Σφραγισμένη με χαρτιά στο χέρι, η Χόντα ετοιμάζεται να περάσει τα σύνορα μεταξύ Λιβάνου και Συρίας με τη μητέρα και τις κόρες της, με τις βαλίτσες τους κάτω από την αγκαλιά της. Στο Zabadani, κοντά στη Δαμασκό, τους περιμένουν «χαρούμενοι» ο σύζυγός της και ο γιος της. Η Hoda (όλα τα άτομα που αναφέρονται με το μικρό τους όνομα ζήτησαν ανωνυμία), η οποία μετακόμισε στον Λίβανο πριν από περισσότερο από ένα χρόνο, αφήνει την ευτυχία της να λάμψει μέσα σε ένα ξέσπασμα γέλιου, καθώς φεύγει από το συνοριακό φυλάκιο στη λιβανική πλευρά, στη Masnaa: «Ο φόβος , το άγχος του προηγούμενου» εξαφανίστηκε, με την πτώση του καθεστώτος Αλ Άσαντ, το βράδυ του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου προς την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου.

Περίμενε «χρόνια» αυτή τη στιγμή που φαινόταν τόσο απίθανη: δεν είχε καταφέρει ο Μπασάρ Αλ Άσαντ να κρατηθεί όλα αυτά τα χρόνια πολέμου, καταστολής, ακόμη και οικονομικής στέρησης; Σήμερα, η Συρία πέφτει σε μια νέα εποχή και στο άγνωστο, με νέους αφέντες: τις αντάρτικες φατρίες, η πιο ισχυρή από τις οποίες είναι η Hayat Tahrir Al-Sham (HTC, Levant Liberation Organization, πρώην παράρτημα της Al-Qaeda στη Συρία) . Αυτή την Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου, ο Χόντα κάνει μια ευχή: «Μη φοβηθείς ποτέ ξανά. »

Η Συρία μόλις γύρισε σελίδα στην ιστορία της σε διάστημα δώδεκα ημερών. Ο Αμπντελκαρίμ ήταν με την εξέγερση κατά του Άσαντ Η Καλαμούν, μια περιοχή κοντά στη Δαμασκό, μέχρι το 2013, πριν καταφύγει στον Λίβανο. Δεν έχει δει την οικογένειά του, που παρέμεινε στη Συρία, εδώ και έντεκα χρόνια. Δεν έχει επιστρέψει ακόμα, πρέπει να αφιερώσει χρόνο για να οργανώσει την αναχώρησή του, αλλά, αυτή την Κυριακή, είναι πεπεισμένος ότι γνωρίζει ήδη ένα κομμάτι της ιστορίας που μένει να γραφτεί για την εκθαμβωτική ανατροπή του καθεστώτος του Μπάαθ: «Από το στην αρχή της επίθεσης από τους αντάρτες της Ιντλίμπ, ήξερα ότι ο Μπασάρ [Αλ Άσαντ] επρόκειτο να πέσει, επειδή οι μαχητές προχώρησαν με την ταχύτητα του φωτός, χωρίς να σταματήσουν. »

Όταν ξεκίνησε αυτή η επίθεση την Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου, η οποία ξεκίνησε από έναν συνασπισμό ανταρτών από τον θύλακα Idlib, συμπεριλαμβανομένων των μαχητών HTC και εκείνων από φατρίες υπέρ της Άγκυρας, λίγοι άνθρωποι έδωσαν προσοχή. Όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στα σύνορα Λιβάνου-Ισραήλ: μόλις τέθηκε σε ισχύ μια εκεχειρία μεταξύ της Χεζμπολάχ και του εβραϊκού κράτους, μετά από δύο μήνες ισραηλινής επίθεσης στη Χώρα του Κέδρου.

Η συμμαχία κατά του Άσαντ προχωρά. Και γρήγορα. Παίρνει χωριά, καταλαμβάνει τον αυτοκινητόδρομο που συνδέει τις πόλεις Χαλέπι και Δαμασκό. Οι αμυντικές γραμμές του συριακού στρατού είναι αδύναμες γύρω από το Χαλέπι, τη δεύτερη πόλη της χώρας, στη βορειοδυτική Συρία. Η μητρόπολη υποτίθεται ότι υπερασπίζεται στο έδαφος από ιρανικές πολιτοφυλακές και τη λιβανική Χεζμπολάχ και στον αέρα από ρωσικά αεροσκάφη. Όμως η τελευταία, η οποία ωστόσο είχε εντείνει τις επιδρομές της τις προηγούμενες εβδομάδες στην Ιντλίμπ, φαίνεται παθητική. Όσο για τις φιλοϊρανικές δυνάμεις, αποχώρησαν. Η Χεζμπολάχ είχε ήδη αναδιατάξει την πλειοψηφία των ανδρών της στο μέτωπο του Λιβάνου, λόγω του πολέμου με το Ισραήλ.

Σας απομένει να διαβάσετε το 86,83% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.