Ο κόσμος διέρχεται ένα άνευ προηγουμένου κύμα εκλογών, με πάνω από 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους σε 80 χώρες να προσέρχονται στις κάλπες φέτος. Από τις επερχόμενες εκλογές στη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έως αυτές στη Βραζιλία και τις ΗΠΑ αυτό το φθινόπωρο, οι δυνατότητες για σαρωτικές πολιτικές αλλαγές είναι τεράστιες. Για τις αμερικανικές επιχειρήσεις, αυτό σημαίνει πλοήγηση σε ένα τοπίο όπου οι κανόνες δέσμευσης μπορούν να ξαναγραφτούν από τη μια μέρα στην άλλη.

Η γεωπολιτική έχει να κάνει ουσιαστικά με την εξουσία — ποιος την έχει, ποιος τη θέλει και πώς αξιοποιείται. Σε έναν κόσμο όπου ο ανταγωνισμός μπορεί να αλλάξει ξαφνικά λόγω εκλογών ή κλιμακούμενων συγκρούσεων, το πιο πολύτιμο πλεονέκτημα είναι η γεωπολιτική ανθεκτικότητα: η ικανότητα προσαρμογής και ευημερίας μέσα σε αυτές τις συνεχώς μεταβαλλόμενες δυναμικές. Η γεωπολιτική ανθεκτικότητα είναι επιβεβλημένη όχι μόνο για τα αποτελέσματα μιας εταιρείας. είναι αναπόσπαστο στοιχείο της αμερικανικής διπλωματίας και της ικανότητας της χώρας μας να ηγείται στον κόσμο.

Πώς μπορούν λοιπόν οι εταιρείες να αναπτύξουν γεωπολιτική ανθεκτικότητα; Μέσω μιας προσέγγισης τριών μερών: εξεύρεση πόρων στο εργατικό τους δυναμικό, ενίσχυση συνεργασιών με την κυβέρνηση των ΗΠΑ και οικοδόμηση διεθνών συνασπισμών.

Πρώτον, η γεωπολιτική ανθεκτικότητα πρέπει να ενσωματωθεί στο οργανωτικό DNA μιας εταιρείας. Μια πρόσφατη έρευνα Fortune/Deloitte διαπίστωσε ότι το 65% των CEOs πιστεύει ότι η γεωπολιτική αστάθεια θα είναι ο σημαντικότερος εξωτερικός διαταράκτης των επιχειρήσεων το 2024. Παρά το γεγονός αυτό, πολλοί CEOs περιορίζουν τη διαχείριση αυτών των κινδύνων σε ένα μικρό τμήμα του οργανισμού τους, συνήθως στις παγκόσμιες κυβερνητικές υποθέσεις ομάδα. Οι εταιρείες πρέπει να επενδύσουν σε μια ολοκληρωμένη γεωπολιτική στρατηγική που αγγίζει κάθε επιχειρηματική μονάδα και λειτουργία. Από τις λειτουργίες μέχρι το μάρκετινγκ, οι εργαζόμενοι σε όλα τα επίπεδα χρειάζονται παγκόσμιες γνώσεις, διαπολιτισμική ευφυΐα και δίκτυα για τη διαχείριση ενός πολύπλοκου παγκόσμιου περιβάλλοντος.

Η δεύτερη διάσταση της γεωπολιτικής ανθεκτικότητας είναι η ανάπτυξη μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ του ιδιωτικού τομέα και της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ο COVID-19 εξέθεσε σημαντικές ευπάθειες στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού, ωθώντας την κυβέρνηση και τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ να ενισχύσουν τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας αυξάνοντας βασικά αγαθά και αναζωογονώντας κρίσιμες βιομηχανίες. Οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την υποστήριξη και διασφάλιση της παραγωγής ημιαγωγών μέσω του νόμου CHIPS, κρίσιμων ορυκτών και φαρμακευτικών προϊόντων στις ΗΠΑ είναι βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αν και χρειάζονται περισσότερα κανάλια συνεργασίας μεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να θεωρείται ως πολλαπλασιαστής δύναμης της επίσημης διπλωματικής παρουσίας της χώρας μας παρέχοντας στρατηγική συνέχεια. Καθώς οι διοικήσεις ανατρέπονται και οι σχέσεις αλλάζουν, η αμερικανική επιχειρηματική παρουσία παραμένει σταθερή και σταθεροποιητική δύναμη. Όταν οι ΗΠΑ έχουν περιορίσει τους επίσημους διπλωματικούς δεσμούς με χώρες, οι αμερικανικές επιχειρήσεις συχνά παραμένουν ο μόνος κρίσιμος κρίκος. Πριν από την εξομάλυνση των σχέσεων με το Βιετνάμ το 1995, αμερικανικές εταιρείες όπως η Coca-Cola και η IBM είχαν περιορισμένες δεσμεύσεις που άνοιξαν το δρόμο για ενδεχόμενη διπλωματική συμφιλίωση και διεύρυναν τις επιχειρηματικές σχέσεις. Ακόμη και μεταξύ των συμμάχων, ο ιδιωτικός τομέας παρέχει κρίσιμο και συνεχές έρμα στις διεθνείς μας σχέσεις.

