Ο ετήσιος προϋπολογισμός της Ινδίας για το 2025 προσπάθησε να αναζωογονήσει την επιβράδυνση της ανάπτυξης της χώρας μπερδεύοντας τις πλάκες φορολογίας εισοδήματος. Το τεκμήριο είναι ότι το πλεόνασμα χρήματος που διατίθεται στα χέρια της μεσαίας τάξης θα ωθήσει περισσότερες δαπάνες, οι οποίες τελικά θα καταλύσουν διαφορετικά τη στασιμότητα της αύξησης του ΑΕΠ.

Για τα καθεστώτα στο Νέο Δελχί, η αποφυγή του λαϊκισμού ήταν πάντα μια πρόκληση. Η ίδια ευαισθησία φάνηκε να έχει διαμορφώσει την υποτονική προσέγγιση του προϋπολογισμού για τη δράση για το κλίμα, τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και ανησυχίες για τη διακυβέρνηση (ESG), τη βιωσιμότητα και την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές. Οι προβλέψεις του προϋπολογισμού υπολείπονταν δραστικά από τον μετασχηματισμό που απαιτείται για να οδηγηθεί η χώρα προς ένα πιο πράσινο μέλλον. Η δέσμευση για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και τη βιώσιμη ανάπτυξη φαίνεται να έχει υποβιβαστεί στο παρασκήνιο και το χάσμα μεταξύ φιλοδοξίας και δράσης έχει γίνει πιο εμφανές.

Το Νέο Δελχί έχασε την προθεσμία της 10ης Φεβρουαρίου για να υποβάλει μια ενημερωμένη έκδοση των κλιματικών στόχων του για το 2035, γνωστές ως Εθνικά Καθορισμένες Συνεισφορές βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού. Το έγγραφο είναι ακόμη στα σκαριά και ενδέχεται να μην υποβληθεί μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 2025. Αν και η Ινδία δεν είναι η μόνη χώρα που έχασε την προθεσμία, η απόφασή της φαίνεται να επηρεάστηκε από την εμπειρία στη σύνοδο κορυφής COP29 του Μπακού, όπου τα πλούσια κράτη δεν κατάφεραν να δεσμεύσουν επαρκή χρηματοδότηση για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Προηγουμένως, η Ινδία παρέλειψε επίσης την προθεσμία της 31ης Δεκεμβρίου 2024 για την υποβολή της πρώτης Διετής Έκθεσης Διαφάνειας (BTR). Το BTR είναι μια νέα μορφή στην οποία μια χώρα πρέπει να αναφέρει τη λεπτομερή απογραφή των εκπομπών της.

Τον Ιανουάριο του 2025, η εξάρτηση της Ινδίας από τον άνθρακα συνέχισε να αυξάνεται στα ύψη. Το Υπουργείο Άνθρακα άνοιξε προσφορές για 27 νέα ορυχεία, εκ των οποίων τα 20 έλαβαν προσφορές. Τον ίδιο μήνα, η παραγωγή άνθρακα της χώρας ανήλθε σε 104,43 εκατομμύρια τόνους, σημειώνοντας αύξηση 4,38 τοις εκατό σε σχέση με τα στοιχεία που καταγράφηκαν τον Ιανουάριο του 2024. Αυτό αντισταθμίζει τη σταδιακή μείωση των εισαγωγών άνθρακα από την Ινδία. Οι κύριοι λόγοι της μείωσης –για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά– είναι η επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας και τα υψηλά αποθέματα ρεκόρ. Η υψηλότερη εγχώρια παραγωγή από την Coal India, το μεγαλύτερο ανθρακωρυχείο στον κόσμο, βοήθησε τη χώρα να μειώσει την εξάρτηση από τις εισαγωγές κατά 5,5 ποσοστιαίες μονάδες σε μια δεκαετία στο 20,5 τοις εκατό το 2024.

Επίσης τον περασμένο μήνα, η Ινδία εξέδωσε 21 διαγωνισμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (RE) με σωρευτική ισχύ 4.419 MW. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024, η εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ της Ινδίας, κυρίως ηλιακή και αιολική, είχε φτάσει τα 209,4 GW. Ο προϋπολογισμός περιείχε επίσης πρόταση τροποποίησης του νόμου περί ατομικής ενέργειας της χώρας, ο οποίος θα καλεί ιδιωτικούς φορείς να δημιουργήσουν μικρούς πυρηνικούς αντιδραστήρες. Είναι μια συνέχεια της τάσης που παρατηρείται στον προϋπολογισμό του 2024 και ευθυγραμμίζεται με την ευρύτερη ενεργειακή στρατηγική της Ινδίας. Ωστόσο, οι στόχοι που προσδιορίζονται για τον πυρηνικό τομέα είναι μακροπρόθεσμοι και δεν αναμένεται να επηρεάσουν το ενεργειακό χαρτοφυλάκιο, το οποίο παραμένει φανερά επικεντρωμένο στα ορυκτά καύσιμα.

