Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, που βρίσκεται περίπου σαράντα χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα, το Χάρκοβο βιώνει εδώ και εβδομάδες την κόλαση μιας πόλης που βομβαρδίζεται καθημερινά. Σχεδόν δύο εκατομμύρια κάτοικοι ζούσαν εκεί πριν από την εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου 2022. μερικές εκατοντάδες χιλιάδες από αυτούς έφυγαν, άλλοι επέστρεψαν, αλλά η ζωή εκεί γίνεται όλο και πιο δύσκολη.

Ρωσικοί πύραυλοι και drones καταστρέφουν συστηματικά την ενεργειακή υποδομή της πόλης, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να βρεθεί χωρίς θέρμανση το φθινόπωρο. Παρά τη σύνδεση της Ουκρανίας με το ευρωπαϊκό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, οι διακοπές ρεύματος αυξάνονται καθώς οι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί δέχονται επίθεση σε ολόκληρη τη χώρα. Το 2022, το Χάρκοβο, όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι ρωσόφωνο, αντιστάθηκε γενναία σε μια προσπάθεια κατάληψης της πόλης από τις ρωσικές δυνάμεις, αναγκάζοντας τον κατακτητή να αποσυρθεί. Η Ρωσία φαίνεται τώρα να έχει επιλέξει μια άλλη τακτική: να κάνει την πόλη αβίωτη για να ωθήσει τους κατοίκους της να την εγκαταλείψουν. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα το καταστρέψεις αν χρειαστεί.

Η Ουκρανία αντιμετωπίζει έτσι μια κρίσιμη και εξαιρετικά επικίνδυνη φάση του πολέμου που διεξάγει η Ρωσία εναντίον της. Περισσότεροι από τον εχθρό, οι στρατιώτες του είναι εξουθενωμένοι και περιμένουν με αγωνία την ανακούφιση που είναι δύσκολο να έρθει. Περιμένουν με την ίδια αγωνία όπλα και πυρομαχικά που η Δύση δυσκολεύεται να τους παραδώσει στις απαιτούμενες ποσότητες. Από την άλλη πλευρά, ο ρωσικός στρατός μπορεί να υπολογίζει σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό ανδρών, λόγω του μεγέθους του πληθυσμού του, και επωφελείται από την εγκαθίδρυση μιας πολεμικής οικονομίας που διατηρεί τα εργοστάσια όπλων σε μεγάλη ταχύτητα. Η ρωσική οικονομία, που δεν έχει καταστεί αναίμακτη από τις δυτικές κυρώσεις, αντιστέκεται χάρη στην παράκαμψη των κυρώσεων από ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.

Επείγουσα ανάγκη για στρατιωτικό εξοπλισμό

Σύμφωνα με το αμερικανικό ερευνητικό κέντρο Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου, οι ρωσικές δυνάμεις έχουν καταφέρει να καταπατήσουν 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα ουκρανικής επικράτειας από τον Ιανουάριο. Η εντατικοποίηση της εκστρατείας βομβαρδισμού μη στρατιωτικών υποδομών αναδεικνύει μια σοβαρή ανεπάρκεια για την Ουκρανία: την ανεπάρκεια των μέσων αντιαεροπορικής άμυνας απέναντι στη ρωσική δύναμη πυρός.

Με αυτόν τον ρυθμό, ο στόχος μιας ουκρανικής νίκης, τον οποίο οι δυτικές χώρες ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν, κινδυνεύει να γίνει απατηλός. Ο στρατηγός Christopher Cavoli, επικεφαλής της ευρωπαϊκής διοίκησης του αμερικανικού στρατού, ήρθε να πει την αλήθεια, την Τετάρτη 10 Απριλίου, ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων: Η Ουκρανία δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της. Η Ρωσία εξακολουθεί να αποτελεί υπαρξιακή απειλή. ο Ρώσος επιτιθέμενος έχει χάσει περίπου 2.000 τανκς και 315.000 άνδρες, σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν, αλλά ανοικοδομεί τις δυνάμεις του με απροσδόκητη ταχύτητα. Ο ρωσικός στρατός είναι τώρα 15% μεγαλύτερος από ό,τι στην αρχή του πολέμου. Και λαμβάνει βοήθεια από την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα.

Η Ουκρανία χρειάζεται επειγόντως ενισχύσεις σε στρατιωτικό εξοπλισμό για να αποφύγει την κατάρρευση. Οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να συγκεντρώσουν τους πόρους τους. Όμως, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Κογκρέσο, οι Τραμπιστές Ρεπουμπλικάνοι συνεχίζουν να χρονοτριβούν τα διαδικαστικά παιχνίδια που είναι πιθανό να θέσουν σε ψηφοφορία τη συνιστώσα της βοήθειας των 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων (56,2 δισεκατομμυρίων ευρώ) που υποσχέθηκε η κυβέρνηση Μπάιντεν έξι μήνες. Ο γρήγορος τερματισμός αυτών των άθλιων παιχνιδιών, που ατιμάζουν την αμερικανική δημοκρατία ενώ παίζουν στα χέρια της Μόσχας, είναι ζωτικής σημασίας για την Ουκρανία.