Οι χώρες της Ένωσης Εθνών της Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN), ιδιαίτερα η Μαλαισία, το Βιετνάμ, η Ταϊλάνδη και η Ινδονησία, αντιμετωπίζουν την πολυπλοκότητα της επέκτασης των πετροχημικών, πλαστικών και πλαστικών βιομηχανιών ανακύκλωσης απορριμμάτων εν μέσω κριτικής ότι είναι οι κύριοι συνεισφέροντες στα θαλάσσια πλαστικά ενώ υποφέρουν από τη ρύπανση που προκαλείται από τις εισαγωγές απορριμμάτων.

Αυτές οι αναπτυσσόμενες οικονομίες πρέπει να περιηγηθούν στη δυαδικότητα του να είναι και παραγωγοί και θύματα της πλαστικής ρύπανσης, περπατώντας σε ένα τεντωμένο σκοινί μεταξύ οικονομικών φιλοδοξιών και βιωσιμότητας.

Η Διακήρυξη της ASEAN για την Πλαστική Κυκλικότητα αναγνώρισε την αυξανόμενη επείγουσα ανάγκη αντιμετώπισης της βλάβης των θαλάσσιων πλαστικών απορριμμάτων και της ρύπανσης για την αειφόρο ανάπτυξη. Ωστόσο, η δήλωση παρέβλεψε δύο παράγοντες: πρώτον, το πλαστικό επηρεάζει σοβαρά την ανθρώπινη υγεία και δεύτερον, πρέπει να μειώσουμε την πρωτογενή παραγωγή πλαστικών και να εξαλείψουμε τις επικίνδυνες χημικές ουσίες.

Δύναμη έναντι ευπάθειας

Εκτός από τη Σιγκαπούρη, οι χώρες της ASEAN βρίσκονται σε έναν αγώνα δρόμου για να αξιοποιήσουν τις οικονομικές τους δυνατότητες, όπως οι Ασιατικές Τίγρεις. Αναπτύσσοντας επιθετικά τις πετροχημικές και τις σχετικές με τα πλαστικά βιομηχανίες τους, αυτά τα έθνη μπορεί να αποκτήσουν οικονομική ισχύ, αλλά γίνονται επίσης πιο ευάλωτα σε απώλειες που προκαλούνται από ασθένειες που σχετίζονται με τη ρύπανση και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Και παρόλο που το πλαστικό προσφέρει ευκαιρίες, φέρνει προκλήσεις με αυξανόμενο παγκόσμιο έλεγχο για την παραγωγή, τη διαχείριση απορριμμάτων και τις εξαγωγές απορριμμάτων.

Ηγεσία της ASEAN για την εξισορρόπηση της οικονομικής ανάπτυξης και υγείας

Η πολυπλοκότητα του ASEAN οδήγησε σε διχόνοια και μειωμένη δέσμευση στις διαπραγματεύσεις για την πέμπτη συνθήκη για τα πλαστικά (INC5) στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας, όπου η κοινωνία των πολιτών αποκλείστηκε και χαράχτηκαν άκαμπτες «κόκκινες γραμμές».

Σε μια δραματική ολομέλεια λήξης, η Ρουάντα οδήγησε περισσότερες από 84 χώρες να δηλώσουν ότι υποστηρίζουν μια παγκόσμια δεσμευτική συνθήκη που καλύπτει ολόκληρο τον κύκλο ζωής του πλαστικού. Το Μεξικό, με την υποστήριξη 94 χωρών, ζήτησε δεσμευτικές διατάξεις για την εξάλειψη των επιβλαβών πλαστικών προϊόντων και των χημικών που προκαλούν ανησυχία.

Εν τω μεταξύ, τα πετρελαϊκά έθνη «ομοϊδεάτες» διαμαρτυρήθηκαν για τους στόχους παραγωγής στο προσχέδιο της συνθήκης και επέμειναν ότι πρέπει να καλύπτει μόνο πλαστικά προϊόντα και να αποκλείει την εξόρυξη πετροχημικών και την παραγωγή πρωτογενών πολυμερών.