Ακόμη χειρότερα, το γεγονός παραμένει ότι η Ινδία, μια μεγάλη φωνή για τη χρηματοδότηση του κλίματος στο εξωτερικό και εξίσου δυναμική στην άρθρωση των υψηλών φιλοδοξιών της, απέτυχε επίμονα να χαράξει μια δημοσιονομική προσέγγιση για τη βιωσιμότητα. Αυτό είναι εμφανές στους δύο προηγούμενους προϋπολογισμούς, για το 2023 και το 2024. Η στρατηγική μετάβασης του προϋπολογισμού του 2025 από τα ορυκτά καύσιμα σε ανανεώσιμες πηγές βασίζεται κυρίως στην ηλιακή ενέργεια και τα ηλεκτρικά οχήματα και με μικρή εστίαση στην απαλλαγή των βιομηχανιών υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα, όπως ο χάλυβας, το τσιμέντο και η μεταποίηση. Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία ότι το χρηματοοικονομικό οικοσύστημα της Ινδίας είναι έτοιμο να δώσει κίνητρα για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές μεγάλης κλίμακας, προετοιμάζοντας έναν οδικό χάρτη για την εκροή κεφαλαίων προς τη χρηματοδότηση της μετάβασης και τις πράσινες επενδύσεις. Δεν υπάρχει καμία κυβερνητική υποστήριξη για την υποστήριξη των βιομηχανιών υψηλών εκπομπών στην προτεινόμενη ή φιλόδοξη στροφή τους προς εναλλακτικές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Για πολλά χρόνια, οι ειδικοί θρηνούσαν την έλλειψη ενιαίας προσέγγισης μεταξύ των κυβερνητικών υπουργείων και των πολιτειακών κυβερνήσεων ως προς τη δράση για το κλίμα. Διαφορετικά κεντρικά υπουργεία και χωριστές κρατικές κυβερνήσεις έχουν αποκλίνουσες και μερικές φορές αντικρουόμενες προτεραιότητες σχετικά με τους δικούς τους ανεξάρτητους στόχους βιωσιμότητας. Δεν υπάρχει κυρίαρχο όργανο για την πήξη και τη δημιουργία συνέργειας μεταξύ αυτών των διαφόρων προσεγγίσεων. Ο προϋπολογισμός του 2025 παρέβλεψε αυτό το ζήτημα του κατακερματισμού.

Ο προϋπολογισμός του 2025 αναμενόταν να λάβει σταθερή θέση σχετικά με τη λογοδοσία του ESG. Ωστόσο, καμία από τις διατάξεις που μέχρι στιγμής επέτρεπαν στις εισηγμένες εταιρείες να κάνουν τα στραβά μάτια σε ουσιαστικές γνωστοποιήσεις για το κλίμα δεν παραβιάστηκε. Το «Greenwashing» παραμένει ευρέως διαδεδομένο στην Ινδία και η εστίαση στη μεταποίηση, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάπτυξη φαίνεται να έχει προτεραιότητα έναντι των διατάξεων που επιβάλλουν τους κανόνες ESG και προωθούν τη λογοδοσία των προσπαθειών απαλλαγής από τον άνθρακα του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Τα αποτελέσματα της COP29 στο Μπακού δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες των αναπτυσσόμενων χωρών. Επιπλέον, η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αποχωρήσει ξανά από τη Συμφωνία του Παρισιού αποτελεί σημαντική πρόκληση για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Ωστόσο, αυτή η μοναδική γεωπολιτική κατάσταση παρέχει επίσης την ευκαιρία στην Ινδία να συνεργαστεί με ευρωπαϊκά έθνη που είναι σταθερά προσηλωμένα στη δράση για το κλίμα. Για την αποτελεσματική πλοήγηση σε αυτό το τοπίο, η Ινδία πρέπει να συμμετάσχει στη διπλωματία για το κλίμα, ενώ ταυτόχρονα κάνει συνεπείς και ουσιαστικές προσπάθειες στο εσωτερικό. Αυτό περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων προκλήσεων της απαλλαγής από τον άνθρακα και την ενσωμάτωση των αρχών της βιωσιμότητας και της ESG στις επίσημες πολιτικές.