλιματική αλλαγή και στην υπερθέρμανση του πλανήτη, είναι σημαντικό να εμβαθύνουμε στην έννοια της ανάπτυξης που ο σύγχρονος κόσμος έχει αγκαλιάσει εδώ και πολύ καιρό για να κατανοήσουμε την πηγή και τη βασική αιτία του ζητήματος, π.χ., η κλιματική κρίση, μια σημαντική πρόκληση για την ανθρώπινη ασφάλεια. Είναι επίσης αυτό το ασυνήθιστο των καιρικών συνθηκών που αναγκάζει την ανθρωπότητα να αφουγκραστεί τα δεινά της φύσης και να αντιμετωπίσει το ζήτημα με τη μέγιστη επείγουσα και προσοχή. Δεδομένου ότι η κλιματική αλλαγή είναι αποτέλεσμα του συνόλου των ενεργειών των ατόμων σε όλο τον κόσμο, απαιτεί συλλογικές προσπάθειες ατόμων μαζί με τις πολιτικές των κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.
Συμμετοχή των πολιτών
Καμία δημόσια πολιτική δεν αποφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα χωρίς την ενεργό συμμετοχή ατόμων ή πολιτών. Αυτό γίνεται πιο ορατό και έγκυρο όταν πρόκειται για τις πολιτικές που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Δεδομένου ότι η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής απαιτεί βραχυπρόθεσμα, ενδιάμεσα και μακροπρόθεσμα μέτρα, μια αποτελεσματική πολιτική πρέπει να φέρει το βάρος σε ένα άτομο και όχι σε πολιτική αρχή ή κράτος για να καταστήσει τις προσπάθειες βιώσιμες και αξιόπιστες. Περισσότερο από την ενεργό συμμετοχή των ενδιαφερομένων σε κοινωνικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, τεχνολογικούς και άλλους τομείς, είναι η συμμετοχή του κοινού που αποφασίζει την τύχη των πολιτικών που σχετίζονται με το κλίμα. Η υιοθέτηση μιας αποκεντρωμένης προσέγγισης που θα συμπληρώνεται με τοπικές στρατηγικές θα καταστήσει τις πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος πιο καρποφόρες και αποτελεσματικές. Η οικολογική ευαισθητοποίηση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με τον περιβαλλοντικό ντετερμινισμό διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην οικοδόμηση της κλιματικής συνείδησης μεταξύ των ατόμων. Έχει αποδειχθεί ότι οι κεντρικές ή οι από πάνω προς τα κάτω προσεγγίσεις δεν έχουν επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα λόγω της μη συμμετοχής των πολιτών. Επιπλέον, η αλλαγή συμπεριφοράς είναι αυτό για το οποίο οι κυβερνήσεις πρέπει να κινητοποιήσουν τις προσπάθειές τους, καθώς εμποτίζει ένα αίσθημα ευθύνης και αίσθηση του πολίτη από την πλευρά των ατόμων.
Προϊόντα φιλικά προς το περιβάλλον
Σήμερα, υπάρχει πολύς θόρυβος σχετικά με τα φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα τόσο σε διαδικτυακές πύλες όσο και σε καταστήματα εκτός σύνδεσης. Φαίνεται επίσης ότι τα προϊόντα αυτά έχουν καλή υποδοχή από τους καταναλωτές, αν και σε υψηλότερες τάξεις στις αστικές περιοχές. Ωστόσο, οι πωλήσεις αυτών των προϊόντων δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με τα κανονικά προϊόντα λόγω ζητημάτων εμπιστοσύνης. Αφενός τίθεται υπό αμφισβήτηση η αξιοπιστία των προϊόντων που πωλούνται με το διακριτικό των βιολογικών, πράσινων και βιοδιασπώμενων προϊόντων και αφετέρου αυτό που ενοχλεί τους hoi-polloi και τους καταναλωτές είναι το κόστος αυτών των προϊόντων. Οι τιμές των βιολογικών προϊόντων είναι τρεις έως έξι φορές υψηλότερες από αυτές των μη βιολογικών. Λαμβάνοντας υπόψη την αγοραστική δύναμη των μεσαίων και κατώτερων μεσαίων τάξεων που αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι των ανθρώπων στις περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου, ειδικά στην Ινδία, φαίνεται δύσκολο για αυτούς να αγοράζουν βιολογικά προϊόντα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να δώσουν κίνητρα και να προσφέρουν επιδοτήσεις εισροών στους παραγωγούς πράσινων προϊόντων, όπως στην περίπτωση των κανονικών γεωργικών/μη βιολογικών προϊόντων, για να καταστήσουν τα πρώτα πιο προσιτά και διαθέσιμα σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.