Στο INC5, οι Φιλιππίνες και η Ταϊλάνδη αποκάλυψαν κάποια φιλοδοξία σε θέματα όπως οι στόχοι παραγωγής και οι απαγορεύσεις εξαγωγής πλαστικών απορριμμάτων. Ωστόσο, η Μαλαισία ευθυγραμμίστηκε με τις «χώρες ομοϊδεάτες», ενώ άλλες χώρες της ASEAN, όπως η Ινδονησία, παρέμειναν δυσδιάκριτες.

Επιπτώσεις στην υγεία

Η αγορά πλαστικών ASEAN αναμένεται να αυξηθεί από 30,48 εκατομμύρια τόνους το 2024 σε 38,36 εκατομμύρια τόνους έως το 2029, με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης άνω του 4 τοις εκατό . Ωστόσο, η ASEAN πρέπει να εξισορροπήσει την οικονομική ανάπτυξη με την επιτακτική ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.

Από το 2020, πάνω από 200 μελέτες μικροπλαστικών (MP) έχουν διεξαχθεί στην περιοχή. Μια μελέτη έδειξε ότι οι άνθρωποι της ASEAN έχουν τα υψηλότερα ποσοστά πρόσληψης MP από τη διατροφή στο σώμα τους, κυρίως από ψάρια.

Πάνω από 16.000 χημικά πρόσθετα χρησιμοποιούνται σε πλαστικές εφαρμογές και περισσότερες από 4.200 πλαστικές χημικές ουσίες έχουν αναγνωριστεί ως χημικές ουσίες που προκαλούν ανησυχία λόγω της ανθεκτικότητας, της βιοσυσσώρευσης, της κινητικότητας ή/και της τοξικότητάς τους. Οι πλαστικές χημικές ουσίες είναι η κύρια αιτία της παγκόσμιας μείωσης της ανδρικής γονιμότητας και μπορούν επίσης να προκαλέσουν ορμονικές ανισορροπίες, παχυσαρκία και προβλήματα ανάπτυξης του εγκεφάλου.

Η ανακύκλωση μολυσμένου πλαστικού θα επηρεάσει ολόκληρη την αλυσίδα αξίας και τους καταναλωτές. Υψηλές συγκεντρώσεις πλαστικών χημικών ουσιών που προκαλούν καρκίνο, συμπεριλαμβανομένων PAH, φθαλικών ενώσεων, εναλλακτικών φθαλικών ενώσεων, OPFR, σταθεροποιητών UV βενζοτριαζόλης, φαινόλες και δισφαινόλες (π.χ. BPA), βρέθηκαν στο αίμα των πλαστικών ανακυκλωτών.

Στο Μπουσάν, οι χώρες πρότειναν μια «κυκλική οικονομία», αλλά αυτό βασίζεται σε ψευδείς ισχυρισμούς σχετικά με την ανακυκλωσιμότητα των πλαστικών , οι οποίοι έχουν τροφοδοτήσει την υπερπαραγωγή πλαστικού.

Το κόστος της ανάπτυξης

Οι πετροχημικές εγκαταστάσεις επεκτείνονται και οι ηγέτες της αγοράς συγχωνεύονται στο ASEAN, ευθυγραμμιζόμενοι με την προβλεπόμενη ανάπτυξη της παραγωγής πλαστικών. Οι ανάντη κίνδυνοι του πλαστικού για την οικονομία και την υγεία μας συχνά παραβλέπονται.

