Η Κίνα έχει κλιμακώσει τη στρατιωτική επέκτασή της στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό, με το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLAN) να διεξάγει ασκήσεις μάχης στη Θάλασσα της Τασμανίας τον Φεβρουάριο του 2025. Οι ασκήσεις, που πραγματοποιήθηκαν με ελάχιστη προειδοποίηση στα ύδατα μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας, έδειξαν τις αυξανόμενες ικανότητες του ΣΧΕΔΙΟΥ σε μακροπρόθεσμη ναυσιπλοΐα. Πιο κριτικά, αποκάλυψαν την αυξανόμενη εμπιστοσύνη του Πεκίνου στην επίγνωση της θαλάσσιας κατάστασης και στις μακρινές θάλασσες.

Ορισμένοι αναλυτές συνέδεσαν την παρουσία της Κίνας στη Θάλασσα της Τασμανίας με τη συνάντηση του AUKUS Pillar II. Άλλοι το θεώρησαν ως άμεση απάντηση στην ελευθερία ναυσιπλοΐας των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας στα στενά της Ταϊβάν και στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας . Αλλά το μήνυμα είναι κάτι περισσότερο από αυτό: η Κίνα θέλει να κυβερνήσει τα κύματα στον Ειρηνικό και να αναγκάσει την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία να αποδεχθούν τη νέα τάξη πραγμάτων.

Στο νέο μου έγγραφο πολιτικής « Η υποδομή διπλής χρήσης της Κίνας στον Ειρηνικό », που δημοσιεύτηκε ως μέρος του Έργου Coastwatchers 2.0 , υποστηρίζω ότι οι κινήσεις της Κίνας αντικατοπτρίζουν μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για περιφερειακή κυριαρχία. Η Κίνα ενσωματώνει τις στρατιωτικές της φιλοδοξίες στα έργα της Πρωτοβουλίας Belt and Road Initiative (BRI) του Ειρηνικού Νησιού, αναπτύσσοντας υποδομές διπλής χρήσης, όπως λιμάνια, προβλήτες, αλιεία, κόμβους αεροπορίας και δίκτυα ΤΠΕ. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία ενισχύουν τις λειτουργίες της PLA, ενώ παραμένουν συγκαλυμμένες ως μη στρατιωτικές επενδύσεις.

Το ΣΧΕΔΙΟ κυβερνά τώρα το μεγαλύτερο ναυτικό του κόσμου, με 400 πλοία μάχης το 2025 και προβλέψεις για 425 έως το 2030. Οι δραστηριότητές του επεκτείνονται ολοένα και περισσότερο πέρα από την Πρώτη Αλυσίδα Νησιών προς την Αλυσίδα Τρίτη Νησιά και ακόμη και τη Νότια Αμερική. Οι ασκήσεις στη Θάλασσα της Τασμανίας τόνισαν την πρόθεση του Πεκίνου να σπάσει τις παραδοσιακές γραμμές περιορισμού και να αλλάξει την περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων. Η υποδομή διπλής χρήσης διαδραματίζει βασικό ρόλο σε αυτή τη στρατηγική.

Η έκθεσή μου προσδιορίζει εννέα λιμάνια και προβλήτες, δύο αλιευτικές εγκαταστάσεις, 17 αεροναυτικά έργα και 14 υποδομές ΤΠΕ που συνδέονται με κινεζικές επιχειρήσεις – οι περισσότερες από αυτές κρατικές και συνδέονται με τον αμυντικό τομέα. Αυτά τα έργα δημιουργούν ένα οικοσύστημα διπλής χρήσης που ενισχύει τις δυνατότητες PLA σε όλη την περιοχή.

Η Κίνα αποφεύγει τον έλεγχο των στρατηγικών της στόχων στον Ειρηνικό μέσω τριών προσεγγίσεων. Πρώτον, εμπορεύεται αυτά τα έργα ως μοχλοί τοπικής οικονομικής ανάπτυξης. Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο: μεγαλύτερες αποβάθρες ή αεροδιάδρομοι σπάνια αυξάνουν την κυκλοφορία των πλοίων ή τις πτητικές λειτουργίες. Δεύτερον, οι κινεζικές εταιρείες κυριαρχούν στις συμβάσεις υποδομής του Ειρηνικού που χρηματοδοτούνται από οργανισμούς όπως η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης (ADB) και η Παγκόσμια Τράπεζα. Αυτή η τακτική μεταθέτει την οικονομική ευθύνη στους διεθνείς φορείς, ενώ συγκαλύπτει τις προθέσεις του Πεκίνου. Τρίτον, η Κίνα παίζει ένα μακρύ παιχνίδι με επενδύσεις χαμηλού προφίλ. Το δίκτυο οπτικών ινών της Huawei στο Βανουάτου λειτουργεί από το 2008, ενσωματώνοντας την κινεζική τεχνολογία σε κρίσιμες υποδομές με την πάροδο του χρόνου με ελάχιστη επίβλεψη.

