Στις 11 Φεβρουαρίου, η Yomiuri Shimbun (η μεγαλύτερη εφημερίδα της Ιαπωνίας σε κυκλοφορία), επικαλούμενη ανακοίνωση της Ιαπωνικής Ακτοφυλακής, ανέφερε ότι μια μεγάλη σημαδούρα που είχε τοποθετήσει η Κίνα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας (ΑΟΖ) κοντά στα νησιά Σενκάκου (που διαχειρίζεται η Νομαρχία Οκινάουα και γνωστή στην Κίνα ως Νήσοι Ντιαόγιου) είχε αφαιρεθεί τον Ιούλιο20.
Η σημαδούρα είχε τοποθετηθεί από το Xiangyanghong 22, ένα μεγάλο σκάφος εργασίας που ανήκε στο Γραφείο Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας του Υπουργείου Φυσικών Πόρων της Κίνας, σε νερά περίπου 80 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του νησιού Uotsuri, μέρος των νησιών Senkaku. Με ύψος και διάμετρο περίπου 10 μέτρων, έφερε την ονομασία «China Ocean Observation Buoy QF212» στην επιφάνειά του και πιστεύεται ότι μετέδιδε δεδομένα όπως η θερμοκρασία του νερού και τα ωκεάνια ρεύματα μέσω δορυφορικών επικοινωνιών.
Αφού επιβεβαίωσε την ανάπτυξη της σημαδούρας κοντά στα νησιά Σενκάκου τον Ιούλιο του 2023, η Ακτοφυλακή της Ιαπωνίας εξέδωσε μια ειδοποίηση ναυσιπλοΐας αναφέροντας ότι «Έχουν εμφανιστεί σημαδούρες κίτρινου φωτός στη βορειοανατολική Ταϊβάν» για να προειδοποιήσουν τα σκάφη που επιχειρούν στην περιοχή. Γύρω στη 1 το μεσημέρι της 11ης Φεβρουαρίου, ωστόσο, η προειδοποίηση άρθηκε.
Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα έχει αναπτύξει πολλαπλές σημαδούρες στη θάλασσα που περιβάλλει την Ιαπωνία. Τον Ιούνιο του 2024, το Xiangyanghong 22 τοποθέτησε μια σημαδούρα στην περιοχή της λεκάνης Σικόκου της υφαλοκρηπίδας της Ιαπωνίας, στα βόρεια του νησιού Okinotorishima. Στη συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2024, επιβεβαιώθηκε ότι η Κίνα είχε τοποθετήσει μια άλλη σημαδούρα, με την ένδειξη «Κινεζική Μετεωρολογική Υπηρεσία» και άλλες σημάνσεις, εντός της ΑΟΖ της Ιαπωνίας στα νότια του νησιού Yonaguni, τμήμα του νομού Okinawa. Τον Δεκέμβριο του 2024, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Κίνα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ιαπωνίας Iwaya Takeshi διαβίβασε αίτημα για άμεση αφαίρεση των σημαδούρων στον Κινέζο ομόλογό του, υπουργό Εξωτερικών Wang Yi.
Σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, ο εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας Guo Jiakun σχολίασε τη σημαδούρα που εγκαταστάθηκε στα νερά κοντά στα νησιά Σενκάκου, υποστηρίζοντας ότι η εγκατάσταση της σημαδούρας ήταν «σύμφωνη τόσο με τους εσωτερικούς όσο και με τους διεθνείς νόμους». Ο Guo πρόσθεσε ότι η σημαδούρα "ολοκλήρωσε το έργο της στο εργοτάξιο" και ότι "οι σχετικές κινεζικές υπηρεσίες έχουν εφαρμόσει τεχνικές προσαρμογές", αναγνωρίζοντας ότι η σημαδούρα είχε μετακινηθεί.
Σε συνέντευξη Τύπου την επόμενη μέρα, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Hayashi Yoshimasa αναγνώρισε ότι η σημαδούρα που τοποθετήθηκε κοντά στα νησιά Senkaku είχε μεταφερθεί, αλλά πρόσθεσε ότι θα απέφυγε να κάνει εικασίες για το παρασκήνιο ή τα γεγονότα που οδήγησαν στη μετεγκατάσταση, αποφεύγοντας οποιοδήποτε σχόλιο για την απάντηση της κινεζικής κυβέρνησης. Ωστόσο, είπε ότι οι σημαδούρες που τοποθετήθηκαν στο νερό γύρω από το νησί Yonaguni και στην ΑΟΖ της Ιαπωνίας νότια του νησιού Yonaguni στη Νομαρχία Οκινάουα παρέμειναν στη θέση τους, προσθέτοντας ότι η Ιαπωνία «θα εκμεταλλευόταν κάθε ευκαιρία για να απαιτήσει σθεναρά την άμεση απομάκρυνσή τους» από την κινεζική κυβέρνηση.
