Ο Στρατός Arakan (AA) έχει γίνει σταδιακά η κυρίαρχη στρατιωτική δύναμη στην πολιτεία Rakhine της Μιανμάρ. Έχει καταλάβει περισσότερο από το 80 τοις εκατό της δυτικής πολιτείας, αφήνοντας μόνο μερικές βασικές αστικές περιοχές όπως το Sitwee, το Manaung και το Kyaukphyu στα χέρια του στρατού της Μιανμάρ. Καθώς η ΑΑ απέκτησε σημαντικές εδαφικές συμμετοχές, έχει δημιουργήσει παράλληλες δομές διακυβέρνησης και είναι τώρα σε θέση να επιτύχει μεγαλύτερη αυτονομία και αυτοδιάθεση στην περιοχή.
Ποιες είναι οι προοπτικές για ένα κράτος του Ραχίν υπό την ηγεσία των ΑΑ, ιδίως όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση; Προηγούμενα αποσχιστικά κινήματα σε άλλα μέρη του κόσμου –όπως στο Κοσσυφοπέδιο, το Νότιο Σουδάν, τη Σομαλιλάνδη και το Ανατολικό Τιμόρ– παρέχουν πιθανές οδούς για την ΑΑ. Ένας βασικός παράγοντας θα είναι η ανταπόκριση των ενδιαφερομένων, όπως η Κίνα, η Ινδία, η ASEAN και οι δυτικές κυβερνήσεις – και οι οικονομικές ανησυχίες και οι ανησυχίες για την ασφάλεια του Μπαγκλαντές και άλλων γειτονικών κρατών.
Διακυβέρνηση και προσπάθειες οικοδόμησης κράτους του στρατού Arakan
Ο σημαντικός έλεγχος της κύριας επικράτειας από την ΑΑ έχει αλλάξει δραματικά το πολιτικό τοπίο της πολιτείας Rakhine. Η AA ιδρύθηκε το 2009 και έχει εξελιχθεί σε μια από τις πιο τρομερές εθνοτικές ένοπλες οργανώσεις (EAOs) της Μιανμάρ, με εξελιγμένες στρατιωτικές δομές και δομές διακυβέρνησης. Ομάδες ανταρτών που αναζητούν νομιμότητα συχνά δημιουργούν δομές διακυβέρνησης που μιμούνται κρατικούς θεσμούς . Η AA και η πολιτική της πτέρυγα, η United League of Arakan (ULA), προσπάθησαν επίσης να ακολουθήσουν αυτό το μοντέλο, εφαρμόζοντας τα δικά της συστήματα για δικαστικά και νομικά θέματα, φορολογία και είσπραξη εσόδων, ασφάλεια και διοίκηση και κοινωνικές υπηρεσίες.
Η ULA έχει δημιουργήσει τα δικά της δικαστήρια και νομικό κώδικα παράλληλα με το υπάρχον νομικό πλαίσιο της Μιανμάρ. Ο εθιμικός νόμος Rakhine, οι βουδιστικές νομικές παραδόσεις και τα προσαρμοσμένα στοιχεία από το υπάρχον νομικό σύστημα της Μιανμάρ αποτελούν τη βάση για τον νομικό της κώδικα . Τα δικαστήρια της λειτουργούν ανεξάρτητα σε περιοχές που ελέγχονται από την ΑΑ για τη διεκπεραίωση αστικών διαφορών, συγκρούσεων ιδιοκτησίας και μικροποινικών αδικημάτων. Τα δικαστήρια λειτουργούν σε επίπεδο χωριού, δήμου και περιφέρειας με ιεραρχική διαδικασία προσφυγών.
Οι απόψεις της κοινότητας για το δικαστικό σύστημα της ULA είναι μικτές. Πολλοί άνθρωποι του Rakhine το θεωρούν ως μια ελκυστική εναλλακτική λύση στο αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο νομικό σύστημα της Μιανμάρ, ενώ ορισμένοι φοβούνται την έλλειψη τυποποιημένης νομικής προστασίας και τη δέουσα διαδικασία. Ωστόσο, η ULA προσπάθησε να ενισχύσει την αξιοπιστία της μέσω του διορισμού εκπαιδευμένου παρανομικού προσωπικού και της έγκαιρης επίλυσης των υποθέσεων.