Οι σχέσεις μεταξύ Κινέζων εργολάβων και αμυντικών φορέων εγείρουν πρόσθετες ανησυχίες. Η China Merchants Port Holdings κατέχει μερίδιο 50% στο λιμάνι του Newcastle κοντά στη βάση Williamtown της Βασιλικής Αεροπορίας της Αυστραλίας (RAAF) και στο Port Kembla – μια πιθανή τοποθεσία για τα πυρηνικά υποβρύχια AUKUS. Η εταιρεία συνεργάζεται με κρατικούςαμυντικούς εργολάβους όπως η China Electronics Technology Group Corporation και συνεργάζεται στενά με τη Huawei και την Tencent , που έχουν χαρακτηριστεί και οι δύο ως κινεζικές στρατιωτικές εταιρείες από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ευαίσθητα γεωχωρικά δεδομένα από το λιμάνι του Newcastle πιθανότατα ρέουν απευθείας στο Πεκίνο.

Παρόμοιους κινδύνους αντιμετωπίζει και η Παπούα Νέα Γουινέα. Η Κίνα έχει αναπτύξει 10 αεροναυτικά έργα και πέντε τοποθεσίες ΤΠΕ στο νησί, δημιουργώντας έναν πιθανό αεροπορικό κόμβο και δίκτυο επικοινωνιών. Το έργο Lae Port και το προγραμματισμένο αλιευτικό βιομηχανικό πάρκο στο νησί Daru βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία πνιγμού κατά μήκος των κρίσιμων θαλάσσιων λωρίδων.

Το οικοσύστημα διπλής χρήσης της Κίνας γίνεται ακόμη πιο ανησυχητικό όταν συνδυάζεται με τις προηγμένες στρατιωτικές τεχνολογίες της. Το 2024, το Πεκίνο δοκίμασε ένανδιηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο (ICBM) στον Ειρηνικό, επιδεικνύοντας βελτιωμένα συστήματα καθοδήγησης πυραύλων. Οι επίγειοι σταθμοί που συνδέονται με το BeiDou στην Αυστραλία και οι συσκευές διπλής χρήσης σε περιφερειακά αεροδρόμια και προξενεία ενισχύουν την επίγνωση της κατάστασης της PLA. Εν τω μεταξύ, τα εγχειρήματα εξόρυξης βυθού της Κίνας με χώρες του Ειρηνικού όπως τα Φίτζι, η Σαμόα, το Κιριμπάτι και τα νησιά Κουκ επεκτείνουν τις δυνατότητες υποβρύχιας ρομποτικής που θα μπορούσαν να βοηθήσουν την υποβρύχια πλοήγηση.

Το έγγραφό μου υπογραμμίζει ότι η Κίνα συνεχίζει να εξομαλύνει τη στρατιωτική της παρουσία στον Ειρηνικό ενώ χρησιμοποιεί κρυφή υποδομή διπλής χρήσης για να ενισχύσει τις δυνατότητές της στο C4ISRK (Command, Control, Communications, Computers, Intelligence, Surveillance, Reconnaissance, Kill chain). Αυτές οι εξελίξεις στοχεύουν στον περιορισμό της ελευθερίας δράσης των περιφερειακών παραγόντων, ενισχύοντας παράλληλα την ισχύ του Πεκίνου στην περιοχή.

Οι επιθετικές στρατιωτικές ενέργειες της Κίνας στην Τασμανία δεν αντιδρούν στα γεγονότα αλλά εκτελούν μια υπολογισμένη στρατηγική για να κυριαρχήσουν στον Ειρηνικό. Η αναγνώριση αυτής της απειλής απαιτεί επείγουσα δράση για την αντιμετώπιση της στρατιωτικοποίησης του Πεκίνου προτού αναδιαμορφώσει οριστικά τη δυναμική της περιφερειακής ισχύος.