Η νίκη του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ στις κοινοβουλευτικές εκλογές της Αϊόβα, στις 15 Ιανουαρίου 2024, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα προς την υποψηφιότητά του ως υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία. Ο Vivek Ramaswamy, ένας Ινδής καταγωγής επιχειρηματίας που φαίνεται να έχει παρόμοιες απόψεις με τον Τραμπ, σε βασικά θέματα εξωτερικής πολιτικής και οικονομίας, αποσύρθηκε από την προεδρική κούρσα και υποστήριξε τον Τραμπ . Ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ από την πλευρά του είπε ότι ο Ραμασβάμι θα «…συνεργαζόταν μαζί μας για πολύ καιρό». Υπάρχει αυξανόμενη υποστήριξη για τον Ramaswamy ως υποψήφιο αντιπρόεδρο του Τραμπ.

Αντιδράσεις για τη νίκη Τραμπ

Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις, σχολιάζοντας την πιθανότητα νίκης του Τραμπ στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ αργότερα αυτό το έτος, είπε : «Φοβάμαι πολύ, γι' αυτό ταξιδεύω στη χώρα μας… θα πρέπει όλοι να φοβόμαστε». Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του μετά τη νίκη των κοινοβουλευτικών εκλογών στην Αϊόβα, ο Τραμπ είπε ότι θα προσπαθήσει να «ισιώσει τον κόσμο» εάν κερδίσει τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2024.

Δεν είναι μόνο πολιτικοί και σχολιαστές εντός των ΗΠΑ, αλλά ακόμη και διεθνείς ηγέτες που έχουν αρχίσει να εξετάζουν τις πιθανές παγκόσμιες επιπτώσεις μιας προεδρίας Τραμπ.

Ο Καναδός Πρωθυπουργός, Τζάστιν Τριντό, ο οποίος δεν είχε εγκάρδια σχέση με τον Τραμπ λόγω των διαφορών σχετικά με τις εμπορικές πολιτικές του τελευταίου , είπε ότι μια άλλη Προεδρία Τραμπ δεν θα ήταν καλό οιωνό για τον Καναδά . Δεν ήταν μόνο ο Τριντό, αλλά αρκετοί άλλοι σύμμαχοι των ΗΠΑ που ένιωθαν άβολα με τη στάση του Τριντό σε θέματα οικονομίας και ασφάλειας.

Οι διαφορές μεταξύ Τριντό και Τραμπ περιορίζονταν όχι μόνο στα εμπορικά ζητήματα, αλλά και στο γεγονός ότι ο Καναδάς δεν είχε εκπληρώσει την οικονομική του υποχρέωση – να διαθέσει το 2% του ΑΕΠ του στις αμυντικές δαπάνες – έναντι του Οργανισμού Βορειοατλαντικής Συνθήκης (ΝΑΤΟ). .

Ανησυχίες στην Ευρώπη

Η επιστροφή του Τραμπ θα έχει σημαντικές επιπτώσεις για την Ευρώπη, καθώς τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να εντείνουν την αμυντική υποστήριξη προς την Ουκρανία. Ενώ η Γερμανία είναι δεύτερη μετά τις ΗΠΑ όσον αφορά την παροχή αμυντικής υποστήριξης στις ΗΠΑ – το Βερολίνο έχει παράσχει βοήθεια ύψους 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων – η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία υστερούν.

Θα ήταν σκόπιμο να επισημανθεί ότι ο Τραμπ είχε σημαντικές διαφορές με την πρώην καγκελάριο της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ και τον Γάλλο Πρόεδρο Μακρόν όσον αφορά τις αμυντικές τους δαπάνες – οι οποίες ήταν κάτω από το 2% του ΑΕΠ τους. Ο Γάλλος Πρόεδρος όταν ρωτήθηκε για μια πιθανή προεδρία Τραμπ είπε ότι η Γαλλία θα αντιμετωπίσει όποιον ηγέτη επιλέξουν οι Αμερικανοί, αλλά τόνισε επίσης το γεγονός ότι η ΕΕ πρέπει να μειώσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ, δεδομένων των επιτακτικών γεωπολιτικών προκλήσεων των τελευταίων. Είπε ο Μακρόν :

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένας σημαντικός σύμμαχος… Είναι μια δημοκρατία που διέρχεται μια κρίση στην οποία η ίδια είναι η πρώτη προτεραιότητα και η δεύτερη προτεραιότητα είναι η ισχύς της Κίνας. Όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε διαυγείς σχετικά με αυτό».

