Υπό την πίεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, η απόφαση της Maxar Technologies να σταματήσει να μοιράζεται βασικές δορυφορικές εικόνες με την Ουκρανία, από τις 7 Μαρτίου, συγκλόνισε τον κόσμο. Νωρίτερα, φημολογήθηκε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, σε μια προσπάθεια να αξιοποιήσουν τις διαπραγματεύσεις για τα ορυκτά προς όφελός τους, είχαν απειλήσει να διακόψουν την πρόσβαση της Ουκρανίας στον δορυφορικό αστερισμό Starlink του Έλον Μασκ, ο οποίος είναι κρίσιμος σε περιόδους πολέμου. Ο ίδιος ο Musk έθεσε αυτή την υπόθεση στο X πριν αρνηθεί ότι ήθελε να στερήσει από την Ουκρανία το Starlink. Το μήνυμα είναι σαφές: η κυβέρνηση των ΗΠΑ χρησιμοποιεί τώρα την τεχνολογική της κυριαρχία ως όπλο στη γεωπολιτική αρένα, με βαθιές συνέπειες για την Ευρώπη συνολικά. Αυτό θα πρέπει να είναι αιτία συναγερμού. Το καλύτερο θα ήταν να συγκαλέσουμε ένα μεγάλο τεχνολογικό συνέδριο χωρίς καθυστέρηση, προκειμένου να ορίσουμε πώς θα απελευθερωθούμε από την εξάρτηση από τα αμερικανικά εργαλεία – τόσο από πολιτικά όσο και από στρατιωτικά.

Αυτό δεν θα είναι εύκολο έργο, καθώς αυτή η εξάρτηση υπάρχει σχεδόν σε όλα τα επίπεδα της αλυσίδας: από το διάστημα μέχρι την ψηφιακή υποδομή, συμπεριλαμβανομένων των μικροεπεξεργαστών, των δεδομένων cloud (οι Αμερικανοί ελέγχουν πάνω από το 70% της ευρωπαϊκής αγοράς), καθώς και στα περισσότερα λογισμικά και εφαρμογές.

Οι προσπάθειες για τη δημιουργία ευρωπαϊκών κυρίαρχων λύσεων έχουν συχνά αποτύχει ή βρίσκονται σε αρχικό στάδιο. Για παράδειγμα, το IRIS², ο ανταγωνιστής του Starlink (ένα έργο που εκτιμάται σε 10,6 δισεκατομμύρια ευρώ και υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή), σίγουρα πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν θα είναι έτοιμο πριν από το 2030. Στο μεταξύ, η ήπειρος είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Η νέα αμερικανική συμπεριφορά διπλασιάζει επίσης τις ανησυχίες για την ασφάλεια των δεδομένων των Ευρωπαίων, που συλλέγονται και αποθηκεύονται από αμερικανικές εταιρείες.

Προώθηση εναλλακτικών λύσεων

Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα ασυνεπών επιλογών: οι ευρωπαίοι παίκτες επιλέγουν συνεχώς τις αμερικανικές τεχνολογίες, οι οποίες είναι πιο προηγμένες και χρηματοδοτούνται καλύτερα, αντί να προωθούν τις δικές τους λύσεις. Ακόμη και σήμερα, η ιταλική κυβέρνηση διστάζει μεταξύ της επένδυσης 1,5 δισ. ευρώ στο Starlink ή μιας ευρωπαϊκής εναλλακτικής για την υποστήριξη ευαίσθητων στρατιωτικών επικοινωνιών. Παράδειγμα αυτής της στρατηγικής τυφλότητας: το κόμμα Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι δήλωσε ότι ήταν «περίεργο» που η Ιταλία «επέλεξε μια γαλλική οντότητα [Eutelsat] αντί για ένα πιο τεχνολογικά ανεπτυγμένο και πρωτοποριακό σύστημα όπως αυτό των Αμερικανών».

Σας απομένει να διαβάσετε το 57,09% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.