Η θαλάσσια επιστημονική έρευνα που διεξάγεται χωρίς τη συγκατάθεση ενός παράκτιου κράτους εντός της ΑΟΖ του παραβιάζει το άρθρο 246, παράγραφος 2 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Εάν η Κίνα δεν είχε αφαιρέσει τις σημαδούρες που είχε τοποθετήσει εντός της ΑΟΖ της Ιαπωνίας, η Ιαπωνία θα μπορούσε να αφαιρέσει τις σημαδούρες για να σταματήσει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου σύμφωνα με το νόμο για τις ευθύνες των κρατών για παράνομες πράξεις.
Η Κίνα άρχισε να επεκτείνει την παρουσία της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας από τη δεκαετία του 1970 και στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980, και επεκτείνεται στον Δυτικό Ειρηνικό από τις αρχές του αιώνα. Η Κίνα έχει πραγματοποιήσει συχνά θαλάσσια επιστημονική έρευνα στα ύδατα που περιβάλλουν το νησί Okinotorishima, που βρίσκεται στο κέντρο του Δυτικού Ειρηνικού.
Τα τελευταία χρόνια, όπως στις 9 Ιουλίου 2020, ένα περιπολικό σκάφος της Ιαπωνικής Ακτοφυλακής επιβεβαίωσε ότι το κινεζικό ερευνητικό σκάφος Dayang Yihao είχε αναπτύξει εξοπλισμό παρατήρησης στη θάλασσα στην ΑΟΖ της Ιαπωνίας, περίπου 310 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του νησιού Okinotorishima. Η Ιαπωνική Ακτοφυλακή εξέδωσε προειδοποιήσεις και αιτήματα προς το κινεζικό ερευνητικό σκάφος, γνωστοποιώντας ότι «δεν επιτρέπονται οι ερευνητικές δραστηριότητες που διεξάγονται εντός της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Ιαπωνίας χωρίς την προηγούμενη άδεια της Ιαπωνίας. Παρακαλώ σταματήστε τις ερευνητικές δραστηριότητες». Το ερευνητικό σκάφος συνέλεξε επανειλημμένα τον εξοπλισμό παρατήρησης, μετέφερε σε άλλες περιοχές εντός της ΑΟΖ της Ιαπωνίας και τοποθέτησε ξανά εξοπλισμό παρατήρησης στη θάλασσα. Μετά από αυτές τις δραστηριότητες, το σκάφος εγκατέλειψε την ΑΟΖ της Ιαπωνίας στις 27 Ιουλίου 2020.
Ο Δυτικός Ειρηνικός περιλαμβάνει το νησί Γκουάμ, το οποίο φιλοξενεί μια βάση πυρηνικών υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Με τον ισχυρισμό ότι το νησί Okinotorishima δεν είναι νησί αλλά βράχος, η Κίνα επιδιώκει να απορρίψει την άσκηση της δικαιοδοσίας της Ιαπωνίας στην ΑΟΖ της στη θάλασσα γύρω από το νησί και κατά μήκος της υφαλοκρηπίδας. Αυτό έχει ως στόχο να επιτρέψει στην Κίνα να συλλέγει ελεύθερα και εκτενώς δεδομένα για την τοπολογία του θαλάσσιου πυθμένα, τη θερμοκρασία του νερού και τα ωκεάνια ρεύματα στα τοπικά ύδατα, και με αυτόν τον τρόπο να εμποδίζει αποτελεσματικά την ανάπτυξη ναυτικών μέσων των ΗΠΑ σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που αφορά την Ταϊβάν.
Για την Ιαπωνία, είναι σημαντικό να εμποδίζεται η Κίνα να διεξάγει ελεύθερα ερευνητικές δραστηριότητες στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της Ιαπωνίας. Αυτό θα απαιτήσει από την Ιαπωνία να περιορίσει την θαλάσσια επιστημονική έρευνα εντός της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας κοντά στο νησί Okinotorishima μέσω της εθνικής νομοθεσίας και να εντείνει τις περιπολίες της ΑΟΖ της Ιαπωνίας και της υφαλοκρηπίδας κοντά στο νησί Okinotorishima υπό το φως των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.