Η ULA ισχυρίζεται ότι χρηματοδοτεί τη διοίκηση και τη διακυβέρνησή της μέσω ενός δομημένου φορολογικού συστήματος , εισπράττοντας εισφορές από τις επιχειρήσεις, τη γεωργική παραγωγή και το διασυνοριακό εμπόριο. Επιβάλλονται επίσης τέλη για εμπορεύματα που διακινούνται μέσω εδαφών που ελέγχονται από την ΑΑ και φορολογούνται βασικοί κλάδοι, συμπεριλαμβανομένης της αλιείας, της παραγωγής ρυζιού και της ξυλείας, με ποικίλους συντελεστές που βασίζονται στην οικονομική παραγωγή. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις στα αστικά κέντρα πρέπει να πληρώνουν τέλη αδειοδότησης, ενώ το διεθνές εμπόριο με το Μπαγκλαντές και την Ινδία παρέχει μια άλλη ροή εσόδων.
Δεδομένης της δεινής ανθρωπιστικής κατάστασης στην πολιτεία Rakhine λόγω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης, ορισμένες τοπικές επιχειρήσεις θεωρούν τη φορολογία ως οικονομική επιβάρυνση. Άλλοι εκτιμούν τη σχετική σταθερότητα που παρέχει η ΑΑ σε σύγκριση με τον εκβιασμό από τον στρατό της Μιανμάρ και τις τοπικές πολιτοφυλακές.
Η ΑΑ ελέγχει βασικούς κόμβους μεταφορών και διασφαλίζει τη δημόσια τάξη μέσω των ενόπλων δυνάμεών της. Έχει δημιουργήσει μια αποκεντρωμένη δομή ασφαλείας, με στρατιωτικούς διοικητές σε επίπεδο περιοχής να επιβλέπουν την επιβολή του νόμου. Η ΑΑ έχει ιδρύσει μονάδες ασφαλείας χωριών για να χειρίζονται τοπικές ανησυχίες για την ασφάλεια, με οδηγίες που προέρχονται από την κεντρική ηγεσία της ΑΑ. Αυτές οι μονάδες επιβάλλουν απαγόρευση κυκλοφορίας και πραγματοποιούν περιπολίες σε περιοχές συνεχιζόμενων στρατιωτικών απειλών.
Η ULA έχει ξεκινήσει προγράμματα βασικής εκπαίδευσης και υγειονομικής περίθαλψης , στρατολογώντας εθελοντές δασκάλους και ιατρικό προσωπικό. Τα σχολεία σε περιοχές που ελέγχονται από την ΑΑ ακολουθούν ένα τροποποιημένο πρόγραμμα σπουδών που περιλαμβάνει την ιστορία και τον πολιτισμό της Ραχίν, σε αντίθεση με το κεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα της Μιανμάρ. Οι κλινικές υγειονομικής περίθαλψης παρέχουν βασικές ιατρικές υπηρεσίες, με περιορισμένη πρόσβαση σε προηγμένη θεραπεία. Αν και αυτές οι προσπάθειες υποχρηματοδοτούνται, έχουν κερδίσει την υποστήριξη των πολιτών αντιμετωπίζοντας μακροχρόνια κενά στις υπηρεσίες .
Αυτό το μοτίβο μοιάζει με το μοντέλο διακυβέρνησης του United Wa State Army (UWSA) στην ανατολική Μιανμάρ και άλλων αποσχιστικών κινημάτων παγκοσμίως. Οι αυξανόμενες διοικητικές ικανότητες της AA/ULA τοποθετούν την επικράτειά της ως ένα πιθανό de facto κράτος, ακόμα κι αν η επίσημη αναγνώριση παραμένει άπιαστη.
Η αποτελεσματικότητα αυτών των δομών διακυβέρνησης θα καθορίσει την ικανότητα της ΑΑ να διατηρήσει μακροπρόθεσμη αυτονομία. Η πολιτική και οικονομική σταθερότητα μαζί με τη στρατηγική διπλωματική ικανότητα είναι ουσιαστικής σημασίας για την απόκτηση διεθνούς αναγνώρισης και πολιτικής νομιμότητας.
Λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον πολιτικό κλίμα, η ΑΑ έχει τρεις πιθανές τροχιές.
