Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ ως προέδρου των ΗΠΑ σηματοδοτεί ένα σημαντικό σταυροδρόμι στο μέλλον δύο αναδυόμενων πλαισίων ασφαλείας Ινδο-Ειρηνικού: το Quad, που περιλαμβάνει την Αυστραλία, την Ινδία, την Ιαπωνία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. και AUKUS, την τριμερή εταιρική σχέση μεταξύ της Αυστραλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και τα δύο θεσμικά όργανα διαδραμάτισαν βασικό ρόλο στην περιφερειακή στρατηγική της κυβέρνησης Μπάιντεν, η οποία έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην οικοδόμηση ενός δικτύου συνεργασίας στον Ινδο-Ειρηνικό.

Ενώ τα αρχικά σημάδια από βασικούς αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ ήταν θετικά, οι μακροχρόνιες ανησυχίες σχετικά με την ανθεκτικότητα και την αποτελεσματικότητα των δύο θεσμών έχουν αναζωπυρωθεί από τις ενέργειες που στρέφονται εναντίον μακροχρόνιων συμμάχων και εταίρων των ΗΠΑ.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο πρωτοστάτησε στην ανάδειξη του προφίλ και των δύο θεσμών συγκαλώντας μια συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών των Τετραπλών ως την πρώτη επίσημη δέσμευσή του. Τόσο αυτός όσο και ο υπουργός Άμυνας Pete Hegseth μίλησαν επίσης θετικά για το AUKUS κατά τη διάρκεια των ακροάσεων επιβεβαίωσης.

Ωστόσο, αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν να εξεταστούν μεμονωμένα.

Ο Τραμπ έχει διατυπώσει ένα ανησυχητικό επεκτατικό εδαφικό όραμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και η νέα κυβέρνηση έχει ήδη βλάψει τις σχέσεις της με τους άμεσους γείτονές της απειλώντας να χρησιμοποιήσει το όπλο των τιμολογίων . Η Ευρώπη είναι διχασμένη σχετικά με την απαίτηση του Τραμπ να ξοδεύουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ περισσότερα από τα διπλάσια για την άμυνα .

Οι Ασιάτες σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών δέχθηκαν αναμφίβολα έναν πιο φιλόξενο πρώτο μήνα από τους Ευρωπαίους και Βορειοαμερικανούς ομολόγους τους. Ωστόσο, θα κοιτάξουν με ανησυχία τον σχεδόν ανόητο τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Τραμπ ήταν πρόθυμη να αγνοήσει την ιστορία, τη φιλία και τις δεσμευτικές διεθνείς συνθήκες. Εάν ο Τραμπ μπορεί να απαρνηθεί τις συμφωνίες που έχει συνάψει προσωπικά (για παράδειγμα, τη Συμφωνία Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού-Καναδά), γιατί να τηρήσει μια συμφωνία της εποχής Μπάιντεν, όπως η AUKUS;

Προς το παρόν, παρόλο που ο Τραμπ δεν έχει μιλήσει ποτέ δημόσια για το AUKUS , ο Ρούμπιο ήταν αρκετά σαφής στην υποστήριξή του. Κατά την ακρόαση επιβεβαίωσης, περιέγραψε τη συμφωνία ως «κάτι για το οποίο νομίζω ότι θα βρείτε πολύ ισχυρή υποστήριξη σε αυτή τη διοίκηση…»

Ο Ρούμπιο συνέχισε:

Νομίζω ότι είναι σχεδόν ένα σχέδιο, από πολλές απόψεις, για το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε κοινοπραξίες με έθνη-κράτη που είναι σύμμαχοί μας για να αντιμετωπίσουμε ορισμένες από αυτές τις παγκόσμιες προκλήσεις, είτε είναι στον αμυντικό τομέα και στον τομέα της τεχνολογίας και στον τομέα των κρίσιμων ορυκτών, στις ευαίσθητες τεχνολογίες και στις κρίσιμες τεχνολογίες, για παράδειγμα, τεχνητή νοημοσύνη συνεργασίες με συμμάχους. Δύο, τρεις χώρες σε ορισμένες περιπτώσεις, ευρύτερες σε άλλες, για την επίτευξη αποτελεσμάτων και στόχων, όπως η δημιουργία γεωπολιτικής και στρατηγικής ισορροπίας στην περιοχή Ινδο-Ειρηνικού και πέρα από αυτήν.

Από αυτά τα συναισθήματα, υπάρχει σαφής σύνδεση με το Quad και τον πιθανό ρόλο του στη στρατηγική Ινδο-Ειρηνικού της δεύτερης κυβέρνησης Τραμπ. Παρόλο που ο όμιλος έχει τονίσει, τα τελευταία χρόνια, τον ρόλο του ως διπλωματικού πλαισίου, στον καθορισμό προτύπων, τη θέσπιση και τήρηση κανόνων και στην παροχή δημόσιων αγαθών, υπάρχει σημαντική λανθάνουσα δυνατότητα στο Quad να αντιμετωπίσει πιο παραδοσιακές προκλήσεις ασφάλειας.

Σημειώνοντας την κίνηση για την κατάργηση της USAID , την έμφαση στις στρατιωτικές δαπάνες και τις ανησυχίες για μια στρατηγική ισορροπία με την Κίνα στον Ινδο-Ειρηνικό, το βασικό έργο του Quad θα πρέπει να εξελιχθεί για να διατηρηθεί η συνάφεια σε μια κυβέρνηση Τραμπ. Το ότι αναζωογονήθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του είναι απίθανο να έχει μεγάλη βαρύτητα, ακολουθώντας το παράδειγμα της Συμφωνίας Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού-Καναδά , επομένως απαιτείται προληπτική αλλαγή – όχι έλξη στην ιστορία.

