Το Μπαλουχιστάν καίγεται για άλλη μια φορά. Το πακιστανικό κράτος, κατηγορούμενο εδώ και καιρό ότι διεξάγει έναν σιωπηλό πόλεμο κατά του λαού των Μπαλόχ, έχει εξαπολύσει ένα άνευ προηγουμένου κύμα βαρβαρότητας εναντίον άοπλων διαδηλωτών. Στην Κουέτα, το Τουρμπάτ, το Παντζγκούρ και όχι μόνο, οι δυνάμεις ασφαλείας του Πακιστάν έχουν μετατρέψει τις ειρηνικές διαδηλώσεις σε λουτρά αίματος, σκοτώνοντας, συλλαμβάνοντας και εξαφανίζοντας αδιακρίτως ακτιβιστές.

Αυτή η κρατική τρομοκρατία ήρθε και για τον Δρ Mahrang Baloch, έναν εξέχοντα υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ηγέτη της Επιτροπής Baloch Yakjehti (BYC). Στις 22 Μαρτίου συνελήφθη βίαια κατά τη διάρκεια επιδρομής πριν από την αυγή σε μια ειρηνική καθιστική διαμαρτυρία. Το μόνο της έγκλημα ήταν να απαιτήσει την απελευθέρωση των εξαφανισθέντων με τη βία. Σε μια κίνηση που μυρίζει εξαπάτηση υπό την αιγίδα του κράτους, τώρα κατηγορείται ψευδώς για τρομοκρατία, εξέγερση, ακόμη και φόνο – μια σκληρή ειρωνεία, δεδομένου ότι ήταν η πακιστανική αστυνομία που πυροβόλησε και σκότωσε τρεις άοπλους διαδηλωτές των Μπαλόχ.

Η σύλληψή της δεν είναι απλώς μια επίθεση σε ένα άτομο. είναι μια επίθεση σε ένα ολόκληρο κίνημα. Είναι μια απέλπιδα προσπάθεια του πακιστανικού κράτους να ποινικοποιήσει τον ακτιβισμό των Μπαλόχ και να καταστείλει την αυξανόμενη αντίσταση ενάντια στην κρατική καταπίεση. Αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία, η καταστολή τροφοδοτεί μόνο τη φωτιά.

Ο Δρ Mahrang Baloch (αριστερά, με μαύρα) παρευρίσκεται σε μια καθιστική διαμαρτυρία με τα πτώματα των διαδηλωτών που σκοτώθηκαν από την αστυνομία στην Quetta, στο Balochistan, στις 22 Μαρτίου 2025. Φωτογραφία από ειδική συμφωνία.

Quetta: A City Under Siege

Στις 21 Μαρτίου, χιλιάδες διαδηλωτές Baloch συγκεντρώθηκαν στην Κουέτα για να απαιτήσουν την απελευθέρωση του Bebarg Zehri, του Dr Hammal Baloch, του Dr Ilyas Baloch και άλλων θυμάτων εξαναγκαστικών εξαφανίσεων. Η απάντηση του κράτους ήταν γρήγορη και ανελέητη: η αστυνομία άνοιξε πυρ, σκοτώνοντας επιτόπου τρεις διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων ένα 12χρονο αγόρι. Δεκάδες τραυματίστηκαν, ωστόσο τα ασθενοφόρα εμποδίστηκαν εσκεμμένα να φτάσουν στους τραυματίες.

Η κατάσταση κλιμακώθηκε στις 22 Μαρτίου, όταν το BYC πραγματοποίησε κατάληψη με τα πτώματα των δολοφονημένων διαδηλωτών στην οδό Saryab. Λίγο πριν τα ξημερώματα, οι πακιστανικές δυνάμεις ασφαλείας εισέβαλαν στον καταυλισμό διαδηλώσεων, συνέλαβαν δεκάδες και κατέλαβαν βίαια τα πτώματα. Μεταξύ των συλληφθέντων ήταν η Δρ Mahrang Baloch, η οποία ανασύρθηκε μαζί με την αδερφή της και άλλους ακτιβιστές. Το πού βρίσκονται παραμένει άγνωστο.

Σαν να μην έφτανε η καταστολή, το Πακιστάν επέβαλε ολοκληρωτικό μπλακ άουτ επικοινωνίας σε όλη την Κουέτα. Οι υπηρεσίες Διαδικτύου και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας έκλεισαν, αποτρέποντας οποιαδήποτε τεκμηρίωση της συνεχιζόμενης βίας. Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: να διαγραφούν τα στοιχεία για τα εγκλήματα του κράτους και να φιμωθούν οι φωνές των καταπιεσμένων. Δεν πρόκειται απλώς για κρατική καταστολή. Αυτή είναι μια πράξη πολέμου.

