Η μακροχρόνια εμμονή του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ με το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ, οι απειλές για δασμούς ξανά και ξανά και η πρώτη θητεία του έχουν οδηγήσει το μεγαλύτερο μέρος της κάλυψης των οικονομικών πολιτικών του να πλαισιώνεται από το πρίσμα ενός εμπορικού πολέμου. Αυτό το πλαίσιο δεν είναι ανακριβές. Ο πιο άμεσος αντίκτυπος των δασμολογικών απειλών του Τραμπ φαίνεται ήδη, καθώς οι χώρες αλλάζουν την προσέγγισή τους στο εμπόριο όχι μόνο με τις ΗΠΑ αλλά και με άλλους εταίρους.

Δεδομένου ότι δεν είναι ακόμη σαφές πόσο σαρωτικοί θα είναι οι δασμοί των ΗΠΑ και σε ποιους θα ισχύουν, τα σενάρια για τον παγκόσμιο αντίκτυπό τους κυμαίνονται από ένα ήπιο έως ένα μεγάλο σοκ. Ανάλογα με το πώς θα ανταποκριθούν οι άλλες χώρες σε αυτούς τους δασμούς, ωστόσο, το πιο ακραίο σενάριο θα μπορούσε να δει μια ανεξέλεγκτη κλιμάκωση των μέτρων που θα οδηγούσαν σε πλήρη και καταστροφική κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομικής τάξης.

Όμως, το να διαμορφώνουμε τις οικονομικές πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ ως καθαρά εμπορικές μάσκες κρύβουμε μια ευρύτερη και πιο φιλόδοξη ατζέντα. Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι, για την ομάδα του Τραμπ, αν όχι για τον ίδιο τον Τραμπ, ο στόχος στην εφαρμογή των δασμών ως οικονομικό και διπλωματικό εργαλείο δεν είναι απλώς η αναμόρφωση της παγκόσμιας εμπορικής τάξης, αλλά η αναμόρφωση ολόκληρης της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής τάξης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για να διορθωθούν όχι μόνο οι τρέχουσες εμπορικές ανισορροπίες αλλά και οι χρηματοοικονομικές ανισορροπίες.