Το πολιτικό τοπίο του Μπαγκλαντές έχει υποστεί σεισμικές αλλαγές την τελευταία δεκαετία, που χαρακτηρίζεται από την άνοδο του αυταρχισμού υπό τον Σεΐχη Χασίνα και την τελική ανατροπή του καθεστώτος της μέσω μιας επανάστασης υπό την ηγεσία των φοιτητών . Σε όλη αυτή την περίοδο, το Εθνικιστικό Κόμμα του Μπαγκλαντές (BNP) παρέμεινε μια σημαντική πολιτική δύναμη, που συχνά θεωρείται ως το μόνο κόμμα που μπορεί να νικήσει τη Λέγκα Awami της Hasina σε ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.
Ωστόσο, παρά τη μαζική βάση υποστήριξής του, το BNP στερείται συνεχώς την ευκαιρία να κυβερνήσει λόγω αυτού που πολλοί περιγράφουν ως εκλογική μηχανική της Χασίνα. Αυτή η χειραγώγηση της εκλογικής διαδικασίας όχι μόνο κράτησε το BNP εκτός εξουσίας, αλλά και μετέτρεψε το Μπαγκλαντές σε ένα αυταρχικό κράτος , όπου η διαφωνία συντρίφτηκε και οι δημοκρατικοί θεσμοί διαλύθηκαν συστηματικά.
Η επανάσταση του 2024 υπό την ηγεσία των φοιτητών, η οποία τελικά ανέτρεψε το καθεστώς της Χασίνα, ήταν μια στιγμή ορόσημο για το Μπαγκλαντές. Αναζωπύρωσε τις ελπίδες για δημοκρατία και πολιτικό πλουραλισμό. Ωστόσο, στον απόηχο αυτής της ιστορικής ανατροπής, το BNP βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Παρά την ιστορική του δημοτικότητα, το κόμμα χάνει έδαφος λόγω ενός συνδυασμού εσωτερικών αδυναμιών, εξωτερικών πιέσεων και μεταβαλλόμενων προσδοκιών του κοινού. Εάν το BNP θέλει να διεκδικήσει εκ νέου τη θέση του ως ηγετική πολιτική δύναμη, πρέπει να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις κατά μέτωπο και να προσαρμοστεί στις νέες πραγματικότητες ενός μεταεπαναστατικού Μπαγκλαντές.
Η Βάση Μαζικής Υποστήριξης του BNP και η Σκιά του αυταρχισμού
Το BNP είναι εδώ και πολύ καιρό ένα από τα πιο δημοφιλή πολιτικά κόμματα του Μπαγκλαντές, με βάση υποστήριξης που παρέμεινε αξιοσημείωτα συνεπής όλα αυτά τα χρόνια. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το κόμμα απολαμβάνει την υποστήριξη του 42% περίπου του εκλογικού σώματος . Αυτό το επίπεδο υποστήριξης υποδηλώνει ότι, σε ένα ελεύθερο και δίκαιο εκλογικό περιβάλλον, το BNP πιθανότατα θα είχε αναδειχθεί νικητής στις γενικές εκλογές του 2014, του 2018 και του 2024. Ωστόσο, ένα τέτοιο περιβάλλον απουσιάζει εμφανώς στο Μπαγκλαντές για πάνω από μια δεκαετία.
Υπό την ηγεσία της Χασίνα, η κυβέρνηση της Λίγκας Αουάμι υπονόμευε συστηματικά τις δημοκρατικές διαδικασίες για να εδραιώσει την εξουσία της. Το BNP, ως το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, υπέστη το μεγαλύτερο βάρος της καταστολής. Οι ηγέτες του φυλακίστηκαν, τα μέλη του παρενοχλήθηκαν και η ικανότητά του να εκστρατεύει περιορίστηκε σοβαρά. Αυτή η εκλογική μηχανική όχι μόνο αρνήθηκε στο BNP την ευκαιρία να κυβερνήσει, αλλά και εδραίωσε τον αυταρχισμό στο Μπαγκλαντές, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για πολιτικό πλουραλισμό ή διαφωνία.
Η επανάσταση του 2024, με επικεφαλής φοιτητές και ακτιβιστές της νεολαίας, ήταν μια άμεση απάντηση σε αυτή την αυταρχική μετατόπιση. Ήταν μια ισχυρή έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας για τις καταχρήσεις του καθεστώτος Χασίνα και ένα αίτημα για επιστροφή στη δημοκρατική διακυβέρνηση. Η επανάσταση πέτυχε να εκδιώξει τη Χασίνα, αλλά επίσης εγκαινίασε μια νέα εποχή πολιτικής αβεβαιότητας.