The Fabrication of Terror Charges

Το πακιστανικό κράτος έχει τώρα κλιμακώσει την καταστολή του καταθέτοντας ψευδείς κατηγορίες για τρομοκρατία και δολοφονία κατά του Δρ Mahrang Baloch και άλλων ηγετών του BYC. Σε μια ζοφερή επίδειξη αυταρχισμού, οι ίδιοι οι ακτιβιστές που διαμαρτύρονταν ειρηνικά ενάντια στις αναγκαστικές εξαφανίσεις χαρακτηρίζονται τώρα ως «τρομοκράτες» και «δολοφόνοι».

Ο Μαχράνγκ έχει κατηγορηθεί για τρομοκρατία, εξέγερση και δολοφονία σύμφωνα με το δρακόντειο Διάταγμα Διατήρησης της Δημόσιας Τάξης (MPO), 1960, τμήμα 3 (3MPO), το οποίο επιτρέπει την προληπτική κράτηση στο όνομα της «διατήρησης της δημόσιας τάξης». Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, έχει καταδικαστεί σε ένα μήνα φυλάκιση – μια προσπάθεια να σπάσει το πνεύμα του κινήματος BYC και να αποθαρρύνει τον περαιτέρω ακτιβισμό.

Τα FIR που κατατέθηκαν κατά του BYC ισχυρίζονται ότι ο Δρ Mahrang και άλλοι ηγήθηκαν ενός ένοπλου όχλου που πυροβόλησε κατά των δυνάμεων ασφαλείας. Αυτό είναι κραυγαλέο ψέμα. Βιντεοσκοπικά στοιχεία και αναφορές αυτόπτων μαρτύρων επιβεβαιώνουν ότι μόνο η αστυνομία πυροβόλησε ζωντανά τους άοπλους διαδηλωτές. Ωστόσο, αντί να θεωρεί τις δυνάμεις ασφαλείας υπεύθυνες για τις δολοφονίες, το πακιστανικό κράτος έχει ποινικοποιήσει τα θύματα.

Αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη τακτική. Το Πακιστάν έχει μακρά ιστορία να κατηγορεί ειρηνικούς ακτιβιστές για κρατική βία. Χαρακτηρίζοντας τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως τρομοκράτες, η κυβέρνηση επιδιώκει να δικαιολογήσει περισσότερες καταστολές, μαζικές συλλήψεις και εξαναγκαστικές εξαφανίσεις.

Η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει να πέσει σε αυτήν την εξαπάτηση. Αυτές οι κατηγορίες δεν αφορούν τη δικαιοσύνη – είναι για τη φίμωση της διαφωνίας.

Μια πανεθνική εξέγερση: Ξεσπούν διαδηλώσεις σε όλο το Πακιστάν

Παρά τη βάναυση καταστολή, η αντίσταση των Μπαλώχ δεν υποχωρεί. Η σύλληψη του Δρ Μαχράνγκ και οι μαζικές δολοφονίες στην Κουέτα προκάλεσαν εκτεταμένες διαδηλώσεις σε όλο το Μπαλουχιστάν και όχι μόνο.

Διαδηλώσεις έχουν ξεσπάσει σε Turbat, Panjgur, Khuzdar, Dalbandin, Mastung, Noshki, Naseerabad και σε άλλες περιοχές του Balochistan, όπου οι διαδηλωτές απαιτούν την άμεση απελευθέρωση των κρατουμένων ακτιβιστών και τον τερματισμό της κρατικής βίας. Στο Καράτσι, ακόμη και στο Ισλαμαμπάντ, φοιτητές, ακτιβιστές και μέλη της κοινωνίας των πολιτών μιλούν ανοιχτά και κάνουν διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.

Η κατάσταση στο Panjgur κλιμακώθηκε όταν οι δυνάμεις ασφαλείας άνοιξαν ξανά πυρ εναντίον διαδηλωτών, τραυματίζοντας πολλούς ανθρώπους. Στη Lasbela, η αστυνομία επιτέθηκε σε στρατόπεδο διαμαρτυρίας BYC με δακρυγόνα και αληθινά πυρομαχικά. Η καταστολή δεν περιορίζεται πλέον μόνο σε μερικές περιοχές – το Πακιστάν έχει μετατρέψει ολόκληρη την επαρχία Μπαλουχιστάν σε εμπόλεμη ζώνη.

Η κυβέρνηση του Πακιστάν κάνει λάθος υπολογισμούς εάν πιστεύει ότι οι μαζικές συλλήψεις και οι δολοφονίες θα σταματήσουν την αντίσταση των Μπαλούχων. Για δεκαετίες, το Πακιστάν έχει υποτιμήσει την ανθεκτικότητα του λαού των Μπαλόχ και σήμερα, είναι μάρτυρας μιας άνευ προηγουμένου εξέγερσης.

Ένας αποικιακός πόλεμος κατά του Μπαλουχιστάν

Τα γεγονότα της 21ης-23ης Μαρτίου δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά. Αποτελούν μέρος ενός πολέμου δεκαετιών που έχει διεξάγει το Πακιστάν εναντίον του Μπαλουχιστάν.