Πρώτον, θα μπορούσε να επιτύχει σημαντική αυτονομία εντός μιας ομοσπονδιακής Μιανμάρ. Η ηγεσία της ΑΑ έχει δηλώσει με συνέπεια τη φιλοδοξία της για την Πολιτεία Ραχίν να αποκτήσει ένα καθεστώς όχι λιγότερο από συνομοσπονδιακό. Ως εκ τούτου, η ΑΑ μπορεί να επιδιώξει να διαπραγματευτεί μια αυτόνομη περιοχή εντός μιας ομοσπονδιακής Μιανμάρ παρόμοια με την Αυτοδιοικούμενη Περιφέρεια Wa.
Η δεύτερη επιλογή για την ΑΑ είναι να κηρύξει μονομερώς ανεξαρτησία. Ωστόσο, η ΑΑ ενδέχεται να αντιμετωπίσει πολιτική και οικονομική απομόνωση χωρίς να επιτύχει διεθνή αναγνώριση.
Η τρίτη επιλογή είναι ουσιαστικά το status quo: η ΑΑ μπορεί να λειτουργεί ως μη αναγνωρισμένο κράτος και να συμμετέχει σε εμπόριο και διπλωματία χωρίς πλήρη αναγνώριση από τις γειτονικές χώρες και τη διεθνή κοινότητα.
Συγκριτικές Μελέτες Περιπτώσεων Ανεξαρτησίας και Αποσχιστικών Κινημάτων
Άλλα κινήματα αυτοδιάθεσης από όλο τον κόσμο κρατούν μαθήματα για την ΑΑ στην προσπάθειά της για μια πιο επίσημη αυτονομία ή ακόμα και ανεξαρτησία.
Ερυθραία (1993): Η Ερυθραία είναι μια ενδιαφέρουσα μελέτη περίπτωσης καθώς πέτυχε την ανεξαρτησία μέσω ενός συνδυασμού ένοπλου αγώνα, διεθνούς διπλωματίας και στρατηγικής διαπραγμάτευσης. Αν και υπήρχε αρχική απροθυμία από τις παγκόσμιες δυνάμεις να αναγνωρίσουν την κρατικότητά της,η Ερυθραία εξασφάλισε την κυριαρχία της μέσω δημοψηφίσματος υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ. Η ΑΑ θα μπορούσε να μελετήσει την επιτυχία της Ερυθραίας στη διατήρηση της εξέγερσης και του εδαφικού ελέγχου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ενώ παράλληλα εργάζεται για τη διασφάλιση της διεθνούς νομιμότητας. Αυτό μπορεί να γίνει εφικτό με τη δέσμευση με παγκόσμιους θεσμούς και γειτονικά κράτη για να εδραιώσει τις εδαφικές διεκδικήσεις της.
Ανατολικό Τιμόρ (1999–2002): Στο Ανατολικό Τιμόρ, η ανεξαρτησία προέκυψε από ένα αποφασιστικό δημοψήφισμα και την ειρηνευτική παρέμβαση του ΟΗΕ. Πέρα από την ένοπλη αντίσταση, οι στρατηγικές των ανταρτικών ομάδων του Τιμόρ περιλάμβαναν την υπεράσπιση της διασποράς, το διπλωματικό λόμπι και τη μόχλευση διεθνών ανθρωπιστικών ανησυχιών για την απόκτηση παγκόσμιας υποστήριξης . Η ΑΑ θα μπορούσε να αντλήσει από αυτό το μοντέλο κινητοποιώντας τη διασπορά Rakhine έξω από τη Μιανμάρ, αναζητώντας διεθνή συμμετοχή και υποστήριξη.
Κοσσυφοπέδιο (2008): Μετά την παρέμβαση του ΝΑΤΟ και μια περίοδο διοίκησης του ΟΗΕ, το Κοσσυφοπέδιο πέτυχε την ανεξαρτησία μέσω της υποστήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών και των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο σκοπός του βοήθησε με μια απόφαση υπέρ του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης , το οποίο έκρινε ότι η διακήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου δεν παραβίαζε το διεθνές δίκαιο. Το Κοσσυφοπέδιο εξασφάλισε διεθνή αναγνώριση από περισσότερα από 100 κράτη μέλη του ΟΗΕ, αν και η ένταξή του στον ΟΗΕ παραμένει μπλοκαρισμένη λόγω της αντίθεσης από τη Σερβία, τη Ρωσία και την Κίνα. Η ΑΑ θα μπορούσε να ακολουθήσει την επιτυχημένη διπλωματική στρατηγική του Κοσσυφοπεδίου για την απόκτηση διεθνούς υποστήριξης και ανθρωπιστικής βοήθειας.