Για το BNP, αυτό αποτελεί ταυτόχρονα ευκαιρία και πρόκληση. Από τη μία πλευρά, η ιστορική βάση υποστήριξης του κόμματος το τοποθετεί ως φυσικό διεκδικητή για την ηγεσία σε ένα δημοκρατικό Μπαγκλαντές. Από την άλλη πλευρά, η αδυναμία του κόμματος να κεφαλαιοποιήσει αυτή τη βάση στήριξης στη μεταεπαναστατική περίοδο έχει εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη συνάφεια και την αποτελεσματικότητά του.
Η απουσία του Tarique Rahman: A Leadership Vacuum
Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το BNP είναι η παρατεταμένη απουσία του ασκούντα καθήκοντα προέδρου του, Tarique Rahman, από τη χώρα. Ο Ραχμάν ζει στο Λονδίνο από τον Σεπτέμβριο του 2008 . Θύμα των διώξεων του καθεστώτος Χασίνα, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη σε πολλές αγωγές με πολιτικά κίνητρα. Πολλοί περίμεναν ότι ο Ραχμάν θα επέστρεφε στο Μπαγκλαντές μετά την επανάσταση, αλλά δεν το έχει κάνει ακόμη, παρόλο που ορισμένες από τις κατηγορίες εναντίον του έχουν αποσυρθεί .
Η απουσία του Ραχμάν έχει δημιουργήσει ένα ηγετικό κενό εντός του BNP, το οποίο έχει επιδέξια εκμεταλλευτεί οι πολιτικοί του αντίπαλοι, ιδιαίτερα η Jamaat-e-Islami (JI). Κάποτε περιθωριακή δύναμη στην πολιτική του Μπαγκλαντές, η JI είδε τη βάση υποστήριξής της να αυξάνεται δραματικά, από κάτω από 10 τοις εκατό σε 32 τοις εκατό , σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες. Αυτή η αύξηση της δημοτικότητας μπορεί να αποδοθεί, τουλάχιστον εν μέρει, στην ικανότητα της JI να τοποθετείται ως βιώσιμη εναλλακτική λύση στο BNP, ιδιαίτερα μεταξύ των συντηρητικών ψηφοφόρων. Αντίθετα, η βάση στήριξης του BNP έχει παραμείνει στάσιμη στο 42%, υποδηλώνοντας ότι το κόμμα αποτυγχάνει να επεκτείνει την απήχησή του ή να κεφαλαιοποιήσει τη μεταπολίτευση.
Η συνεχιζόμενη απουσία του Ραχμάν δεν είναι απλώς ένα συμβολικό ζήτημα. έχει πρακτικές επιπτώσεις στην ικανότητα του BNP να κυβερνά και να ηγείται. Ως αναπληρωτής πρόεδρος, ο Ραχμάν είναι ο de facto ηγέτης του κόμματος και η αποτυχία του να επιστρέψει στο Μπαγκλαντές άφησε το BNP χωρίς ένα ενοποιητικό πρόσωπο. Αυτό έχει αποδυναμώσει την οργανωτική δομή του κόμματος και έχει υπονομεύσει την ικανότητά του να διαπραγματεύεται με την προσωρινή κυβέρνηση για κρίσιμα ζητήματα, όπως η μεταρρύθμιση της κρατικής δομής. Εάν το BNP πρόκειται να ανακτήσει τη βάση του, ο Ραχμάν πρέπει να επιστρέψει στο Μπαγκλαντές και να αναλάβει ενεργό ρόλο στην καθοδήγηση του κόμματος σε αυτή τη μεταβατική περίοδο.
Καταγγελίες για εκβιασμό και διάβρωση της δημόσιας εμπιστοσύνης
Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στη μείωση της δημοτικότητας του BNP είναι η αντίληψη ότι το κόμμα μαστίζεται από εκβιασμούς . Με τα χρόνια, έχουν διατυπωθεί πολυάριθμες καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά σε βάρος μελών του BNP, αμαυρώνοντας τη φήμη του κόμματος και διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη του κοινού. Ενώ το BNP έχει λάβει μέτρα για να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα αποβάλλοντας ορισμένα από τα κατηγορούμενα μέλη, η ζημιά στην εικόνα του ήταν σημαντική.