Η κλιματική αλλαγή ως πειθαρχία
Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε εδώ ότι η αύξηση της περιβαλλοντικής συνείδησης σε ένα άτομο ειδικότερα και στην κοινωνία στο σύνολό της συνεπάγεται μια πολύπλευρη προσέγγιση. Ο τομέας της εκπαίδευσης διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη μακροπρόθεσμη στρατηγική. Μέχρι τώρα, θέματα όπως η διατήρηση της βιοποικιλότητας και η προστασία του περιβάλλοντος έχουν δοθεί η ελάχιστη σημασία και εμφανίζονται μόνο στην τελευταία ενότητα των εγχειριδίων επιστήμης, κοινωνικής και βιολογίας. Είναι αξίωμα να δηλωθεί ότι πρέπει να υπάρχει ξεχωριστός κλάδος για την κλιματική αλλαγή που να περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα κλιματικών ζητημάτων που να υποστηρίζεται από επιστημονικά στοιχεία, σχέσεις αιτίας και αποτελέσματος, μελέτες περιπτώσεων, πρόσφατες καταστροφές κ.λπ. Πράγματα (IoT) και ούτω καθεξής σε διάφορες τάξεις της σχολικής εκπαίδευσης.
Χαλαρότητα στην επιβολή
Είναι σαφές ότι ο μαζικός καταναλωτισμός που αποτελεί τον πυρήνα των νεοφιλελεύθερων οικονομικών επιβαρύνει την υγεία του πλανήτη. Η σπατάλη, οι ανεπαρκείς εγκαταστάσεις διάθεσης και επεξεργασίας, οι αδύναμοι μηχανισμοί ανακύκλωσης και η υπερβολική χρήση προϊόντων μιας χρήσης παρεμποδίζουν την οικολογική ισορροπία του πλανήτη. Στον αγώνα αρουραίων της οικονομικής ανάπτυξης και ανάπτυξης, οι κυβερνήσεις έκαναν τα στραβά μάτια απέναντι στο περιβάλλον. Αυτό ανατρέπει τον ίδιο τον σκοπό κάθε δημόσιας πολιτικής που στοχεύει στη γενική ευημερία και ευημερία του λαού. Χωρίς να γνωρίζουν τον κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο των ασύμμετρων δημόσιων πολιτικών από τις κυβερνήσεις και τον αντίκτυπό τους στην οικολογία, τα άτομα ακολουθούν έναν τρόπο ζωής που αποδεικνύεται επιζήμιος για τον πλανήτη μακροπρόθεσμα. Η χαλαρότητα στην επιβολή των κανόνων που αφορούν τη χρήση και εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και η ανυπόφορη στάση απέναντι στις δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κυβερνήσεις στις περιβαλλοντικές συνόδους κορυφής έχουν επιταχύνει τη διαδικασία υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Δεδομένου ότι οι δεσμεύσεις ή οι δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κυβερνήσεις στις συνόδους κορυφής για το κλίμα είναι μη εκτελεστές και εθελοντικές, τα περισσότερα από τα έθνη δείχνουν την πλάτη τους όσον αφορά την εφαρμογή. Είναι απολογικό να αναφέρουμε εδώ ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι αντιπεριβαλλοντικές κινήσεις υπό το πρόσχημα της ανάπτυξης υπερτερούν των οφελών και ακυρώνουν τους καρπούς και τις θετικές προοπτικές οποιουδήποτε αναπτυξιακού έργου. Αν και οι λάμψεις μπορεί να επισκιάσουν τον αρνητικό αντίκτυπο των εκμεταλλευτικών έργων βραχυπρόθεσμα, έρχεται στο προσκήνιο αργά ή γρήγορα με επικίνδυνη μορφή.