Νότιο Σουδάν (2011): Ως μέρος μιας ευρύτερης ειρηνευτικής διαδικασίας, το Νότιο Σουδάν εξασφάλισε την ανεξαρτησία μέσω ενός δημοψηφίσματος με την υποστήριξη του ΟΗΕ στο οποίο το 99 τοις εκατό του πληθυσμού ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας. Αυτό κατέστη δυνατό μέσω της συνεχούς διπλωματικής δέσμευσης που υποστηρίζεται από περιφερειακούς και διεθνείς παράγοντες. Η ΑΑ επί του παρόντος δεν διαθέτει ισοδύναμη διαδικασία διαμεσολάβησης. Ωστόσο, θα μπορούσε να επιδιώξει περιφερειακή ή διεθνή διαμεσολάβηση μέσω της Κίνας, του ASEAN ή γειτονικών χωρών με τελικό στόχο μια αναγνωρισμένη συμφωνία διακυβέρνησης.
Somaliland (1991–σήμερα): Η Somaliland παρουσιάζει μια συναρπαστική μελέτη περίπτωσης που μπορεί να ακολουθήσει παρόμοιο μοτίβο με το AA στην Πολιτεία Rakhine. Χωρίς διεθνή αναγνώριση, η Σομαλιλάνδη μπόρεσε να καθιερωθεί ως λειτουργική κυβέρνηση με εκλογές και σταθερό εξωτερικό εμπόριο. Η Σομαλιλάνδη λειτουργεί ως ένα de facto κράτος με διπλωματικούς δεσμούς με περιφερειακούς και διεθνείς παράγοντες. Η ΑΑ θα μπορούσε να εφαρμόσει μια παρόμοια προσέγγιση οικοδόμησης κράτους, ενισχύοντας τη διακυβέρνηση, την ασφάλεια και τους οικονομικούς θεσμούς για να ενισχύσει τη νομιμότητα ενώ πιέζει για σταδιακή διεθνή αναγνώριση.
Παγκόσμια Γεωπολιτικά Συμφέροντα
Η διεθνής αναγνώριση των αποσχισμένων κρατών βασίζεται σε μεγάλο βαθμό και καθοδηγείται από γεωπολιτικά συμφέροντα αντί από αυστηρούς διεθνείς νομικούς κανόνες. Οι μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις δέχονται ή αντιτίθενται στην αναγνώριση νέων κρατών σύμφωνα με τις στρατηγικές προτεραιότητες, τις συμμαχίες και τους αντιπάλους τους. Πάρτε ως παράδειγμα το Κοσσυφοπέδιο: τα δυτικά έθνη αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου για να αντιμετωπίσουν τη ρωσική και τη σερβική επιρροή. Η ίδια περίπτωση ισχύει για την αναγνώριση της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας από τη Ρωσία, η οποία λειτούργησε ως πρόκληση για τη Γεωργία που υποστηρίζεται από τη Δύση. Έχοντας αυτό κατά νου, τα συμφέροντα μεγάλων παικτών όπως η Κίνα, η Ινδία, το Μπαγκλαντές και οι δυτικές δυνάμεις θα μπορούσαν να καθορίσουν τις προοπτικές ενός πιθανού κράτους της Ραχίν υπό την ηγεσία της ΑΑ.
Για την Κίνα, η σταθερότητα εντός της Μιανμάρ – και ιδιαίτερα της πολιτείας Ραχίν – αποτελεί βασικό στρατηγικό συμφέρον. Η Πολιτεία Rakhine φιλοξενεί πολλές επενδύσεις της Πρωτοβουλίας Belt and Road (BRI), συμπεριλαμβανομένου του λιμανιού Kyaukphyu βαθέων υδάτων και των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Για την Κίνα, το κράτος Rakhine χρησιμεύει ως ένας κρίσιμος χερσαίος και θαλάσσιος διάδρομος , διευκολύνοντας την πρόσβαση στον Ινδικό Ωκεανό και μειώνοντας την εξάρτηση από το ευάλωτο στενό της Malacca.
