Στους χώρους του πρώην αεροδρομίου Tempelhof στο Βερολίνο, ένα παλιό αεροπλάνο με έλικα θυμίζει μια κρίσιμη στιγμή στη γερμανική ιστορία. Θυμάται την αεροδιακομιδή (1948-1949), έντεκα μήνες κατά τους οποίους αμερικανικά αεροπλάνα αυτού του τύπου τροφοδοτούσαν τον θύλακα του Δυτικού Βερολίνου, του οποίου οι οδοί επικοινωνίας είχαν αποκλειστεί από τους Σοβιετικούς. Αυτά τα μηχανήματα ονομάστηκαν χαϊδευτικά Rosinenbomber («Βομβαρδιστές σταφίδας») από τους Βερολινέζους, επειδή έριχναν χιλιάδες λιχουδιές για τα παιδιά πάνω από την πόλη μέχρι την άρση του αποκλεισμού. Για πολλούς Γερμανούς, αυτά τα αεροπλάνα είναι σύμβολο φιλίας και ελευθερίας που εγγυώνται οι Ηνωμένες Πολιτείες, ενάντια στη δικτατορία.

Σκέφτηκαν οι πρεσβύτεροι αυτό το συγκινητικό γεγονός όταν άκουσαν την ομιλία του JD Vance στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου στις 14 Φεβρουαρίου, εννέα ημέρες πριν από τις γενικές εκλογές στις οποίες το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) έλαβε το 20% των ψήφων; Με λίγες μόνο φράσεις, ο Αμερικανός αντιπρόεδρος πάτησε έναν από τους ιδρυτικούς πυλώνες της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας: τη διατλαντική σχέση.

«Η απειλή που με ανησυχεί περισσότερο για την Ευρώπη δεν είναι η Ρωσία, ούτε η Κίνα, ούτε ένας εξωτερικός παράγοντας. «Είναι η απειλή εκ των έσω», είπε, προτού κατηγορήσει την Ευρώπη ότι έχει εγκαταλείψει τις αξίες της ελευθερίας της έκφρασης και της δημοκρατίας και ζητήσει την εγκατάλειψη οποιουδήποτε υγειονομικού αποκλεισμού κατά των ακροδεξιών ομάδων. Στο Μόναχο, συναντήθηκε όχι με τον καγκελάριο Όλαφ Σολτς, αλλά με την πρόεδρο του AfD Άλις Βάιντελ , η οποία είχε ήδη υποστηριχθεί τον Ιανουάριο από τον δισεκατομμυριούχο σύμβουλο του Ντόναλντ Τραμπ, Έλον Μασκ. Η βίαιη επίθεση του Αμερικανού προέδρου εναντίον του Ουκρανού ομολόγου του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, σφράγισε το διάλειμμα.

Σας απομένει να διαβάσετε το 69,57% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.