Ο θάνατος του Alexei Navalny στην αποικία IK-3 της αυτόνομης περιοχής Yamalo-Nenets απεικονίζει με τρόπο θεαματικό και απεχθές την κεντρική θέση του συστήματος φυλακών στη ρωσική κατασταλτική μηχανή. Οι ακριβείς συνθήκες του θανάτου του κύριου αντιπάλου του Κρεμλίνου παραμένουν άγνωστες , και υπάρχουν διπλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι θα παραμείνουν έτσι: οι έρευνες για ύποπτους θανάτους στη φυλακή αποτυγχάνουν συστηματικά στη Ρωσία. Οι επιθέσεις που διαπράττονται κατά προσωπικοτήτων της αντιπολίτευσης επωφελούνται από ευρεία ατιμωρησία.

Σε κάθε περίπτωση, είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιήθηκαν τεχνικές εξόντωσης της φυλακής εναντίον του Alexeï Navalny, ο οποίος υπέστη μυστικές μεταθέσεις, αδιάκοπη πειθαρχική απομόνωση, παρενόχληση της κάστας των κρατουμένων που απέκτησε η διοίκηση, στέρηση ύπνου και ιατρικής περίθαλψης, τρομερές συνθήκες στον Άπω Βορρά. . Οι αρχές δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να διαψεύσουν πραγματικά τις καλά τεκμηριωμένες αναφορές για τη μοίρα του πιο γνωστού κρατούμενου της χώρας, μια μοίρα που θα μπορούσε να καταστρέψει σιγά σιγά μια κατάσταση υγείας που είχε ήδη εξασθενίσει από τη δηλητηρίασή του το 2020 .

Όργανο της βρώμικης δουλειάς του καθεστώτος όσον αφορά τη φίμωση των λίγων πολιτικών φωνών που διαφωνούν, το ρωσικό σωφρονιστικό σύστημα είναι επίσης μια τρομερή μηχανή για τη συντριβή της μάζας των διαδίκων που του παραδίδονται καθημερινά. Η διαχείριση της κράτησης γίνεται στη Ρωσία από καθαρή τιμωρητική λογική και απόλυτη υποταγή. Η συνήθης λειτουργία πολλών ιδρυμάτων διέπεται από την απειλή της ταπείνωσης και της υποβάθμισης – συχνά σεξουαλικού χαρακτήρα, που διατηρούνται από αποσπάσματα κρατουμένων με εντολή της διοίκησης.

Πληθυσμός που χαρακτηρίζεται από τη χρήση του ποινικού δικαίου

Επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια, η χρήση βασανιστηρίων , μερικές φορές σε μεγάλη κλίμακα, έχει χτυπήσει τα πρωτοσέλιδα. Με αυτόν τον τρόπο, η φυλακή όχι μόνο σπάει τα άτομα που κρατά, αλλά και εγκλιματίζει την κοινωνία ως σύνολο στην κρατική βία. Αυτή η διάχυση συμβαίνει ακόμη πιο φυσικά καθώς ο πληθυσμός, που ιστορικά χαρακτηρίζεται από μαζική χρήση της ποινικής δικαιοσύνης, είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένος με τη φυλακή.

Από αυτή την άποψη, είναι βέβαιο ότι οι στρατιώτες βαθμοφόροι που είναι ένοχοι κακοποίησης κατά του ουκρανικού πληθυσμού, πέραν του γεγονότος ότι έχουν συχνά κοινωνικοποιηθεί στη βία στους στρατώνες τους, έχουν κατανόηση της κανονικής λειτουργίας των εμποτισμένων ιδρυμάτων με μεθόδους αστυνομικής επιχείρησης.και σωφρονιστικών, ιδίως αφού ο στρατός υποδέχεται κυρίως τους συνήθεις παραβάτες. Υπό αυτή την έννοια, η φυλακή είναι μια πραγματική μήτρα βίας, και ιδιαίτερα της κουλτούρας του βιασμού στην κοινωνία.

Σας απομένει να διαβάσετε το 58,18% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.