Το ωστικό κύμα των σφαγών της 7ης Οκτωβρίου θα συνεχιστεί για πολύ καιρό. Οι επιπτώσεις του στους Εβραίους της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, και στις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Δύσης, αποτελούν το αντικείμενο ενός ενδιαφέροντος συλλογικού τόμου. Υπό τη διεύθυνση του φιλοσόφου Bruno Karsenti, διευθυντή σπουδών στο EHESS, το The End of an Illusion συγκεντρώνει μια επιλογή από περίπου δεκαπέντε άρθρα που δημοσιεύθηκαν τον περασμένο χρόνο από το διαδικτυακό περιοδικό K. Ιδρύθηκε το 2020 από μια ομάδα ακαδημαϊκών και δημοσιογράφων, με αρχισυντάκτη τον Stéphane Bou, στόχος του είναι να αναλύσει την κατάσταση των Εβραίων στην Ευρώπη από το Shoah. Η συλλογή είναι πλούσια σε προσεγγίσεις, θέματα και προοπτικές.

Αρχικά συζητά τις αναταραχές που προκλήθηκαν από αυτή την επίθεση σε ολόκληρο τον εβραϊκό κόσμο. «Οι Εβραίοι εξοντώθηκαν στο Ισραήλ», τονίζει ο Μπρούνο Καρσέντι: το εβραϊκό κράτος δεν μπόρεσε να αποτρέψει αυτό το πογκρόμ, παρόλο που ο πρωταρχικός λόγος ύπαρξης του είναι ακριβώς να αποτελέσει ένα προπύργιο ενάντια σε αυτές τις δολοφονίες που στοιχειώνουν την εβραϊκή ιστορία από την Αρχαιότητα έως τον ^20ό αιώνα . Οι συνέπειες αυτής της κατάστασης αμφισβητούν ιδιαίτερα τη μνήμη του Σόα, τις σχέσεις μεταξύ Ισραηλινών και της διασποράς, τους τρόπους εξέτασης του πολέμου και της ειρήνης, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Συζητείται επίσης η αναζωπύρωση του μίσους των Εβραίων εντός της πνευματικής αριστεράς (η κοινωνιολόγος Eva Illouz επικρίνει τις θέσεις της Judith Butler ) και η μαζική σιωπή για τον βιασμό ως όπλο πολέμου που διαπράττουν οι τρομοκράτες της Χαμάς (η φιλόσοφος Julia Christ υπογραμμίζει αυτή τη σημαντική αδιαφορία).

Εφόσον δεν μπορούμε να επισημάνουμε τα πάντα, θα πρέπει να γίνει ειδική μνεία στη συμβολή του γλωσσολόγου και φιλοσόφου Jean-Claude Milner , ο οποίος ασχολείται με την εξέλιξη των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Τον τελευταίο χρόνο, η αμερικανική υποστήριξη γίνεται όλο και λιγότερο άνευ όρων. Για να κατανοήσει αυτή την εξέλιξη και το εύρος της, ο Μίλνερ προβάλλει μια δομική εξήγηση πιο αποφασιστική από τη φιγούρα του Νετανιάχου. Αυτό που διακυβεύεται, λέει, είναι η ένταση μεταξύ των ανταγωνιστικών αντιλήψεων του πολέμου και της ειρήνης.

Για πολύ καιρό, το δυτικό δόγμα έχει κάνει την ειρήνη την κανονική κατάσταση στις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Εάν διακοπεί, ο πόλεμος πρέπει να είναι σύντομος και να επιτρέπει την ταχεία επιστροφή σε έναν διαρκή ειρηνικό ορίζοντα. Από την άλλη πλευρά, πολύ συχνά ξεχνάμε ότι συμβαίνει, εκτός Δύσης, να θεωρούμε τον πόλεμο ως την κανονική κατάσταση του κόσμου και την ειρήνη ως μια στιγμιαία παύση, που προορίζεται να προετοιμαστεί για νέες επιθέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, μια σειρά ερωτημάτων λειτουργούν υπόγεια μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων, Εβραίων και μη, Ισραηλινών Εβραίων και Εβραίων της διασποράς: Είναι το Ισραήλ ή όχι, σήμερα, στο δυτικό στρατόπεδο; Πρέπει να είναι ή όχι; Ανάλογα με τις απαντήσεις που δίνουμε σε αυτές τις ερωτήσεις, θα δούμε ότι το μέλλον ποικίλλει πολύ, συμπεριλαμβανομένης της έννοιας της λύσης δύο κρατών. Ένα φωτεινό διάγραμμα, από έναν από τους μεγάλους διανοούμενους της εποχής. R.-P. ΡΕ.

Έχετε να διαβάσετε το 54,37% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.