Στις 28 Ιανουαρίου, η Awami League (AL) κήρυξε μια σειρά πολιτικών προγραμμάτων , συμπεριλαμβανομένων απεργιών και αποκλεισμών, σε μια προσπάθεια να ανοικοδομήσει την υποστήριξή της στο Μπαγκλαντές. Στον απόηχο της μαζικής δολοφονίας του Ιουλίου 2024 και της αποχώρησης του Σεΐχη Χασίνα από τη χώρα στις 5 Αυγούστου, το AL αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου κρίση πολιτικής νομιμότητας. Η επανάσταση υπό την ηγεσία των φοιτητών καθήλωσε το έθνος, ανάγκασε τον μακροχρόνιο ηγέτη του AL Hasina από το αξίωμα και οδήγησε στο σχηματισμό μιας μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον Muhammad Yunus. Η νέα κυβέρνηση απαγόρευσε τη φοιτητική πτέρυγα του AL, τη Λέγκα Τσάτρα , και ξεκίνησε έρευνα εναντίον ηγετών του AL, συμπεριλαμβανομένης της Χασίνα.
Αυτή η πολιτική αναταραχή έχει θέσει το μέλλον του κόμματος σε κίνδυνο, εγείροντας αμφιβολίες για τη βιωσιμότητά του ως πολιτική δύναμη. Η κρίση του Awami League μπορεί να αναλυθεί μέσω τριών αλληλένδετων διαστάσεων της πολιτικής εμπιστοσύνης: σχετική εμπιστοσύνη, κανονιστική εμπιστοσύνη και εμπιστοσύνη απόδοσης.
Η σχετική εμπιστοσύνη αναφέρεται στην αντίληψη της νομιμότητας που έχει μια πολιτική οντότητα σε σύγκριση με τους αντιπάλους της. Ιστορικά, η Λίγκα Αουάμι βασίστηκε στη σύνδεσή της με το κίνημα ανεξαρτησίας του Μπαγκλαντές και τους ισχυρισμούς της για ηθική υπεροχή ως πρωτοπορία της δημοκρατίας και της κοινωνικής προόδου. Ωστόσο, οι μαζικές δολοφονίες του Ιουλίου του 2024 κατέστρεψαν αυτή την αφήγηση. Η καταστολή της διαφωνίας από το κόμμα με βίαια μέσα – ειδικά με στόχο τους φοιτητές, που παραδοσιακά θεωρούνται η συνείδηση του έθνους – έχει αποξενώσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Στο μεταεπαναστατικό περιβάλλον, η σχετική εμπιστοσύνη του AL έχει μειωθεί σημαντικά σε σύγκριση με την αναδυόμενη μεταβατική κυβέρνηση υπό τον Γιουνούς, η οποία θεωρείται μεταρρυθμιστική και αμόλυντη από ατασθαλίες του παρελθόντος.
Η απαγόρευση της Λίγκας Τσάτρα , που θεωρείται από καιρό ο μυς της οργάνωσης βάσης του κόμματος, υπογραμμίζει περαιτέρω τη διάβρωση της συγκριτικής θέσης της AL. Κάποτε σύμβολο της κινητοποίησης της νεολαίας και του ιδεαλισμού, οι δραστηριότητες της Λέγκας Τσάτρα μετατράπηκαν σε κατηγορίες για βία, διαφθορά και φιλικότητα. Οι μαζικές δολοφονίες σημάδεψαν το αποκορύφωμα αυτών των παραπόνων, αμαυρώνοντας την ικανότητα της Awami League να παρουσιάζεται ως υπερασπιστής των δημοκρατικών αρχών ή ως ηθική εναλλακτική έναντι των αντιπάλων της. Η αντίθεση με τη διοίκηση του Yunus, η οποία έχει επικεντρωθεί στη μεταρρύθμιση και τη λογοδοσία, κάνει το σχετικό έλλειμμα εμπιστοσύνης του AL ακόμη πιο έντονο. Καθώς οι νεότερες γενιές αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερο το AL ως ένα καταπιεστικό, άγνωστο λείψανο, η ικανότητα του κόμματος να αποκαταστήσει την εικόνα του φαίνεται τρομακτική.