Επιπλέον, η Μιανμάρ είναι επίσης ένα ουδέτερο κράτος στις προσπάθειες της Κίνας να αντιμετωπίσει τη δυτική και ινδική επιρροή στη Νοτιοανατολική Ασία. Παρά την κριτική και την καταδίκη από τη διεθνή κοινότητα, η Κίνα διατήρησε ρεαλιστική δέσμευση με τον στρατό της Μιανμάρ για επιπλέον σημαντική επιρροή στις μεγάλες EAO .
Δεδομένων των κατοχυρωμένων συμφερόντων της Κίνας στη Μιανμάρ, η ΑΑ θα πρέπει να διευθετήσει προσεκτικά τη διπλωματική δέσμευση με την Κίνα. Οποιαδήποτε ρύθμιση διακυβέρνησης που φιλοδοξεί να επιτύχει η AA/ULA πρέπει να προσφέρει στην Κίνα οικονομικές εγγυήσεις και εγγυήσεις ασφάλειας που ευθυγραμμίζονται με τις περιφερειακές φιλοδοξίες του Πεκίνου. Αυτό σημαίνει ότι η ΑΑ πρέπει να προστατεύσει τις κινεζικές επενδύσεις, να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα στην πολιτεία Rakhine και να συνεργαστεί αμοιβαία σε έργα ανάπτυξης υποδομής που ωφελούν τόσο τους κατοίκους της Rakhine όσο και τα κινεζικά οικονομικά συμφέροντα.
Η Ινδία είναι ένας άλλος βασικός περιφερειακός παράγοντας στο πλαίσιο της πολιτικής της Act East, με στόχο να ενισχύσει τη συνδεσιμότητα και την επιρροή της Ινδίας στη Νοτιοανατολική περιοχή. Οι κύριες ανησυχίες του Νέου Δελχί είναι η σταθερότητα στις βορειοανατολικές πολιτείες του και η αντιμετώπιση της κινεζικής επιρροής στη Μιανμάρ και την ASEAN. Οι στρατηγικές επενδύσεις της Ινδίας στη Μιανμάρ περιλαμβάνουν το έργο Kaladan Multi-Modal Transit Transport Project και την Τριμερή Αυτοκινητόδρομο Ινδίας-Μυανμάρ-Ταϊλάνδης. Όπως η Κίνα, η Ινδία διατηρεί τη διπλωματική της ευελιξία, εμπλέκεται τόσο με τη χούντα της Μιανμάρ όσο και με τις EAO που δραστηριοποιούνται κοντά στα σύνορά της, συμπεριλαμβανομένης της ΑΑ.
Η ΑΑ πρέπει να διερευνήσει τις διμερείς δεσμεύσεις με το Νέο Δελχί, δίνοντας έμφαση στα κοινά συμφέροντα ασφάλειας και την οικονομική συνεργασία. Η ΑΑ θα μπορούσε να υπογραμμίσει τον ρόλο της στη διασφάλιση της περιφερειακής σταθερότητας και στην αντιμετώπιση των απειλών εξέγερσης κατά μήκος των βορειοανατολικών συνόρων της Ινδίας. Πρέπει επίσης να επιδείξει προθυμία να προστατεύσει τη στρατηγική επένδυση της Ινδίας στην πολιτεία Rakhine και να προτείνει εμπορικές συνεργασίες ή έργα υποδομής που να ευθυγραμμίζονται με τον νόμο περί ανατολικής πολιτικής της Ινδίας και τις οικονομικές φιλοδοξίες στον Ινδικό Ωκεανό. Η Ινδία θα ήθελε να δει την ΑΑ να τοποθετείται ως εναλλακτική δύναμη για να αντιμετωπίσει την επιρροή της Κίνας στις παράκτιες περιοχές της Μιανμάρ.
Οι ΗΠΑ και οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις είναι πιθανό να υποστηρίξουν το κίνημα αυτοδιάθεσης της ΑΑ εάν η ομάδα ευθυγραμμιστεί με την ευρύτερη ατζέντα τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία. Εάν το μοντέλο διακυβέρνησης της ΑΑ στην πολιτεία Rakhine μπορεί να επιδείξει δημοκρατικές αξίες και δέσμευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι πιθανό να κερδίσει τη δυτική διπλωματική δέσμευση και υποστήριξη. Ωστόσο, οι αλλαγές στην πολιτική ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών και η ευρύτερη τάση της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης παγκοσμίως ενδέχεται να δημιουργήσουν αβεβαιότητα, καθιστώντας τη διαρκή διπλωματική δέσμευση λιγότερο προβλέψιμη.