Ενώ οι νέοι ακτιβιστές της επανάστασης απαιτούν διαφάνεια, λογοδοσία και διάλειμμα από την πολιτική του παρελθόντος, η αποτυχία του BNP να αποστασιοποιηθεί από τις διψασμένες για εξουσία ελίτ και να υιοθετήσει ένα πιο περιεκτικό και δυναμικό στυλ ηγεσίας ενίσχυσε μόνο την αντίληψη ότι το κόμμα δεν έχει επαφή με τις φιλοδοξίες του λαού.
Ο συντηρητισμός σε μια εποχή ριζικής αλλαγής
Η συντηρητική προσέγγιση του BNP στη διαδικασία της μεταρρύθμισης έχει γίνει επίσης μια υποχρέωση στη μεταεπαναστατική εποχή. Η προσωρινή κυβέρνηση, η οποία ιδρύθηκε μετά την εκδίωξη της Χασίνα, έχει προτείνει σαρωτικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την αναδιάρθρωση του κράτους και την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών του αυταρχισμού. Ενώ η απροθυμία του BNP να υποστηρίξει ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις είναι κατανοητή – δεδομένου του κινδύνου παράτασης της θητείας της προσωρινής κυβέρνησης – έχει θέσει το κόμμα σε αντίθεση με τις απαιτήσεις της επανάστασης υπό τη νεολαία.
Η επανάσταση του Ιουλίου ξύπνησε μια γενιά νεαρών Μπαγκλαντές που είναι πρόθυμοι για μεταμορφωτική αλλαγή. Θέλουν μια πλήρη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, όχι σταδιακές προσαρμογές. Ο συντηρητισμός του BNP, ο οποίος μπορεί να ήταν μια βιώσιμη πολιτική στρατηγική στο παρελθόν, θεωρείται πλέον ως εμπόδιο στην πρόοδο. Αν το κόμμα θέλει να παραμείνει επίκαιρο, πρέπει να βρει έναν τρόπο να συμβιβάσει την επιφυλακτική προσέγγισή του με την επαναστατική ζέση της νεολαίας.
Το μονοπάτι προς τα εμπρός: Ηγεσία, Μεταρρύθμιση και Συμμετοχικότητα
Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το BNP είναι σημαντικές, αλλά δεν είναι ανυπέρβλητες. Για να ανακτήσει τη θέση του ως ηγετική πολιτική δύναμη, το κόμμα πρέπει να αναλάβει αποφασιστική δράση σε πολλά μέτωπα. Πρώτα και κύρια, ο Tarique Rahman πρέπει να επιστρέψει στο Μπαγκλαντές και να αναλάβει έναν πιο ενεργό ρόλο στην ηγεσία του κόμματος. Η παρουσία του όχι μόνο θα ενίσχυε τη βάση υποστήριξης του BNP αλλά θα καταδείξει επίσης τη δέσμευση του κόμματος στη δημοκρατική διαδικασία.
Δεύτερον, η BNP πρέπει να αντιμετωπίσει τις καταγγελίες για εκβιασμό και κατοχή που έχουν αμαυρώσει τη φήμη της. Αυτό θα απαιτήσει μια ενδελεχή εσωτερική αναθεώρηση και την εφαρμογή αυστηρών μέτρων λογοδοσίας. Το κόμμα πρέπει επίσης να υιοθετήσει ένα πιο περιεκτικό και δυναμικό στυλ ηγεσίας, που να αντηχεί στις προσδοκίες της νεότερης γενιάς.
Τέλος, το BNP πρέπει να επιτύχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των συντηρητικών του ενστίκτων και του αιτήματος για ριζικές μεταρρυθμίσεις. Αν και είναι σημαντικό να αποφευχθούν βιαστικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα, το κόμμα πρέπει επίσης να αναγνωρίσει ότι το status quo δεν είναι πλέον βιώσιμο. Συμμετέχοντας σε εποικοδομητικό διάλογο με την προσωρινή κυβέρνηση και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, το BNP μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση μιας ατζέντας μεταρρυθμίσεων που θα είναι ταυτόχρονα μετασχηματιστική και βιώσιμη.
Η ιδεολογική περιεκτικότητα του BNP, η οποία είναι εδώ και καιρό ένα από τα μεγαλύτερα δυνατά του σημεία, πρέπει επίσης να αξιοποιηθεί για την οικοδόμηση ευρύτερων συνασπισμών και την προώθηση της εθνικής ενότητας. Το πνεύμα της επανάστασης ήταν πνεύμα ελπίδας και αλληλεγγύης και το BNP πρέπει να ενσωματώσει αυτές τις αξίες εάν θέλει να οδηγήσει το Μπαγκλαντές προς ένα φωτεινότερο, πιο δημοκρατικό μέλλον.