Η κανονιστική εμπιστοσύνη προκύπτει από την ευθυγράμμιση των ενεργειών ενός πολιτικού κόμματος με τις αξίες και τις προσδοκίες του κοινού. Στην περίπτωση της Awami League, η κληρονομιά της ως υπέρμαχος της κοσμικότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της δημοκρατίας έχει υπονομευθεί ριζικά. Κατά τη διάρκεια των ετών στην εξουσία του, το AL έχει ολοένα και περισσότερο προτεραιότητα τον συγκεντρωτισμό της εξουσίας, την εξατομίκευση της εξουσίας γύρω από τον Σεΐχη Χασίνα και τη συστηματική διάβρωση των δημοκρατικών θεσμών. Αυτές οι ενέργειες, πολύ μακριά από τα ιδρυτικά ιδανικά του κόμματος, έχουν οδηγήσει σε ευρεία απογοήτευση του κοινού. Οι μαζικές δολοφονίες διαδηλωτών το περασμένο καλοκαίρι χρησίμευσαν ως το κρίσιμο σημείο, συμβολίζοντας ένα καθεστώς πρόθυμο να ασκήσει κρατική βία για να διατηρήσει την εξουσία.
Οι έρευνες εναντίον της Hasina και άλλων ηγετών του AL για εικαζόμενες καταχρήσεις εξουσίας αμφισβητούν περαιτέρω την κανονιστική νομιμότητα του κόμματος. Οι δημόσιες αποκαλύψεις για διαφθορά, παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κακοδιαχείριση κατά τη διάρκεια των δοκιμών κινδυνεύουν να παγιώσουν μια αφήγηση ότι η Λίγκα Αουάμι εγκατέλειψε τις ιδεολογικές της δεσμεύσεις υπέρ του αυταρχισμού και του αυτοπλουτισμού.
Το θέμα αυτό περιπλέκεται από την αδυναμία του κόμματος να διατυπώσει μια συνεκτική απάντηση στην επανάσταση. Αντί να εμπλακεί σε αυτοστοχασμό ή να αναγνωρίσει τις αποτυχίες του, η ρητορική του AL μετά την κρίση ήταν αμυντική και αποκομμένη από τις φιλοδοξίες ενός λαού που απαιτεί λογοδοσία και μεταρρυθμίσεις.
Επιπλέον, η απαγόρευση της Λέγκας Τσάτρα, ενώ στόχευε στον περιορισμό της πολιτικής βίας, έχει στερήσει από το κόμμα μια ουσιαστική κανονιστική σύνδεση με το παρελθόν του ως κίνημα υπό την ηγεσία των φοιτητών κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα. Αυτή η αποσύνδεση αφήνει την Awami League να αγωνίζεται να ανακτήσει τις ιδεολογικές της ρίζες ή να σφυρηλατήσει ένα νέο όραμα που αντηχεί στο σύγχρονο πολιτικό κλίμα.
Η εμπιστοσύνη στις επιδόσεις , η οποία εξαρτάται από την ικανότητα μιας κυβέρνησης να εκπληρώνει τις υποσχέσεις της και να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών, ήταν ένας άλλος κρίσιμος τομέας παρακμής για την Awami League. Η κυβέρνηση της Χασίνα αντιμετώπισε αυξανόμενη κριτική σχετικά με την οικονομική κακοδιαχείριση, συμπεριλαμβανομένου του πληθωρισμού, της ανεργίας και των καταγγελιών για διαφθορά. Ενώ το κόμμα συχνά υπογράμμιζε τα επιτεύγματα υποδομής όπως η γέφυρα Padma και οι προσπάθειες ψηφιοποίησης, αυτά τα επιτεύγματα επισκιάστηκαν από τις αντιλήψεις περί φιλικότητας, την αυξανόμενη ανισότητα και τη χρήση κρατικών πόρων για κομματικούς σκοπούς. Η αποσύνδεση μεταξύ μεγάλων έργων και καθημερινών αγώνων διέβρωσε την εμπιστοσύνη του κοινού στη διακυβέρνηση του AL.
Η άνευ προηγουμένου βία που σημειώθηκε σε φοιτητές διαδηλωτών τον Ιούλιο ανέδειξε την αποτυχία του κόμματος όχι μόνο στη διακυβέρνηση αλλά και στη διατήρηση της δημόσιας τάξης και τον σεβασμό των δημοκρατικών κανόνων. Η χρήση του κρατικού μηχανισμού για την καταστολή της διαφωνίας δημιούργησε την αντίληψη ενός καθεστώτος που επικεντρώνεται αποκλειστικά στην επιβίωσή του, ακόμη και με τίμημα τη ζωή των αμάχων. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με την επακόλουθη επανάσταση, κατέδειξε ξεκάθαρα την ανικανότητα του AL να ανταποκριθεί στις κρίσεις με τρόπο που συνάδει με τη δημοκρατική λογοδοσία.