Το Μπαγκλαντές είναι η μόνη χώρα που μοιράζεται σύνορα με την Πολιτεία Rakhine. Η Ντάκα έχει εκφράσει ανησυχίες για πιθανή αστάθεια και κινήσεις προσφύγων, ιδιαίτερα δεδομένης της ιστορίας του εκτοπισμού των Ροχίνγκια. Αυτό που θέλει περισσότερο το Μπαγκλαντές είναι να δει τον ασφαλή επαναπατρισμό του 1 εκατομμυρίου προσφύγων Ροχίνγκια που ζουν αυτή τη στιγμή στο έδαφός του. Η ΑΑ πρέπει να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τα ζητήματα των Ροχίνγκια προκειμένου να αποτρέψει το Μπαγκλαντές από το να αντιταχθεί στη διεθνή αναγνώρισή της. Η ΑΑ θα πρέπει επίσης να δείξει ότι είναι ανοιχτό σε πιθανούς εμπορικούς δεσμούς με το Μπαγκλαντές.
Ανεξάρτητα από το πώς η AA/ULA χειρίζεται τις διπλωματικές της υποθέσεις, η χούντα της Μιανμάρ θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε κίνηση προς την αναγνώριση ή την αυτονομία του κράτους, εντείνοντας τις στρατιωτικές επιθέσεις με βομβαρδισμούς και πλήγματα. Η ΑΑ πρέπει να προετοιμαστεί για μακροπρόθεσμη αντίσταση, χτίζοντας δομές διακυβέρνησης και αναζητώντας περιφερειακή μεσολάβηση για μια ειρηνευτική συμφωνία.
Πώς η AA/ULA μπορεί να υποστηρίξει την πολιτική της νομιμότητα
Ενώ οι επιμέρους χώρες έχουν ατομικά γεωπολιτικά συμφέροντα να λάβουν υπόψη, ο βεστφαλικός κανόνας εδαφικής ακεραιότητας θέτει μια πρόσθετη πρόκληση όταν πρόκειται για την αναγνώριση νέων κρατών. Η αρχή της μη επέμβασης που τηρείται από τα Ηνωμένα Έθνη και περιφερειακούς οργανισμούς όπως η ASEAN καθιστά την επίσημη αναγνώριση ανέφικτη. Η ΑΑ θα μπορούσε να ξεπεράσει αυτήν την πρόκληση πιέζοντας για «ειδική αυτονομία» ως προσωρινή ρύθμιση. Παρόμοια με το μοντέλο Aceh στην Ινδονησία, η AA θα μπορούσε αρχικά να επιδιώξει μεγαλύτερη αυτονομία εντός της Μιανμάρ πριν επιδιώξει την επίσημη διεθνή αναγνώριση.
Εάν η AA/ULA έχει αποδείξει την ικανότητά της να καθιερώνει ένα αποτελεσματικό σύστημα διακυβέρνησης στις περιοχές υπό τον έλεγχό της, θα μπορούσε να επιδιώξει την de facto αναγνώριση μέσω εμπορικών συμφωνιών και πολιτικής δέσμευσης, παρόμοια με την προσέγγιση της Somaliland. Επιπλέον, η ΑΑ θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις διεθνείς ανθρωπιστικές ανησυχίες για να κερδίσει διεθνή υποστήριξη, όπως φαίνεται στην περίπτωση του Ανατολικού Τιμόρ. Το ζήτημα των Ροχίνγκια παραμένει βασικό διεθνές ενδιαφέρον ειδικά για το Μπαγκλαντές, και αυτό αποτελεί μια ευκαιρία για την ΑΑ να τοποθετηθεί ως υπεύθυνη κυβερνητική αρχή επιδεικνύοντας τη δέσμευσή της για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τη διακυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς και την επίλυση συγκρούσεων.
