Από την έναρξη του πολέμου στη Γάζα μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, η Κίνα έχει υιοθετήσει μια κάπως εκπληκτική θέση. Το Πεκίνο έχει υποστηρίξει ιστορικά την παλαιστινιακή υπόθεση, αλλά διατήρησε ουσιαστικούς δεσμούς με το Ισραήλ από τότε που οι δύο συνήψαν διπλωματικές σχέσεις το 1992. Με τα χρόνια, η Κίνα έχει καταδικάσει την ισραηλινή οικοδόμηση οικισμών στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και προσπάθησε ακόμη και να απαγορεύσει στους πολίτες της να εμπλέκονται σε αυτές τις δραστηριότητες . Ωστόσο, συνέχισε να διατηρεί σημαντικές οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ.

Ωστόσο, μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, η απάντηση της Κίνας εξέπληξε ορισμένους παρατηρητές, τόσο στο Ισραήλ όσο και όχι μόνο. Αρχικά, το Πεκίνο αρνήθηκε να καταδικάσει ρητά τη Χαμάς, την οποία δεν έχει χαρακτηρίσει επισήμως ως τρομοκρατική οργάνωση. Και μια εβδομάδα μετά την επίθεση, σε μια εποχή που οι υποστηρικτές του Ισραήλ στη Δύση εξακολουθούσαν να υποστηρίζουν τη στρατιωτική του εκστρατεία στη Γάζα, οι Κινέζοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι οι αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ είχαν «ξεπεράσει την αυτοάμυνα» και τις καταδίκασαν ως «συλλογική τιμωρία», ενώ Τα κινεζικά μέσα ενημέρωσης κατηγόρησαν τις ΗΠΑ για τη σύγκρουση. Τις επόμενες εβδομάδες, οι επίσημες ανακοινώσεις του Πεκίνου για τον πόλεμο έδειχναν σταθερά την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους ως τη μόνη βιώσιμη λύση για την ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση. Το Ισραήλ αντέδρασε εκφράζοντας «βαθιά απογοήτευση» για την κινεζική απάντηση και διαφωνώντας στην επιμονή της Κίνας στην ανάγκη για λύση δύο κρατών υπό τις παρούσες συνθήκες.

Για να εξηγήσουν τη θέση της Κίνας, πολλοί παρατηρητές υποστήριξαν ότι το Πεκίνο απλώς επιδιώκει να απευθύνει έκκληση στο κοινό στον Παγκόσμιο Νότο, όπου η δημόσια αντίληψη της σύγκρουσης ευνοεί σε μεγάλο βαθμό την παλαιστινιακή υπόθεση. Υπάρχει αναμφίβολα κάποια αλήθεια σε αυτό. Το Πεκίνο έχει από καιρό επιδιώξει να τοποθετηθεί ως μοντέλο ανάπτυξης και γεωπολιτικός ηγέτης των εθνών του Παγκόσμιου Νότου. Όμως, σύμφωνα με την ρεαλιστική προσέγγιση της Κίνας στην εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, η σινο-ισραηλινή συνεργασία συνέχισε στο παρελθόν να εμβαθύνει ανεξάρτητα από την ανησυχία του Πεκίνου για τους Παλαιστίνιους. Και το Πεκίνο δεν έχει εκδώσει ποτέ τόσο κατάφωρες καταδίκες προηγούμενων ισραηλινών στρατιωτικών εκστρατειών στη Γάζα ή στο νότιο Λίβανο.