Απλουστευτική διαβίωση
Η τάση της απόρριψης πραγμάτων μετά από λίγες χρήσεις και τα αδικαιολόγητα στερεότυπα που συνδέονται με την «επαναχρησιμοποίηση», ο απεριόριστος ατομικισμός και η μείωση του συλλογικού πνεύματος έχουν γίνει σημαντικές προκλήσεις για τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Αν και είναι αδύνατο και μη συνετό να μεταβείτε ξαφνικά σε μια πλανητοκεντρική προσέγγιση από την οικονομία της αγοράς, είναι σημαντικό να αλλάξουμε την αντίληψη και τις προοπτικές των ατόμων με σταδιακό τρόπο. Τα προϊόντα που μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν, να ανακυκλωθούν και να ανακαινιστούν θα πρέπει να προωθηθούν για να αλλάξουν οι προτιμήσεις μεταξύ των ατόμων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να προετοιμάσουν τους πολίτες τους για την αλλαγή παραδείγματος όσον αφορά τις αλλαγές στον τρόπο ζωής για να ενισχύσουν την προσαρμοστικότητά τους στον «πράσινο» τρόπο ζωής, καθώς απαιτεί απλοϊκή διαβίωση. Η έμφαση σε ποιοτικές πτυχές όπως η ειρήνη, το καθαρό περιβάλλον, η καλή υγεία, η αρμονία και ούτω καθεξής παρά σε ποσοτικές μεταβλητές όπως ο πλούτος, τα περιουσιακά στοιχεία και άλλα φυσικά και υλικά αγαθά θα βοηθήσει στον μετασχηματισμό της νοοτροπίας και των αντιλήψεων των ατόμων.
Καθώς η κυρίαρχη οικονομία της αγοράς επικεντρώνεται αποκλειστικά στη δυναμική παραγωγού-καταναλωτή, η φάση μετά τη χρήση ενός προϊόντος και ο αντίκτυπός του στο περιβάλλον δεν εξετάζονται από τις εταιρείες και τους καταναλωτές. Το κίνητρο κερδοφορίας των εταιρειών και η αμέλεια και οι συνήθειες των καταναλωτών έχουν θέσει μια διπλή πρόκληση για το περιβάλλον. Για να γίνει η μετάβαση από την προσέγγιση παραγωγής μέγιστων αποβλήτων στην προσέγγιση ελάχιστων αποβλήτων ή χωρίς απόβλητα, απαιτεί ένα ευρύ φάσμα προσπαθειών από πολλούς εμπλεκόμενους φορείς. Ωστόσο, ένας καταναλωτής κατέχει κεντρική θέση καθώς λειτουργεί ως άγκυρα σε οποιαδήποτε δεδομένη οικονομική αλυσίδα. Οι προτιμήσεις του/της καθορίζουν όλα τα σχετικά οικονομικά στοιχεία. Επομένως, είναι σημαντικό να αλλάξουμε τις προσπάθειες από την οικονομία με επίκεντρο τον παραγωγό σε οικονομικά προσανατολισμένα στον καταναλωτή για να επιφέρουμε μια συνολική αλλαγή στα πρότυπα παραγωγής, κατανάλωσης, μετακατανάλωσης, ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης που βοηθούν στη διατήρηση του πλανήτη.
[Φωτογραφία Pixabay]
Ο συγγραφέας είναι αρθρογράφος στις Διεθνείς Υποθέσεις και Εμπόριο, ποιητής, μυθιστοριογράφος και επικεφαλής της Samudrala VK IAS Academy, Hyderabad, Ινδία. Είναι διάσημος καθηγητής, διδάσκει Πολιτικές Επιστήμες, Διεθνείς Σχέσεις, Φιλοσοφία και Σύγχρονη Ιστορία και εκπαιδεύει φοιτητές που εμφανίζονται στις Εξετάσεις της Ένωσης Δημόσιας Υπηρεσίας. Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα.