Το Κρεμλίνο δεν αποκάλυψε εάν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συζήτησε την τύχη των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων με τον μεταβατικό ηγέτη της Συρίας Ahmad al-Sharaa κατά την πρώτη τους τηλεφωνική επικοινωνία . Τέτοιες υποθέσεις προέκυψαν αφού η κυβέρνηση στη Δαμασκό δημοσίευσε τη δήλωσή της για τα αποτελέσματα των συνομιλιών και έκανε λόγο για υποτιθέμενη ετοιμότητα της Μόσχας να επανεξετάσει τις συμφωνίες με την προηγούμενη κυβέρνηση της Συρίας.
Ταυτόχρονα, η Ρωσία συνεχίζει να προσπαθεί να διαφοροποιήσει τις δυνατότητές της και να βρει έναν νέο σύμμαχο για τη στρατιωτική της παρουσία, γράφει η ρωσική Nezavisimaya Gazeta . Ο Πούτιν και ο αλ-Σαράα φέρεται να είχαν μια «εποικοδομητική, επιχειρηματική και σημαντική» τηλεφωνική συνομιλία, η οποία έδειξε ότι οι χώρες συνεχίζουν να διαπραγματεύονται τις παραμέτρους της στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσίας, παρά τις προφανείς αντιφάσεις. Όμως, παρά το γεγονός ότι η Δαμασκός έχει δείξει ευελιξία στις επαφές της, η Μόσχα συνεχίζει να αναζητά άλλες επιλογές για τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή και όχι μόνο.
Μια μέρα νωρίτερα, ο υπουργός Εξωτερικών του Σουδάν Αλί Γιουσέφ Αχμέντ Αλ Σαρίφ δήλωσε ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία με τη Ρωσία για τη δημιουργία ναυτικής βάσης στο έδαφος αυτής της αφρικανικής χώρας. «Η συνομιλία του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Αχμέντ αλ-Σαράα έγινε στο πλαίσιο των πολυάριθμων επαφών του τελευταίου, συμπεριλαμβανομένου, για παράδειγμα, με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι , ο οποίος υποστηρίζει το καθεστώς Άσαντ», δήλωσε στη ρωσική εφημερίδα ο Άντον Μαρντάσοφ , ειδικός στη Μέση Ανατολή.
Σουδάν, Λιβύη, Ομάν, Τυνησία…
Σύμφωνα με ειδικούς, το κύριο αντικείμενο των διαπραγματεύσεων μεταξύ Μόσχας και Δαμασκού είναι οι ρωσικές εγκαταστάσεις στο Tartus και τη Latakia. «Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σημεία εισόδου για τη διαμετακόμιση φορτίου και τις επισκευές πλοίων καθ' οδόν προς την Αφρική, λαμβάνοντας υπόψη τις άμεσες θαλάσσιες και αεροπορικές συνδέσεις με τη Λιβύη ή τη Γουινέα για τη μεταφορά φορτίου στις χώρες της Συμμαχίας Σαχέλ», είπε ο Μαρντάσοφ. «Φυσικά, οι επιλογές ασφαλείας είναι απαραίτητες. Γι' αυτό συνεχίζεται ο εκσυγχρονισμός μιας σειράς εγκαταστάσεων στη Λιβύη. Σε εξέλιξη βρίσκονται διαπραγματεύσεις με το Σουδάν για την οικονομική δέσμευση ρωσικών εταιρειών. «Οι συμφωνίες με το Ομάν και η επιστροφή στην αποτελεσματική διέλευση μέσω Τυνησίας είναι πιθανές», πρόσθεσε.
Ωστόσο, η επιμελητεία μεταφορών γύρω από τις συριακές εγκαταστάσεις έχει καθιερωθεί εδώ και καιρό, τόνισε ο ειδικός. «Με αυτή την έννοια, οι ενέργειες της Μόσχας είναι κατανοητές και λογικές, ειδικά από τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις των χωρών διεξήχθησαν στο πλαίσιο μιας μακράς παύσης στις επαφές ΗΠΑ-Συρίας», πρόσθεσε. «Είναι προφανές ότι ο διάλογος με τη Μόσχα είναι εξαιρετικά δύσκολο να οικοδομηθεί , όχι μόνο επειδή η Συρία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, χρησιμοποιεί τον παράγοντα των ρωσικών βάσεων για να διαπραγματευτεί με την Ευρώπη για την άρση των κυρώσεων, αλλά και επειδή μετά την πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης, η οικογένεια Άσαντ απειλείται», κατέληξε ο αναλυτής.