Ένα βασικό ερώτημα που αγνοείται επί του παρόντος στη συζήτηση είναι ποιος εμπλέκεται σε αυτή τη διαδικασία. Αυτοί που διαμορφώνουν το μέλλον της τεχνολογίας θα αποκτήσουν αναμφίβολα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι εκείνων που είναι παθητικοί αποδέκτες. Τι θα χρειαζόταν για να διαμορφώσει ο κόσμος το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης αντί για μερικές χώρες;

Από τον Οκτώβριο του 2023, τα πλαίσια που διέπουν το μέλλον της τεχνολογικής ανάπτυξης της ανθρωπότητας καθοδηγούνται από τις ΗΠΑ (κυρίως μέσω των εταιρικών τεχνολογικών κολοσσών), την κινεζική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση — μέσω του νόμου για την τεχνητή νοημοσύνη της ΕΕ.

Η πρόσφατη ινδική G20 ανέλαβε εργασίες για την ψηφιακή δημόσια υποδομή, αλλά οι ευρύτερες παγκόσμιες συζητήσεις απουσιάζουν σημαντικά. Με τη σύνοδο κορυφής για την ασφάλεια της τεχνητής νοημοσύνης του Ηνωμένου Βασιλείου τον Νοέμβριο, υπάρχει τώρα μια συζήτηση σχετικά με τη δυνατότητα μιας ομάδας εμπειρογνωμόνων να ενημερώνει την πολιτική με στοιχεία, αλλά ελάχιστη συζήτηση για το πώς να εμπλακεί μια διαφορετική ομάδα χωρών πιο ισότιμα σε αυτήν.

Γιατί χρειαζόμαστε μια ευρύτερη παγκόσμια προσέγγιση για τη διαμόρφωση των κανόνων και των προτύπων της τεχνολογίας;

Τρεις κύριοι λόγοι έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή.

Πρώτον, η άνιση παγκόσμια διακυβέρνηση είναι πιθανό να εδραιώσει περαιτέρω τις υπάρχουσες οικονομικές ανισότητες. Όπως έχουν δείξει οι Αμερικανοί οικονομολόγοι Acemoglu και Johnson, η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι οι αποφάσεις πολιτικής γύρω από την τεχνολογία μπορούν να καθορίσουν ποιος ωφελείται από την τεχνολογία .

Σε έναν ήδη εξαιρετικά άδικο κόσμο, η τεχνητή νοημοσύνη είναι πολύ πιθανό να διευρύνει το χάσμα μεταξύ χωρών χωρίς κατάλληλο σχεδιασμό. Οι χώρες που εμπλέκονται στην οικοδόμηση κανόνων και προτύπων γύρω από την τεχνολογία θα αποκτήσουν το πλεονέκτημα της διαμόρφωσης προτιμήσεων στα συμφέροντά τους.

Δεύτερον, η διασφάλιση πραγματικού παγκόσμιου ανταγωνισμού για τη διεθνή διακυβέρνηση είναι ζωτικής σημασίας για τη διαχείριση του κινδύνου και την αξιοποίηση ευκαιριών. Χωρίς ευρεία συναίνεση για την παγκόσμια τεχνολογική διακυβέρνηση, κινδυνεύουμε να μην υιοθετήσουν κανόνες και πρότυπα και ενδεχομένως να επιτρέψουν μια επικίνδυνη κούρσα προς τα κάτω , η οποία θα μπορούσε να συνεπάγεται μια επιταχυνόμενη κούρσα εξοπλισμών, την οποία ορισμένοι έχουν ονομάσει «Εθνικισμός AI» .

Χωρίς κοινή συμμετοχή, κινδυνεύουμε επίσης να χάσουμε ευκαιρίες για τις χώρες να διαμορφώσουν την τεχνολογία με τη γνώση των κοινωνικών τους κανόνων. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαμηλότερα επίπεδα υιοθέτησης τεχνολογίας σε εξαιρούμενες χώρες, χωρίς πιθανά πιθανά οφέλη.

Τρίτον, αν γίνει σωστά, αυτή είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για την ενίσχυση του διεθνούς συστήματος.

Αυτή η κρίσιμη στιγμή για την παγκόσμια πολιτική λαμβάνει χώρα σε μια εποχή που ο πόλεμος και ο αυξημένος ανταγωνισμός των μεγάλων δυνάμεων συγκλονίζουν το διεθνές σύστημα. Επιπλέον, η αναποτελεσματικότητα του σχεδιασμού και τα ελαττώματα των υφιστάμενων διεθνών ιδρυμάτων έχει δεχθεί μεγάλη κριτική τα τελευταία χρόνια. Η ευκαιρία σχεδιασμού παγκόσμιας διακυβέρνησης για την τεχνητή νοημοσύνη είναι, επομένως, ένα πιθανό άνοιγμα που πρέπει να αξιοποιηθεί για την ενίσχυση της πολυμέρειας.

Σε αυτήν την κομβική στιγμή για τη διαμόρφωση αυτής της θεμελιώδους πτυχής του μέλλοντός μας, είναι σημαντικό να σχεδιάσουμε συνειδητά την παγκόσμια διακυβέρνηση για να επιτρέψουμε την κοινή ευημερία. Μαζί με την κλιματική κρίση, η ανθρωπότητα δεν έχει πιο επείγουσα ατζέντα να αντιμετωπίσει από τη διαμόρφωση υπεύθυνης τεχνολογικής ανάπτυξης.

Πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο με και για όλους μας.