Νωρίτερα εκείνο το βράδυ, τους είχε δείξει στην καμπίνα ύπνου που μοιράζονταν, εικόνες στο τηλέφωνό της από ένα εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα πάνω από το Αλικάντε, τραβηγμένες από το πολυώροφο διαμέρισμά της.

«Εκεί είναι ήσυχα», είπε για το Αλικάντε, κάνοντας με το χέρι της έναν πύραυλο για να υποδείξει τον βίαιο πόλεμο της Ρωσίας που τρομοκρατεί την Ουκρανία εδώ και σχεδόν δύο χρόνια.

Καθώς το τρένο περνούσε από την Zhmerynka, ένα νεκροταφείο με μπλε σταυρούς εμφανίστηκε πίσω από δέντρα, μετά σιλό σιτηρών και τεράστια χιονισμένα χωράφια που απλώνονταν προς τον ορίζοντα.

Σε περιόδους ειρήνης, τέτοιες λεπτομέρειες είναι εγκόσμιες. Αλλά στην Ουκρανία, τίποτα δεν είναι πραγματικά φυσιολογικό πια.

Λίγο πριν από το Σαββατοκύριακο, οι ουκρανικοί σιδηρόδρομοι ανακοίνωσαν σχέδια για τη δημιουργία μιας μονάδας drone που θα βοηθά στην παρακολούθηση και την προστασία της υποδομής της.

Την επόμενη μέρα, τα ρωσικά στρατεύματα βομβάρδισαν τις περιοχές Chernihiv, Sumy, Zaporizhzhia, Dnipropetrovsk, Kharkiv, Luhansk, Donetsk, Mykolaiv, Odesa και Kherson.

Τουλάχιστον ένα άτομο έχασε τη ζωή του και άλλοι επτά σκοτώθηκαν, σε έναν φαύλο πόλεμο που έχει πάρει τόσες πολλές ζωές, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε πλήρως το μέγεθος του πόνου.

Μόνο η τρίμηνη πολιορκία της Μαριούπολης από τη Ρωσία σκότωσε περίπου 25.000 ανθρώπους, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ουκρανίας.

Το Associated Press, μεταξύ των τελευταίων δημοσιογράφων που εγκατέλειψαν την πόλη, λέει ότι ο αριθμός είναι πιθανότατα υψηλότερος. Το ντοκιμαντέρ τους 20 Days in Mariupol είναι από τότε υποψήφια για Όσκαρ.

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν εμφανίζεται ολοένα και πιο αποφασισμένος στη φανταστική του σταυροφορία για να απαλλάξει την Ουκρανία από τους φανταστικούς Ναζί.

Το Σάββατο (27 Ιανουαρίου), ο Πούτιν γιόρτασε την 80ή επέτειο από το σπάσιμο της πολιορκίας του Λένινγκραντ.

Και στην ομιλία του υποστήριξε ότι η υπαρξιακή γεωπολιτική σύγκρουση της Ρωσίας ενάντια στους Ναζί εκτείνεται πλέον πέρα από τα σύνορα της Ουκρανίας.

Ο πρόεδρος της ρωσικής κρατικής Δούμας Vyacheslav Volodin επανέλαβε το αίσθημα, υποστηρίζοντας ότι «η φασιστική ιδεολογία γίνεται κανόνας…για τους ηγέτες των κρατών του ΝΑΤΟ», σε σχόλια που αναρτήθηκαν στο Telegram.

Καθώς οι ηγέτες στις Βρυξέλλες συγκεντρώνονται την Πέμπτη (1 Φεβρουαρίου) για να συζητήσουν την απελευθέρωση περίπου 50 δισεκατομμυρίων ευρώ σε απελπιστικά αναγκαία βοήθεια για την Ουκρανία, οι απειλές του Σαββατοκύριακου που εξέδωσαν ο Πούτιν και ο κύκλος του υποδηλώνουν ώθηση της πολεμικής ρητορικής.

Στους δρόμους της Οδησσού την Κυριακή (28 Ιανουαρίου), η αναγκαστική κανονικότητα συνεχίζεται ενόψει των αδιάκριτων βομβαρδισμών από τη Ρωσία.

Μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων συγκεντρώνεται μπροστά από την Όπερα της Οδησσού για να δει το Μπολερό, του Γάλλου συνθέτη Μορίς Ραβέλ.

Τρία αγόρια κάνουν ακροβατικά με σκούτερ κοντά σε ένα μνημείο του Αλεξάντερ Πούσκιν, του ιδρυτή της σύγχρονης ρωσικής ποίησης. Από το μνημείο του Πούσκιν, μπορεί κανείς να δει τα μεγάλα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας της Οδησσού.

Η πόλη-λιμάνι θεωρείται πολύτιμο κτήμα για τον Πούτιν και είχε σκεφτεί στο όραμά του για μια Νέα Ρωσία που εκτείνεται σε ολόκληρη την ανατολική και νότια Ουκρανία.

Τις πρώτες μέρες του πολέμου, οι Ρώσοι είχαν προσπαθήσει να το καταλάβουν, αλλά σχεδόν σταμάτησαν αφού κατάφεραν να καταλάβουν τη Χερσώνα. Για να φτάσουν στην Οδησσό, έπρεπε πρώτα να πάρουν την πόλη Μικολάιβ, την κορυφαία ναυπηγική πρωτεύουσα της Ουκρανίας. Τους σταμάτησαν.

Οι βαριά οπλισμένοι Ρώσοι προχώρησαν στη συνέχεια προς το Βόζνεσενσκ, μια ήσυχη αγροτική πόλη, όπου οι ντόπιοι, μαζί με τους Ουκρανούς στρατιώτες, πολέμησαν ενάντια σε απίστευτες πιθανότητες για να αρπάξουν μια νίκη από τους λεγόμενους απελευθερωτές του Πούτιν.

Ο Βρετανός δημοσιογράφος Άντριου Χάρντινγκ κατέγραψε το εξαιρετικό κατόρθωμα στο βιβλίο του, Μια μικρή πεισματάρα πόλη.

Για τις επόμενες μέρες, το EUobserver θα κάνει ρεπορτάζ από την Οδησσό, το Μικολάιβ και τη Χερσώνα με τη βοήθεια της Διεθνούς Επιτροπής Διάσωσης, η οποία χρηματοδότησε αυτό το ταξίδι με την ελπίδα να ρίξει λίγο φως στα πρόσωπα εκείνων που ζουν αυτόν τον πόλεμο. και μέρα έξω.