Σήμερα στο WPR, καλύπτουμε συνομιλίες για το σχηματισμό κυβέρνησης στην Ολλανδία και τη δημοκρατία της Λιβερίας.

Αλλά πρώτα, αφιερώνουμε αυτήν την εβδομάδα για να επισημάνουμε τις κύριες τάσεις στις παγκόσμιες υποθέσεις που διαμόρφωσαν το 2023—και που πιθανότατα θα διαμορφώσουν το 2024. Μέχρι στιγμής, έχουμε εξετάσει η παγκόσμια τάξη ασφαλείας , η παγκόσμια οικονομική τάξη και η μετανάστευση .

Global South: Μέχρι στιγμής αυτή την εβδομάδα, έχουμε επικεντρωθεί κυρίως στις τάσεις που διαμορφώνονται και διαμορφώνονται από τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου. Όμως, κάτω από την επιφάνεια αυτών των τάσεων είναι το πώς είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με αυτό που συμβαίνει στον «υπόλοιπο κόσμο».

Ακόμη και ο όρος που χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε τον κόσμο πέρα από τη Δύση – τον Παγκόσμιο Νότο – εξακολουθεί να αμφισβητείται από πολλούς. Τα ακαθόριστα και κατά κάποιο τρόπο αντιφατικά γεωγραφικά όρια του Παγκόσμιου Νότου τον καθιστούν δύσκολο να τον ορίσουμε, ενώ τα ετερογενή πολιτικά συμφέροντα και η οικονομική ανάπτυξη των κρατών που τον αποτελούν δυσκολεύουν να μιλήσουμε και να μιλήσουμε για αυτό.

Αλλά η ιδέα έχει ομαλοποιηθεί ολοένα και περισσότερο και αναγνωρίζεται από παρατηρητές παγκόσμιων υποθέσεων, με αυτή τη διαδικασία να επιταχύνεται τον περασμένο χρόνο. Ο Παγκόσμιος Νότος είναι πλέον ένα προσάρτημα της γλώσσας και του τοπίου της διεθνούς πολιτικής.

(Διαβάστε περισσότερα: The 'Global South' Is Real. Deal With It by Aude Darnal)

Φυσικά, οι τύχες και οι προοπτικές του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένες, τόσο ιστορικά όσο και στον σύγχρονο κόσμο, αλλά ο Παγκόσμιος Βορράς συχνά δεν το κατανοούσε αυτό. Η διαφορά ισχύος μεταξύ των δύο σημαίνει ότι τα αποτελέσματα των πολιτικών αποφάσεων που ελήφθησαν στον Παγκόσμιο Βορρά είχαν δυσανάλογη επίδραση στον Παγκόσμιο Νότο, είτε όσον αφορά την κλιματική κρίση, τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, τη διανομή βοήθειας και, πιο πρόσφατα, τον COVID -19 πανδημία.

Αυτό το περασμένο έτος έδειξε πόσο σημαντικά έχει αλλάξει η δυναμική μεταξύ του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου. Η αλλαγή ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια, υποκινούμενη από τον αυξημένο επείγοντα χαρακτήρα των προκλήσεων του Παγκόσμιου Νότου καθώς και από τα κοινωνικά κινήματα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη που ώθησαν τις δυτικές κυβερνήσεις να βλέπουν διαφορετικά τα κράτη με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Οι παρατηρητές στα μέσα ενημέρωσης, επίσης, άρχισαν να καλύπτουν τον Παγκόσμιο Νότο πιο συχνά και με διαφορετικούς όρους.

Αλλά η μεγαλύτερη αλλαγή σημειώθηκε από τον Φεβρουάριο του 2022, καθώς η παγκόσμια αντίδραση στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία χρησίμευσε ως αφύπνιση για τη Δύση, η οποία αρχικά εξεπλάγη από την κατά καιρούς αμφίθυμη απάντηση ορισμένων χωρών του Παγκόσμιου Νότου στην επιθετικότητα της Ρωσίας.

Ως αποτέλεσμα, το 2023 ορίστηκε από τη νέα αναγνώριση από τη Δύση της σημασίας του Παγκόσμιου Νότου για τα δικά του συμφέροντα καθώς και από τη διαφορά που έχουν κάνει οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου στη διεθνή πολιτική, συλλογικά και ατομικά. Αυτό φαίνεται από την προσοχή που δόθηκε στη φετινή Σύνοδο Κορυφής των BRICS, στην οποία η ομάδα επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει έξι ακόμη μη δυτικές δυνάμεις. Μπορούσε να φανεί, επίσης, στη Σύνοδο Κορυφής των G-20, όπου η Αφρικανική Ένωση προσκλήθηκε να ενταχθεί στην ομάδα και η Ινδία ανέπτυξε την αυξανόμενη επιρροή της στην εξωτερική πολιτική.

Αυτό το περασμένο έτος έδειξε επίσης πώς οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου πλοηγούνται με επιτυχία στη μεταβαλλόμενη παγκόσμια τάξη για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Οι εξωτερικές πολιτικές πολλαπλής ευθυγράμμισης έχουν γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, καθώς οι χώρες του Παγκόσμιου Νότου γίνονται γνώστες σχετικά με την εκμετάλλευση του ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων προς όφελός τους.

Σίγουρα, η διαφορά ισχύος μεταξύ του Παγκόσμιου Βορρά και του Παγκόσμιου Νότου δεν θα εξαφανιστεί σύντομα, και υπάρχουν ακόμα πολλά τυφλά σημεία στις πολιτικές του Παγκόσμιου Βορρά προς τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλά το 2023 εδραίωσε τον Παγκόσμιο Νότο —ως όρος, ως έννοια και ως δύναμη— στη διεθνή πολιτική. Θα συνεχίσει να διαμορφώνει την παγκόσμια τάξη το 2024 και μετά.