Για χρόνια, το πακιστανικό κράτος αντιμετωπίζει το Μπαλουχιστάν ως αποικία, εκμεταλλευόμενο τον χρυσό, το φυσικό αέριο και την ακτογραμμή του, ενώ εξαλείφει συστηματικά τον λαό του. Οι αναγκαστικές εξαφανίσεις, οι εξωδικαστικές δολοφονίες και οι ομαδικοί τάφοι έχουν γίνει ο κανόνας. Η ταφή 13 αγνώστων σορών στο νεκροταφείο Kasi της Κουέτα λίγες μέρες πριν από τις διαδηλώσεις, χωρίς καμία ταυτοποίηση ή έρευνα, είναι απλώς άλλη μια υπενθύμιση της πολιτικής του Πακιστάν για γενοκτονία υπό την ηγεσία του κράτους.

Αλλά αυτός ο πόλεμος δεν περιορίζεται πλέον στο αγροτικό Μπαλουχιστάν. Κάθε μέρα που περνά, το πακιστανικό κράτος φέρνει τη βία του στα αστικά κέντρα, στοχεύοντας φοιτητές, γυναίκες και υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αύξηση της βαρβαρότητας είναι ο τρόπος του Πακιστάν να αντιμετωπίσει την αμηχανία των αλλεπάλληλων μεγάλων επιθέσεων που διοργάνωσε ο Απελευθερωτικός Στρατός των Μπαλόχ (BLA), μετά τις οποίες οι αρχές υποσχέθηκαν μια ανελέητη «επιχείρηση εξυγίανσης».

Η σύλληψη του Δρ Mahrang Baloch αποδεικνύει ότι το Πακιστάν είναι πλέον πρόθυμο να χαρακτηρίσει ακόμη και μη βίαιους ακτιβιστές ως «τρομοκράτες» στην απόγνωσή του.

Η Διεθνής Κοινότητα πρέπει να παρέμβει

Τα εγκλήματα πολέμου του Πακιστάν στο Μπαλουχιστάν δεν είναι πλέον περιφερειακό ζήτημα – αποτελούν παγκόσμια έκτακτη ανάγκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η διεθνής κοινότητα δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να κάνει τα στραβά μάτια στις φρικαλεότητες του Πακιστάν. Η Διεθνής Αμνηστία και οι Front Line Defenders έχουν ήδη καταδικάσει τη βία, αλλά οι δηλώσεις δεν αρκούν. Ο κόσμος πρέπει να δράσει.

Τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να απαιτήσουν την άμεση απελευθέρωση του Δρ Mahrang Baloch και όλων των κρατουμένων διαδηλωτών. Πρέπει να στείλουν ανεξάρτητους παρατηρητές στο Μπαλουχιστάν για να τεκμηριώσουν τα εγκλήματα πολέμου του Πακιστάν. Πρέπει να θέσουν το Πακιστάν υπόλογο στα Ηνωμένα Έθνη και να επιβάλουν κυρώσεις σε στρατιωτικούς αξιωματούχους που εμπλέκονται σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το πιο σημαντικό, πρέπει να σπάσουν τον αποκλεισμό πληροφοριών του Πακιστάν διασφαλίζοντας την κάλυψη της κρίσης από τα διεθνή μέσα.

Η απερίσκεπτη χρήση βίας από το Πακιστάν εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών, η ψευδής επισήμανση ακτιβιστών ως τρομοκρατών και η εξάρτησή του από μαζικές δολοφονίες για να φιμώσει τους διαφωνούντες είναι σαφείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, αυτή η βία που επιχορηγείται από το κράτος μόνο θα κλιμακωθεί.

Το Μπαλουχιστάν δεν θα παραδοθεί

Το Πακιστάν χρησιμοποιεί κάθε όπλο στο οπλοστάσιό του για να συντρίψει το κίνημα των Μπαλόχ: σφαίρες, αναγκαστικές εξαφανίσεις, ψηφιακά μπλακ άουτ και κατασκευασμένες κατηγορίες για τρομοκρατία. Αλλά η καταστολή δεν νίκησε ποτέ την αντίσταση.

Ο λαός των Μπαλόχ έχει αντισταθεί στη γενοκτονία για δεκαετίες. Έχουν χάσει χιλιάδες από εξαναγκαστικές εξαφανίσεις, έχουν δει τα χωριά τους να καίγονται και τους ακτιβιστές τους να φυλακίζονται. Ωστόσο, συνεχίζουν να αντιστέκονται.

Το Πακιστάν ανέβασε τη βαρβαρότητά του σε νέο επίπεδο, σε μια κίνηση που σίγουρα θα έχει μπούμερανγκ. Επειδή η ιστορία είναι ξεκάθαρη – καμία αυτοκρατορία δεν διαρκεί για πάντα.