Τέλος, καθώς οι επιχειρήσεις παλεύουν με ποικίλα και μεταβαλλόμενα ρυθμιστικά περιβάλλοντα που διέπουν τα πρότυπα τεχνητής νοημοσύνης, το εμπόριο και πολλά άλλα, η οικοδόμηση διεθνών συνασπισμών είναι ζωτικής σημασίας. Οι συμμαχίες με παγκόσμιους εταίρους για την εναρμόνιση κανόνων και κανόνων στους θεσμούς παγκόσμιας διακυβέρνησης όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) και η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU) είναι κρίσιμης σημασίας για την προώθηση ίσων όρων ανταγωνισμού και ανταγωνιστικότητας στις διεθνείς αγορές. Όλο και περισσότερο βλέπουμε μια προσέγγιση «διπλωματίας μεταβλητής γεωμετρίας» για την οικοδόμηση μικρομερών συμμαχιών προσαρμοσμένων στην προώθηση συγκεκριμένων συμφερόντων που μπορεί να αξιοποιήσει ο ιδιωτικός τομέας. Το Quad, μια συμμαχία μεταξύ των ΗΠΑ, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας και της Ινδίας που επικεντρώνεται στη διαφύλαξη στρατηγικών συμφερόντων στον Ειρηνικό γύρω από τις αναδυόμενες τεχνολογίες, την παραγωγή εμβολίων και το κλίμα και την ενέργεια, έχει οδηγήσει σε ισχυρές αντίστοιχες συνεργασίες στον ιδιωτικό τομέα.

Συγκεντρώνοντας επενδύσεις και ευθυγραμμίζοντας συναλλαγές πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι συνασπισμοί μπορούν να ενισχύσουν τις ευκαιρίες και να διαχειριστούν τον κίνδυνο για τις αμερικανικές εταιρείες που ανταγωνίζονται στο εξωτερικό. Νωρίτερα αυτό το μήνα, οι ηγέτες του ιδιωτικού τομέα των ΗΠΑ συναντήθηκαν με τους διεθνείς ομολόγους τους στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής της G7 στην Ιταλία για να συντονιστούν για τη Συνεργασία για Παγκόσμια Υποδομή και Επενδύσεις για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης επιρροής της Κίνας στον Παγκόσμιο Νότο. Συνεργαζόμενοι με παγκόσμιους εταίρους, οι εταιρείες μπορούν να ανταγωνίζονται αποτελεσματικότερα και να πλοηγούνται στο εξελισσόμενο τοπίο του διεθνούς εμπορίου και των ρυθμίσεων.

Ενώ ο ρόλος της Αμερικής στον κόσμο αμφισβητείται, ο Διευθύνων Σύμβουλος της JP Morgan Chase & Co., Jamie Dimon, έγραψε στην αναφορά του για τους μετόχους του 2023: «Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η Αμερική, «συνέλαβε με ελευθερία και αφοσιώθηκε στην πρόταση ότι όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι». εξακολουθεί να παραμένει ένας λαμπερός φάρος ελπίδας για τους πολίτες σε όλο τον κόσμο». Οι ηγέτες των επιχειρήσεων, οι Αμερικανοί εργαζόμενοι και οι επιχειρηματίες έχουν επιρροή και δύναμη που εκτείνεται πολύ πέρα από τις εταιρείες τους για να προωθήσουν την αμερικανική διπλωματία και να οικοδομήσουν ένα καλύτερο κοινό μέλλον. Η οικοδόμηση γεωπολιτικής ανθεκτικότητας στις εταιρείες είναι θεμελιώδης για αυτήν την προσπάθεια.

[Εικόνα από helpsg από Pixabay]

Οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο είναι αυτές του συγγραφέα.

Ο Stuart W. Holliday είναι Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Meridian International Center. Ο Χόλιντεϊ είναι πρώην Πρέσβης των ΗΠΑ για Ειδικές Πολιτικές Υποθέσεις στα Ηνωμένα Έθνη και Ειδικός Βοηθός του Προέδρου Τζορτζ Μπους και Αναπληρωτής Διευθυντής Προεδρικού Προσωπικού.