Ο Wilders έχει τις ψήφους για να ηγηθεί της Ολλανδίας, αλλά όχι την εμπιστοσύνη

Στην Ολλανδία, οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης μετά τις εκλογές σοκ στη χώρα τον Νοέμβριο περνούν σε ήρεμη κατάσταση, καθώς ο Geert Wilders, ο ακροδεξιός προβοκάτορας που έγινε από περιθωριακό πρόσωπο σε επίδοξο πρωθυπουργό, προσπαθεί να συνδυάσει μια κυβέρνηση συνασπισμός.

Μερικά σενάρια φαίνονται πιθανά, γράφει η αρθρογράφος Frida Ghitis. Αυτή τη στιγμή, το πιο πιθανό είναι μια αδύναμη και ασταθής κυβέρνηση με επικεφαλής τον Wilders.

Η Δημοκρατία της Λιβερίας μόλις απέφυγε μια σφαίρα

Στις 17 Νοεμβρίου, ο Πρόεδρος της Λιβερίας Τζορτζ Γουεά εξέπληξε πολλούς παρατηρητές τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό παραδεχόμενος την ήττα από τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Τζόζεφ Μποακάι στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της χώρας.

Λίγες ημέρες μετά την παραχώρησή του, ο Γουεά έκανε μια εντυπωσιακή παραδοχή, δηλώνοντας ότι οι σύμμαχοί του στον κυβερνών συνασπισμό τον ήθελαν να παραμείνει στην εξουσία με τη βία, αλλά ότι αρνήθηκε για να αποφύγει άλλη μια περίοδο βίας και εμφυλίου πολέμου στη Λιβερία.

Όπως γράφει ο Jacien Carr, οι ενέργειες του Weah έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις αλλού στη Δυτική Αφρική, όπου σημειώθηκαν πολλά πραξικοπήματα τα τελευταία χρόνια.

Θέλουμε να ακούσουμε τη γνώμη σας για τα θέματα που καλύπτουμε. Θα επιλέξουμε ένα άτομο από εκείνους που θα απαντήσουν στην παρακάτω ερώτηση για να λάβουν δωρεάν παράταση ενός μήνα της συνδρομής τους στο WPR.

Ερώτηση αυτής της εβδομάδας: Πιστεύετε ότι η στροφή της Δύσης προς αυστηρότερες πολιτικές μετανάστευσης και επιβολής είναι η πιο αποτελεσματική απάντηση;

Η Ιρλανδία θα κινήσει νομικά μέτρα κατά του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με νομοθεσία που θα προσφέρει αμνηστία για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της βίαιης περιόδου γνωστής ως Troubles στη Βόρεια Ιρλανδία, καθώς και θα απαγορεύσει τις έρευνες για αυτά τα αδικήματα που ξεκινούν τον Μάιο του 2024.

Ο νόμος, με τον επίσημο τίτλο Νόμος για τα προβλήματα της Βόρειας Ιρλανδίας (Legacy and Reconciliation), ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο παρά την αντίθεση του Δουβλίνου και όλων των κύριων πολιτικών κομμάτων της Βόρειας Ιρλανδίας. Η πράξη είναι φαινομενικά σχεδιασμένη για να «τράψει μια γραμμή κάτω από τα προβλήματα», αλλά όπως έγραψε ο Jonathan Gorvett πέρυσι, οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι απειλεί την ίδια τη βάση της σκληρής ειρήνης της Βόρειας Ιρλανδίας, τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής.

Η Νικαράγουα συνέλαβε άλλον έναν καθολικό επίσκοπο την Τετάρτη, τον δεύτερο που κρατείται τα τελευταία χρόνια, αναφέρει το Reuters. Ο επίσκοπος Isidro Mora φέρεται να συνελήφθη για το έγκλημα της προσευχής για τον συγκρατούμενο επίσκοπό του, Rolando Alvarez.

Ο Alvarez – ο πιο εξέχων επικριτής του προέδρου Daniel Ortega στη Νικαράγουα – συνελήφθη πέρυσι ως μέρος μιας ευρύτερης καταστολής της Καθολικής Εκκλησίας, μιας από τις τελευταίες απειλές για τη δικτατορική εξουσία του Ortega στη βαθιά καθολική χώρα, όπως η Frida Ghitis και ο Ryan C. Berg έχουν γράψει ο καθένας για:

Ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών Wang Yi δήλωσε χθες ότι η χώρα θα διατηρήσει στρατιωτική πίεση στις Φιλιππίνες εν μέσω μιας διαμάχης στη Νότια Σινική Θάλασσα. Διαβάστε την ενημέρωση του Richard Javad Heydarian για την αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών.

Το ανώτατο δικαστήριο της Ευρώπης έκρινε ότι τα όργανα διοίκησης ποδοσφαίρου UEFA και FIFA παραβίασαν τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού προσπαθώντας να εμποδίσουν την αποσχισθείσα ευρωπαϊκή Super League. Διαβάστε περισσότερα για το προτεινόμενο πρωτάθλημα – και τον ρόλο που έπαιξε μια εισροή χρημάτων από τον Κόλπο στην εκτόξευση, τη συντριβή και την καύση του – σε αυτό το άρθρο του Michael Wahid Hanna από το 2021.

Περισσότερα από το WPR