Το περασμένο Σάββατο, πολλοί Αμερικανοί βγήκαν ξανά στους δρόμους για να αντιταχθούν σε μια σειρά από ενέργειες και πολιτικές της κυβέρνησης του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, συμπεριλαμβανομένης της άρνησης των δικαιωμάτων των κατοίκων των ΗΠΑ που απελάθηκαν σε μεγάλες φυλακές του Σαλβαδόρ, καταστολές της ακαδημαϊκής ελευθερίας, ακρωτηριασμούς δασμών και συλλήψεις φοιτητών ακτιβιστών.

Οι διαδηλώσεις, που οργανώθηκαν από το κίνημα 50501 , διέφεραν σε όλη τη χώρα. Στη Βοστώνη, όπου η βόλτα του Paul Revere για να προειδοποιήσει τους συναδέλφους αποίκους ότι βρετανικά στρατεύματα έρχονταν να συλλάβουν επαναστάτες έλαβε χώρα πριν από 250 χρόνια , οι καμπάνες χτύπησαν το βράδυ και ένα σύνθημα άναψε στην Old North Church, όπου τα φανάρια κάποτε σηματοδοτούσαν τις κινήσεις των βρετανικών στρατευμάτων: "Let the warning ride for our door again: Ty." Στον Λευκό Οίκο, οι διαδηλωτές φώναζαν "Ντροπή! Ντροπή!". πολίτες βγήκαν σε εθνικό επίπεδο για μικρότερες διαμαρτυρίες σε κοινότητες σε πάρκα, δρόμους και δημαρχεία.

Τι γνωρίζουν οι πολιτικοί επιστήμονες για τις επιπτώσεις τέτοιων διαμαρτυριών; Εάν οι Αμερικανοί συνεχίσουν να βγαίνουν στους δρόμους για να δείξουν ότι αντιτίθενται στις πολιτικές του Τραμπ, θα μπορούσε να είναι πολιτικά σημαντικό όχι μόνο για την πίεση της κυβέρνησης αλλά και για το σήμα στο κοινό στο εξωτερικό, όπου οι πολιτικές του έχουν επηρεάσει την παγκόσμια κοινή γνώμη των ΗΠΑ, ότι ο Τραμπ δεν εκπροσωπεί πολλούς Αμερικανούς στην προσέγγισή του στο εμπόριο, το διεθνές δίκαιο ή την παγκόσμια τάξη. Η λαϊκή πίεση μπορεί επίσης να συγκρατήσει τον αυταρχισμό: Σύμφωνα με ερευνητικές μελέτες , χρειάζεται το 3,5 τοις εκατό ενός πληθυσμού να κινητοποιείται επίμονα για να το κάνει.