Ο ενεργειακός τομέας της Ινδονησίας βρίσκεται στο κατώφλι μιας δυνητικά μετασχηματιστικής αλλαγής με την ανάληψη της προεδρίας από τον Prabowo Subianto τον Οκτώβριο. Ενώ η ενεργειακή πολιτική της επερχόμενης κυβέρνησης δεν έχει ακόμη διατυπωθεί λεπτομερώς, μια ανάλυση των υποσχέσεων και των πολιτικών τροχιών της εκστρατείας του Prabowo προσφέρει πληροφορίες για το πώς μπορεί να μοιάζει αυτός ο κρίσιμος τομέας υπό τη νέα διοίκηση.

Το μανιφέστο της προεκλογικής εκστρατείας του Prabowo και του υποψηφίου του αντιπροέδρου Gibran Rakabuming Raka οραματίζεται την Ινδονησία ως μια «πράσινη ενεργειακή υπερδύναμη», ένα καθεστώς που θα επιτευχθεί μέσω της προώθησης της βιοενέργειας, παράλληλα με την υδροηλεκτρική, την αιολική, την κυματική, την ηλιακή και τη γεωθερμία. εξουσία. Πάνω απ 'όλα, η άποψή τους για την ενέργεια επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την ιδέα της ενεργειακής αυτάρκειας.

Η πλατφόρμα τους περιλαμβάνει πολλά προγράμματα για την επίτευξη αυτού του στόχου, όπως η μείωση της γραφειοκρατίας για τη βιομηχανία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η παροχή κινήτρων για την ανακάλυψη ενεργειακών αποθεμάτων, η κατασκευή φραγμάτων υδροηλεκτρικής ενέργειας και η αναζωογόνηση των υποβαθμισμένων δασών για παραγωγή βιοαιθανόλης.

Εκτός από αυτές τις κρατικές δεσμεύσεις, ο τομέας μπορεί επίσης να προσδοκά ένα συνεχές άνοιγμα στις ξένες επενδύσεις, ιδιαίτερα στους φυσικούς πόρους, τις υποδομές και τις πτυχές που είναι κρίσιμες για την ενεργειακή μετάβαση. Όπως και υπό τον Πρόεδρο Joko "Jokowi" Widodo, η Ινδονησία θα συνεχίσει να βασίζεται σε ξένα κεφάλαια και τεχνολογία για να αναπτύξει τις βιομηχανίες ενέργειας και φυσικών πόρων.

Η προσέγγιση του Prabowo φαίνεται να βασίζεται στη ρεαλιστική επενδυτική στρατηγική του Jokowi, που υποστηρίζεται από ένα ευνοϊκό περιβάλλον λειτουργίας που εξαρτάται από την πολιτική σταθερότητα και την αποτελεσματική γραφειοκρατία. Τα βασικά στοιχεία στη χάραξη επιχειρηματικής και επενδυτικής πολιτικής πιθανότατα θα διατηρήσουν επίσης επιρροή, διασφαλίζοντας κάποιο βαθμό συνέχειας στις οικονομικές και ενεργειακές προοπτικές της διοίκησης του Prabowo.

Αρκετοί τομείς, ωστόσο, χρήζουν στενής παρακολούθησης από τους ενεργειακούς φορείς. Πρώτον, μπορεί να υπάρξει μια μετατόπιση από τα παραδοσιακά συντηρητικά πρότυπα δημοσίων δαπανών της Ινδονησίας για να εκπληρωθούν οι φιλόδοξες «γρήγορες νίκες» που υποσχέθηκε ο Prabowo. Αυτή η τάση θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση των κρατικών δαπανών στον ενεργειακό τομέα, ιδιαίτερα σε έργα υποδομής και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για να επιταχυνθεί η ενεργειακή μετάβαση της Ινδονησίας.

Επιπλέον, η επιρροή των κρατικών επιχειρήσεων (ΚΟΕ) και των τοπικών ομίλων ετερογενών δραστηριοτήτων στον τομέα της ενέργειας και των φυσικών πόρων αναμένεται να αυξηθεί. Αυτή η αύξηση ευθυγραμμίζεται με τη μακροχρόνια υπεράσπιση της αυτάρκειας και της κυριαρχίας σε στρατηγικούς κλάδους του εκλεγμένου προέδρου, κάτι που συχνά σημαίνει πολιτικές που δίνουν προτεραιότητα στους εγχώριους παίκτες.

Η στρατηγική εστίαση μπορεί να περιλαμβάνει τη μόχλευση κρατικών επιχειρήσεων και τοπικών ομίλων ετερογενών δραστηριοτήτων για την επίτευξη συγκεκριμένων εθνικών στόχων, συμπεριλαμβανομένης της επιτάχυνσης της ανάπτυξης των κατάντη βιομηχανιών φυσικών πόρων, την ενίσχυση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου και την επιτάχυνση της ενεργειακής μετάβασης.

Επιπλέον, ενδέχεται να παραμείνουν συγκεκριμένες πολιτικές που στοχεύουν στην ενίσχυση της τοπικής προστιθέμενης αξίας, όπως οι περιορισμοί στις εξαγωγές ορυκτών μεταλλευμάτων, ιδιαίτερα του νικελίου. Ενώ η κατεύθυνση της πολιτικής για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πιθανότατα θα γίνει σαφέστερη κατά τη διάρκεια αυτού του έτους, η ισχυρή βιομηχανία άνθρακα θα συνεχίσει να διαδραματίζει μεγάλο ρόλο στη χάραξη ενεργειακής πολιτικής. Η απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές σχεδιάζεται να είναι βασικό θέμα της προεδρίας του Prabowo, δεδομένης της σημασίας των πιθανών επενδύσεων στη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα.

Παρά την παγκόσμια ώθηση για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές, οι στόχοι της ενεργειακής μετάβασης της Ινδονησίας πρέπει να προσανατολίζονται στα εδραιωμένα συμφέροντα της βιομηχανίας άνθρακα, μιας σημαντικής πηγής εθνικών εσόδων και ενέργειας. Η εξισορρόπηση αυτών των συμφερόντων με την επιτακτική ανάγκη για υιοθέτηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα είναι ένα λεπτό έργο για τη νέα διοίκηση.

Τέλος, η εφαρμογή «ευαίσθητων» κανονισμών, ιδιαίτερα εκείνων που επηρεάζουν το ρυθμιστικό πλαίσιο του ενεργειακού τομέα, μπορεί να αναβληθεί έως ότου συγκροτηθεί πλήρως η διοίκηση του Prabowo. Αυτή η καθυστέρηση θα μπορούσε να επηρεάσει τον ρυθμό με τον οποίο η Ινδονησία υιοθετεί νέες ενεργειακές τεχνολογίες και τις μεταβάσεις προς πιο πράσινες πηγές ενέργειας.

Εν ολίγοις, η επερχόμενη διοίκηση προαναγγέλλει μια περίοδο συγκρατημένης αισιοδοξίας για τον ενεργειακό τομέα στην Ινδονησία. Οι εταιρείες θα πρέπει να προετοιμαστούν τόσο για τις ευκαιρίες όσο και για τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά, παρακολουθώντας στενά την πολιτική κατεύθυνση και τις στρατηγικές προτεραιότητες της διοίκησης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του εξελισσόμενου τοπίου.