Μια ακούσια εισβολή

Στις αρχές Μαρτίου, ο Jeffrey Goldberg, αρχισυντάκτης του The Atlantic, ενός αριστερού αμερικανικού μηνιαίου, πήρε μια σέσουλα που δεν περίμενε. Και για καλό λόγο: προστέθηκε κατά λάθος σε μια πολύ ιδιωτική ομάδα συζήτησης, που συγκεντρώνει τους υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματούχους, τον Αντιπρόεδρο JD Vance, τον Υπουργό Άμυνας Pete Hegseth, τον Υπουργό Εξωτερικών Marco Rubio και τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας του προέδρου Donald Trump, Michael Waltz. Στην κρυπτογραφημένη υπηρεσία ανταλλαγής μηνυμάτων Signal, αυτές οι κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες αντάλλαξαν εμπιστευτικά σχέδια για βομβαρδισμό θέσεων ανταρτών Χούθι στην Υεμένη. Στις 24 Μαρτίου, η δημοσίευση του άρθρου, το οποίο αποκάλυψε ένα κραυγαλέο ελάττωμα στις στρατιωτικές υπηρεσίες ασφαλείας, πυροδότησε μια έντονη διαμάχη . Σε απάντηση, ο Πρόεδρος Τραμπ χαρακτήρισε τον Τζέφρι Γκόλντμπεργκ « χαμένο » και «κακό ».

Από φοιτητής σε δεσμοφύλακας

Ως φοιτητής, ο Τζέφρι Γκόλντμπεργκ επέλεξε να διακόψει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια στις αρχές της δεκαετίας του 1980 για να εργαστεί στην Washington Post, πριν φύγει για το Ισραήλ, όπου έκανε τη στρατιωτική του θητεία κατά την πρώτη Ιντιφάντα (1987-1993). Αυτά τα χρόνια της εξέγερσης, ο νεαρός δημοσιογράφος προσλήφθηκε ως δεσμοφύλακας στο σωφρονιστικό κατάστημα Ktzi'ot, στα νότια της χώρας, όπου γνώρισε τον Rafiq Hijazi, που φυλακίστηκε για το ρόλο του στη Φατάχ και στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Οι δύο άντρες διατήρησαν σχέση μετά την αποφυλάκιση του Παλαιστίνιου καθηγητή μαθηματικών και την επιστροφή στο σπίτι του στη Γάζα, από όπου ο Τζέφρι Γκόλντμπεργκ θα έγραφε αργότερα το βιβλίο Prisoners: A Muslim and a Jew Across the Middle East Divide (Knopf, 2006), το οποίο ονομάστηκε ένα από τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς από τους New York Times .

Σας απομένει να διαβάσετε το 46,88% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.