Στα τέλη Ιουλίου, η Κίνα πέτυχε διπλωματικό πραξικόπημα φέρνοντας περισσότερες από δώδεκα φατρίες παλαιστινιακών πολιτικών ομάδων στο Πεκίνο, όπου υπέγραψαν μια συμφωνία που ζητούσε μια ενοποιημένη ηγεσία της Παλαιστίνης. Οι διπλωματικές προσπάθειες της Κίνας στη Μέση Ανατολή, κυρίως η συμφωνία που μεσολάβησε μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν το 2023 που οδήγησε στην αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο περιφερειακών αντιπάλων, υπογραμμίζουν τη συνεχιζόμενη επιθυμία της να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις γενικότερα.

Οι πρόσφατες προσπάθειές της στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης αποτελούν μέρος αυτής της ευρύτερης στρατηγικής για να τοποθετήσει το Πεκίνο ως ηγέτη και πρωταθλητή του Παγκόσμιου Νότου, έναν ρόλο που αντιπαραθέτει σε μια απεικόνιση των Ηνωμένων Πολιτειών ως αυτοκρατορικής δύναμης που υποδαυλίζει σύγκρουση και πόλεμο γύρω από το κόσμος. Συνολικά, αντιπροσωπεύουν μια θεμελιώδη επανατοποθέτηση της Κίνας μακριά από τον φιλοδυτικό προσανατολισμό που υιοθέτησε τη δεκαετία του 1980 προς έναν αναμενόμενο διπολικό κόσμο στον οποίο η Κίνα αντιπροσωπεύει τη «μη Δύση».

Οι διπλωματικές προσπάθειες της Κίνας είναι απίθανο να αποφέρουν σημαντική πρόοδο ή ακόμη και αλλαγή στην επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης. Τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ισραήλ απέρριψαν τη Διακήρυξη του Πεκίνου του περασμένου μήνα ως ανεφάρμοστη επειδή η συμφωνία περιελάμβανε τη Χαμάς, την οποία το Ισραήλ και οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν τρομοκρατική οργάνωση και απορρίπτουν από τη μελλοντική ηγεσία οποιασδήποτε παλαιστινιακής οντότητας. Ο Άντριου Σκόμπελ από το Ινστιτούτο Ειρήνης των ΗΠΑ χαρακτήρισε τη συνάντηση στο Πεκίνο «διαφημιστικό κόλπο» ότι είναι απίθανο να κάνει πολλά για να αλλάξει την κατεύθυνση του πολέμου στη Γάζα ή την ειρήνη που ακολουθεί, αν έρθει ποτέ.