Όχι μόνο το Μπαγκλαντές αλλά ολόκληρη η διεθνής κοινότητα θα εξετάσει εξονυχιστικά τη μεταχείριση των εθνικών μειονοτήτων από την ΑΑ, συμπεριλαμβανομένων των Ροχίνγκια . Πολλά αποσχιστικά κινήματα αγωνίζονται με τη νομιμότητα λόγω ελλείψεων στη διακυβέρνησή τους, ιδίως όσον αφορά το κράτος δικαίου, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη δημοκρατική διακυβέρνηση. Η ΑΑ θα μπορούσε να βελτιώσει την αξιοπιστία της εφαρμόζοντας πολιτικές χωρίς αποκλεισμούς και διασφαλίζοντας την προστασία των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, καθώς και με τη μετάβαση από μια στρατιωτική οργάνωση σε μια κυβερνητική δομή υπό την ηγεσία των πολιτών. Σε περιοχές που διοικούνται από την ΑΑ, η ομάδα θα μπορούσε να δημιουργήσει ανεξάρτητους θεσμούς και μηχανισμούς για την καταπολέμηση της διαφθοράς, τη διαφάνεια και το κράτος δικαίου. Αυτό θα ενίσχυε την έκκληση της ΑΑ ως βιώσιμης πολιτειακής κυβέρνησης.
Τέλος, η οικονομική βιωσιμότητα είναι ζωτικής σημασίας όταν πρόκειται για διεθνή αναγνώριση. Η ΑΑ πρέπει να αποδείξει ότι ένα ανεξάρτητο κράτος του Ραχίν θα ήταν οικονομικά αυτάρκης και δεν θα εξαρτάται υπερβολικά από την εξωτερική βοήθεια.
Το Rakhine έχει υπεράκτια αποθέματα φυσικού αερίου, αλιεία και τουριστικό δυναμικό. Η ΑΑ θα μπορούσε να διαπραγματευτεί οικονομικές εταιρικές σχέσεις, ιδίως με την Κίνα και την Ινδία για να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πόρους και να ενισχύσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα του κράτους. Η ΑΑ θα μπορούσε να κάνει την πολιτεία Rakhine σημαντικό εμπορικό κόμβο με τη δημιουργία λιμένων και εμπορικών οδών, παρόμοια με τον τρόπο που η Somaliland εμπλέκεται στο εμπόριο με τα κράτη του Κόλπου παρά την έλλειψη επίσημης αναγνώρισης.
Τελικά, η διαρκής ειρήνη και η πολιτική σταθερότητα είναι βασικές για την προσέλκυση επενδύσεων. Η ΑΑ μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις διασφαλίζοντας πολιτική σταθερότητα, νομική προστασία για τους επενδυτές και σχέδια ανάπτυξης υποδομών .
Σύναψη
Τα εδαφικά κέρδη του Στρατού του Αρακάν και η ικανότητα διακυβέρνησής του έχουν τοποθετήσει το AA/ULA ως βασική κινητήρια δύναμη στο πολιτικό μέλλον του Rakhine. Αν και ένα ανεξάρτητο Rakhine είναι απίθανο να κερδίσει ευρεία διεθνή αναγνώριση, μια de facto αυτόνομη περιοχή υπό τον έλεγχο της ΑΑ φαίνεται όλο και πιο εύλογη.
Η διεθνής απάντηση θα εξαρτηθεί από οικονομικά συμφέροντα, λόγους ασφαλείας και ευρύτερους γεωπολιτικούς υπολογισμούς. Τα διδάγματα που αντλήθηκαν από περιπτωσιολογικές μελέτες όπως το Ανατολικό Τιμόρ, το Κοσσυφοπέδιο και η Σομαλιλάνδη δείχνουν ότι η διαρκής διπλωματική δέσμευση, η αποτελεσματική διακυβέρνηση και η οικονομική βιωσιμότητα θα είναι ζωτικής σημασίας για οποιεσδήποτε προσπάθειες αναγνώρισης. Περαιτέρω έρευνα θα πρέπει να εξετάσει την εξελισσόμενη φύση της διακυβέρνησης των ανταρτών στη Μιανμάρ και πώς οι περιφερειακοί παράγοντες προσαρμόζουν τις πολιτικές τους ως απάντηση στην αυξανόμενη επιρροή της ΑΑ και τον εδαφικό της έλεγχο στη Μιανμάρ.