Η μετάβαση στην κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Γιουνούς, με επίκεντρο τη μεταρρύθμιση και τη μεταβατική δικαιοσύνη, έχει υπογραμμίσει περαιτέρω τις αποτυχίες της Λίγκας Αουάμι. Καθώς η μεταβατική κυβέρνηση εφαρμόζει μέτρα που στοχεύουν στην αντιμετώπιση της συστημικής διαφθοράς και των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το χάσμα επιδόσεων μεταξύ των δύο καθεστώτων γίνεται όλο και πιο εμφανές.
Η ανοικοδόμηση της πολιτικής νομιμότητας θα είναι μια δύσκολη μάχη για την Awami League. Το σχετικό έλλειμμα εμπιστοσύνης καθιστά αναγκαία την επανεξέταση της ταυτότητας και της οργανωτικής δομής του για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού. Αυτή η προσπάθεια θα μπορούσε να περιλαμβάνει ένα σαφές διάλειμμα από το πρόσφατο παρελθόν της, πιθανώς μέσω μιας αλλαγής ηγεσίας, μιας συγγνώμης για τις μαζικές δολοφονίες του Ιουλίου και μιας δέσμευσης για εσωτερική μεταρρύθμιση. Χωρίς μια αξιόπιστη αφήγηση εξιλέωσης και ανανέωσης, το κόμμα κινδυνεύει με μόνιμη περιθωριοποίηση.
Στο κανονιστικό μέτωπο, το AL πρέπει να αντιμετωπίσει την ασυμφωνία μεταξύ των ιδρυτικών ιδανικών του και των πρόσφατων ενεργειών του. Η αποκατάσταση του εαυτού του ως κόμματος υπέρ της δημοκρατίας, χωρίς αποκλεισμούς και στραμμένο προς το μέλλον θα απαιτήσει ουσιαστική ιδεολογική επαναβαθμονόμηση. Η ενασχόληση με κινήματα νεολαίας, η αντιμετώπιση των παραπόνων των περιθωριοποιημένων ομάδων και η επίδειξη δέσμευσης στον πλουραλισμό θα μπορούσαν να είναι βήματα προς την ανάκτηση της κανονιστικής εμπιστοσύνης. Ωστόσο, η ικανότητα του κόμματος να επιτύχει αυτούς τους στόχους περιορίζεται από τις τρέχουσες κατηγορίες εναντίον της ηγεσίας του και την απουσία των παραδοσιακών δομών βάσης του, όπως η Λίγκα Τσάτρα.
Η εμπιστοσύνη στην απόδοση αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση. Το AL δεν πρέπει μόνο να αναγνωρίσει τις αποτυχίες διακυβέρνησής του, αλλά και να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο για την αντιμετώπιση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων που συνέβαλαν στην πτώση του. Αυτό θα απαιτούσε προθυμία να λειτουργήσει ως εποικοδομητικό κόμμα της αντιπολίτευσης, εστιάζοντας σε λύσεις πολιτικής και όχι σε πολιτικούς ελιγμούς. Η ιστορία του κόμματος για τη συγκέντρωση της εξουσίας και την καταστολή της διαφωνίας υποδηλώνει ότι ένας τέτοιος μετασχηματισμός μπορεί να είναι δύσκολος, αλλά παραμένει ουσιαστικός για την επιβίωσή του ως πολιτική οντότητα.
Κάνοντας έναν απολογισμό, η πολιτική νομιμότητα του AL έχει διαβρωθεί βαθιά σε σχετικές, κανονιστικές και επιδόσεις στον απόηχο των μαζικών δολοφονιών που οδήγησαν στην Εξέγερση των Μουσώνων και στην εκδίωξη του Σεΐχη Χασίνα. Οι ιστορικές αξιώσεις του κόμματος για ηθική εξουσία έχουν υπονομευθεί από τη βίαιη απάντησή του στη διαφωνία και την αδυναμία του να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις ενός μεταβαλλόμενου πολιτικού τοπίου. Η ιδεολογική ασυνέπειά του και οι αποτυχίες διακυβέρνησής του έχουν αποξενώσει περαιτέρω έναν πληθυσμό που κάποτε θεωρούσε το AL ως σύμβολο ελπίδας και προόδου.
Η Awami League αντιμετωπίζει ένα επισφαλές μέλλον. Η πορεία του προς τη λύτρωση θα απαιτήσει ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο ενδοσκόπησης, διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και εμπλοκής με τις φιλοδοξίες ενός απογοητευμένου εκλογικού σώματος. Το αν το AL θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτήν την υπαρξιακή κρίση και να επανεμφανιστεί ως αξιόπιστη πολιτική δύναμη παραμένει αβέβαιο, αλλά η ικανότητά του να το κάνει θα διαμορφώσει την τροχιά του πολιτικού τοπίου του Μπαγκλαντές για τα επόμενα χρόνια.