Οι κροτίδες παγκοσμίως φέρονται να έχουν αδρανείς ικανότητες, κυρίως κάτω από το 75 τοις εκατό λόγω γήρανσης φυτών και σκληρού ανταγωνισμού. Ο μεγαλύτερος βιομηχανικός όμιλος ετερογενών δραστηριοτήτων της Ταϊλάνδης ανέστειλε το πετροχημικό του εργοστάσιο στο Βιετνάμ μετά από ένα μήνα λόγω χαμηλών περιθωρίων. Η Lotte Chemical Titan στη Μαλαισία έκλεισε για να μειώσει τις απώλειες που προκλήθηκαν από την υπερπροσφορά.

Την ίδια στιγμή, οι κοινότητες που ζουν γύρω από πετροχημικά εργοστάσια υποφέρουν από καταστροφικές συνέπειες. Στην Ταϊλάνδη πέρυσι, μια έκρηξη σε δεξαμενή που αποθήκευε υποπροϊόντα πλαστικής ρητίνης προκάλεσε θάνατο , ενώ δύο εργάτες σκοτώθηκαν σε άλλη έκρηξη δεξαμενής χημικών.

Στην Ινδονησία, επαναλαμβανόμενες διαρροές χημικών και αερίου από διάφορα πετροχημικά εργοστάσια πέρυσι επηρέασαν εκατοντάδες ανθρώπους. Επιπλέον, τα παιδιά που ζουν γύρω από τις πετροχημικές ομάδες στην Ινδονησία και τη Μαλαισία έχουν πολλαπλές αναπηρίες, καθυστερημένη ανάπτυξη και αναπνευστικές ασθένειες λόγω της ρύπανσης και των βαρέων μετάλλων . Οι πυρκαγιές και οι εκρήξεις σε εργοστάσια πλαστικών είναι επίσης ευρέως διαδεδομένες στην Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία , την Ινδονησία και το Βιετνάμ .

Μια Φωτισμένη Περιφέρεια

Η φιλοδοξία της βιομηχανίας να γίνει ηγέτης της αγοράς στα πετροχημικά και τα πλαστικά έχει τεράστιο κόστος για τους ανθρώπους, το περιβάλλον και την οικονομία. Ένα τσουνάμι πλαστικού απειλεί ήδη τη σταθερότητα των συστημάτων της Γης και αποτελεί σοβαρή απειλή για την υγεία μας και τις μελλοντικές γενιές. Το κόστος του πλαστικού, συμπεριλαμβανομένων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, της διαχείρισης αποβλήτων και της ρύπανσης, εκτιμάται ότι είναι πάνω από δέκα φορές το κόστος της αγοράς. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι ασθένειες που σχετίζονται με το πλαστικό στις ΗΠΑ κοστίζουν 249 δισεκατομμύρια δολάρια .

Η μείωση της παραγωγής πλαστικών θα μπορούσε να είναι οικονομικά επωφελής , με το κόστος της αδράνειας να είναι σημαντικά υψηλότερο από αυτό της μείωσης της παραγωγής πλαστικών.

Η επιστήμη μίλησε. Οι κοινότητες της ASEAN αναγνωρίζουν όλο και περισσότερο την ανάγκη για βιωσιμότητα, με πρωτοβουλίες μηδενικών αποβλήτων για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών, τη βελτίωση του διαχωρισμού των απορριμμάτων και την εξάλειψη των τοξικών χημικών.

Δουλεύοντας μαζί, οι χώρες της ASEAN μπορούν να επωφεληθούν αναπτύσσοντας ολοκληρωμένες στρατηγικές για τη μείωση της παραγωγής πλαστικών και την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της στο περιβάλλον και την υγεία.

Είναι καιρός οι ηγέτες της ASEAN να αντιμετωπίσουν το πραγματικό κόστος του πλαστικού και να διασφαλίσουν ότι η περιοχή δεν θα γίνει «χάρτινη τίγρη» ή «πλαστικός δράκος φορτωμένος με χημικά».

Αυτό το άρθρο προσαρμόστηκε από μια κοινή δήλωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από 17 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών κατά τη διάρκεια του INC5 στο ASEAN.