Εντούτοις, είναι εντυπωσιακό ότι η συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών του Quad ήταν η πρώτη επίσημη δέσμευση που πραγματοποιήθηκε από τον Rubio ως υπουργός Εξωτερικών. Αυτό έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα υποστήριξης για τον όμιλο, ακόμη και αν η ακριβής μορφή της μελλοντικής συνεργασίας είναι πιθανό να συζητηθεί είτε σε μια συνάντηση ηγετών είτε σε μια πιο εκτεταμένη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών αργότερα το 2025.

Ο Ρούμπιο ακολούθησε αυτήν την τετραμερή συνάντηση με τις πρώτες τρεις επίσημες διμερείς δεσμεύσεις του με τους Υπουργούς Εξωτερικών των Τετραμερών – S. Jaishankar της Ινδίας, Penny Wong από την Αυστραλία και Iwaya Takeshi της Ιαπωνίας. Ομοίως, η δεύτερη διμερής επικοινωνία του Χέγκσεθ ήταν με τον Υπουργό Άμυνας της Αυστραλίας Ρίτσαρντ Μάρλες και η πέμπτη με τον Ιάπωνα στρατηγό Nakatani.

Φυσικά, τέτοιες ωραίες είναι καλές, αλλά αν ο Τραμπ δεν επενδύσει στο AUKUS ή το Quad, ο αριθμός ή η σειρά των συναντήσεων και των τηλεφωνημάτων δεν θα μετρήσουν καθόλου. Η πρόκληση θα είναι να υποστηρίξει και να υποστηρίξει αυτές τις συνεργασίες και να διατηρήσει αυτή την υποστήριξη τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Όπως παρατήρησε ο Richard McGregor του Ινστιτούτου Lowy , η πρόταση από Αυστραλούς πολιτικούς και αξιωματούχους είναι ότι «οι ΗΠΑ έχουν τα καλύτερα υποβρύχια στον κόσμο – όχι μόνο η Αυστραλία θέλει να τα αγοράσει, αλλά επενδύουμε στη βιομηχανική ικανότητα των ΗΠΑ για να τα κατασκευάσουμε. Αυτά τα επιχειρήματα, σε συνδυασμό με το μεγάλο εμπορικό έλλειμμα της Αυστραλίας με τις ΗΠΑ, έπληξαν το πολιτικό γλυκό σημείο του Τραμπ με τρόπο που λίγες χώρες μπορούν να αναπαραχθούν».

Η πρόκληση, ωστόσο, είναι ότι «η υποστήριξη του έργου και η προώθηση της συμβολής του στη βιομηχανική πολιτική… δεν θα είναι αρκετή. Ο Ρούμπιο πιθανότατα θα περιμένει επίσης από την Αυστραλία να τη συνδέσει δημόσια με τη στρατηγική των ΗΠΑ για την Κίνα».

Αυτό είναι όπου οι φιλοδοξίες μπορεί να έρθουν σε αντίθεση με την οικονομική πραγματικότητα.

Ενώ οι επιπτώσεις των νέων δασμολογικών μέτρων δεν έχουν ακόμη φανεί, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος τόσο της Αυστραλίας όσο και της Ιαπωνίας , αντιπροσωπεύοντας το 26% και το 20% του εμπορίου τους αντίστοιχα, αν και αμφότερες θεωρούν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως τη μεγαλύτερη πηγή άμεσων ξένων επενδύσεών τους. Η μεγαλύτερη πηγή εισαγωγών της Ινδίας είναι η Κίνα – διπλάσια από την αξία του πλησιέστερου ανταγωνιστή.

Όσο και αν οι χώρες του Quad μοιράζονται επιφυλάξεις για τις περιφερειακές φιλοδοξίες και τις αμυντικές δυνατότητες της Κίνας, ένας παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος είναι πιθανό να περιορίσει σοβαρά την ικανότητά τους να ανταγωνιστούν οικονομικά, και επομένως στρατιωτικά, με την Κίνα. Το να δεσμεύονται δημόσια με μια θέση που είναι απροκάλυπτα «αντι-Κίνα» (τουλάχιστον στον βαθμό που ο Τραμπ ή οι ανώτεροι αξιωματούχοι του Υπουργικού Συμβουλίου θα επιθυμούσαν) μπορεί γρήγορα να γίνει δυσάρεστο, ειδικά εάν υπάρχει επαρκές επίπεδο αβεβαιότητας ή δυσπιστίας έναντι των δεσμεύσεων της συμμαχίας των ΗΠΑ.

Ενώ τα αρχικά σήματα από την κυβέρνηση Τραμπ για το Quad και το AUKUS ήταν πολύ θετικά, λαμβάνοντας υπόψη τις μακροπρόθεσμες προοπτικές τους, είναι σημαντικό να προσέχουμε το ευρύ φάσμα μηνυμάτων εξωτερικής πολιτικής που έχουν σταλεί από την Ουάσιγκτον τις τελευταίες εβδομάδες. Κυριότερες από αυτές είναι οι τρεις ερωτήσεις του Ρούμπιο προς το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: Κάνει την Αμερική ασφαλέστερη; Κάνει την Αμερική ισχυρότερη; Κάνει την Αμερική πιο ευημερούσα;

Εάν οι περιφερειακοί θεσμοί ασφαλείας δεν μπορούν –ή δεν θέλουν– να το κάνουν αυτό στις Ηνωμένες Πολιτείες, τότε οι μέρες τους μπορεί να είναι μετρημένες, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρά είναι τα σήματα σήμερα.

Δημοσιεύτηκε αρχικά στο Creative Commons από το 360info ™.