Ο Τραμπ, ο οποίος έχει στενούς δεσμούς με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει ήδη δηλώσει ότι θα διασφαλίσει ότι η Ρωσία-Ουκρανία θα τελειώσει σε 24 ώρες. Ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy χλεύασε τις δηλώσεις Τραμπ.

μέση Ανατολή

Αν κοιτούσε κανείς τη Μέση Ανατολή, ενώ ο Τραμπ επαινείται για τις συμφωνίες του Αβραάμ που είχαν ως αποτέλεσμα την εξομάλυνση των δεσμών μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών κρατών –ΗΑΕ , Μπαχρέιν, Μαρόκο και Σουδάν– το τοπίο της Μέσης Ανατολής έχει γνωρίσει σημαντικές αλλαγές. Το πρώτο είναι η σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης. Οι εντάσεις που ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 2023, είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια περισσότερων από 25.000 ζωών Παλαιστινίων (πάνω από 60.000 Παλαιστίνιοι έχουν τραυματιστεί). Από την πλευρά του Ισραήλ υπήρξαν πάνω από 1.000 θύματα. Ενώ πολλές χώρες έχουν ζητήσει τη μείωση των εντάσεων, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου επέκρινε για άλλη μια φορά την ιδέα ενός παλαιστινιακού κράτους.

Δεύτερον, οι δεσμοί μεταξύ των κρατών του Κόλπου – ιδιαίτερα των ΗΑΕ και της Σαουδικής Αραβίας – και του Ιράν έχουν βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια. Η συμφωνία με τη μεσολάβηση της Κίνας Σαουδικής Αραβίας-Ιράν — που υπεγράφη το 2023 — είναι μια ισχυρή επανάληψη του ίδιου.

Τρίτον, η επιρροή της Κίνας στη Μέση Ανατολή έχει αυξηθεί τόσο οικονομικά όσο και στρατηγικά. Ενώ ο αρχικός ψυχρός ώμος της Σαουδικής Αραβίας από τον Μπάιντεν έχει αναφερθεί ως ένας από τους βασικούς λόγους για την προσέγγιση του Ριάντ με το Πεκίνο . Είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA)/η πυρηνική συμφωνία του Ιράν οδήγησε το Ιράν να πλησιάσει σημαντικά την Κίνα. Ο Τραμπ από την πλευρά του είπε ότι η αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία με το Ιράν και οι αμερικανικές κυρώσεις είχαν οδηγήσει σε οικονομική συμπίεση του Ιράν και ότι η Τεχεράνη δεν ήταν σε θέση να παράσχει υποστήριξη στη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ.

Όσον αφορά την Κίνα, ο Μπάιντεν ακολούθησε επίσης μια σκληρή πολιτική, ιδίως όσον αφορά τις οικονομικές κυρώσεις, αλλά κράτησε τις πόρτες ανοιχτές για δέσμευση σε σημαντικά παγκόσμια ζητήματα. Ο Ντόναλντ Τραμπ, ενώ χαρακτήρισε τη σχέση του με τον Κινέζο Πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ ως «εξαιρετική», επεσήμανε την πτώση στα χρηματιστήρια της Κίνας μετά την ανακοίνωση της νίκης του Τραμπ στην Αϊόβα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προσέγγιση του Τραμπ σε βασικά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής έχει ισχυρή υποστήριξη στο εσωτερικό, αλλά τα σοβαρά γεωπολιτικά ζητήματα απαιτούν μια πολύ πιο λεπτή προσέγγιση. Ενώ μπορεί να υπάρχει βάσιμο το επιχείρημα ότι ο παρεμβατισμός των ΗΠΑ στο εξωτερικό θα πρέπει να βαθμονομηθεί, μια υπερβολικά απομονωτική ΗΠΑ δεν στέλνει τα σωστά μηνύματα στο εξωτερικό. Εάν ο Τραμπ αναλάμβανε Πρόεδρος το 2024, το καθήκον του έχει ξεπεραστεί και το παγκόσμιο γεωπολιτικό τοπίο είναι ακόμη πιο περίπλοκο από ό,τι ήταν κατά την προηγούμενη θητεία του.

[Φωτογραφία από τον Gage Skidmore, μέσω Wikimedia Commons]

Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα.

Ο Tridivesh Singh Maini είναι αναλυτής με έδρα το Νέο Δελχί και ενδιαφέρεται για τις συνδέσεις Punjab-Punjab καθώς και για τις Μελέτες Διαμερισμού. Ο Maini συνέγραψε το «Humanity Amidst Insanity: Hope Under and After the Indo-Pak Partition» (Νέο Δελχί: UBSPD, 2008) με τους Tahir Malik και Ali Farooq Malik. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο [email protected] .