Υπάρχουν λίγες παρορμήσεις πιο βαθιά ριζωμένες στο πολιτικό φαντασιακό των ΗΠΑ από την παρόρμηση να παραμείνουμε μακριά από την αναταραχή που συχνά κατακλύζει τον ευρύτερο κόσμο. Είτε ήταν η δήλωση του Τόμας Τζέφερσον κατά την πρώτη του εναρκτήρια ομιλία το 1801 ότι οι ΗΠΑ πρέπει να επιδιώξουν «ειλικρινή φιλία με όλα τα έθνη, εμπλέκοντας συμμαχίες με κανένα», είτε ο ισχυρισμός του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στη δική του ορκωμοσία το 2017 ότι «θα είναι μόνο Η Αμερική Πρώτα», η παρόρμηση να αποσυρθεί κανείς από τις παγκόσμιες υποθέσεις και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στις εσωτερικές προτεραιότητες κρύβεται πάντα κάτω από την επιφάνεια της πολιτικής των ΗΠΑ. Με το ενδεχόμενο μιας άλλης εποχής αποχώρησης των ΗΠΑ από τις φιλοδοξίες να γίνουν το « απαραίτητο έθνος » του κόσμου τώρα διαφαίνεται, οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στην Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστούν γι' αυτό.

Η προθυμία των απομονωτιστών Ρεπουμπλικανών νομοθετών στο Κογκρέσο να σαμποτάρουν την ικανότητα του Προέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν να βοηθήσει την Ουκρανία στον αγώνα της ενάντια στη ρωσική εισβολή έχει κάνει τους Ευρωπαίους να προσπαθούν να αντικαταστήσουν τη στρατιωτική βοήθεια από την Ουάσιγκτον που θεωρούσαν δεδομένη από τον Σεπτέμβριο του 2023. Ωστόσο, μέχρι αυτό το ξαφνικό σοκ για την πολιτική παράλυση στην Ουάσιγκτον, οι ευρωπαίοι πολιτικοί είχαν περάσει τις δύο προηγούμενες δεκαετίες σε μια κατάσταση άρνησης λόγω των αυξανόμενων ενδείξεων ότι η προθυμία να διατηρήσει το παγκόσμιο σύστημα συμμαχιών της Ουάσιγκτον είχε αρχίσει να αμφιταλαντεύεται σε ένα σημαντικό μέρος της πολιτικής τάξης των ΗΠΑ.

Ο αυξανόμενος σκεπτικισμός στην αμερικανική κοινωνία γύρω από τη στρατηγική προσπάθεια που απαιτείται για να παραμείνει μια παγκόσμια δύναμη είχε ήδη γίνει ορατός όταν η ηγεμονία της Ουάσιγκτον φαινόταν να βρίσκεται στο απόγειό της τη δεκαετία του 1990. Η απήχηση της απομονωτικής ρητορικής του Πατ Μπιούκαναν μεταξύ πολλών συντηρητικών των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της προκριματικής αμφισβήτησής του από τους Ρεπουμπλικάνους εναντίον του τότε προέδρου Τζορτζ Η. Β. Μπους το 1992 απηχούσε θέματα που ο Τραμπ θα εκμεταλλευόταν κατά την επιτυχή εξαγορά του κόμματος σχεδόν 30 χρόνια αργότερα. Η ταχύτητα με την οποία οι ισχυρισμοί του Τραμπ ότι οι σύμμαχοι εκμεταλλεύονταν τη γενναιοδωρία των ΗΠΑ έγιναν συμβατική σοφία μεταξύ των Ρεπουμπλικανών είναι μια ένδειξη του πόσο βαθιά ριζωμένα ήταν ήδη τα απομονωτικά αισθήματα στην πολιτική δεξιά των ΗΠΑ.