Τα τελευταία χρόνια η Αυστραλία έχει αρχίσει να στρέφει την εστίασή της προς τα δυτικά. Ενώ ο Ειρηνικός Ωκεανός και η Νοτιοανατολική Ασία έχουν θεωρηθεί ως πρωταρχικοί τομείς ενδιαφέροντος για τη χώρα, η κατασκευή Ινδο-Ειρηνικού οδήγησε την Αυστραλία να λάβει πιο σοβαρά τις ευκαιρίες της στον Ινδικό Ωκεανό. Κυρίως αυτό οδήγησε σε μεγαλύτερη συνεργασία με την Ινδία ως την κύρια δύναμη της περιοχής, αλλά η Καμπέρα δεν θα πρέπει να υποτιμά άλλα κράτη της Νότιας Ασίας, καθένα από τα οποία έχει τη δική του αξία και ευκαιρίες να παρουσιάσει.
Καθώς προχωράμε προς μια εποχή όπου το οικονομικό βάρος είναι πιο στενά ευθυγραμμισμένο με τον πληθυσμό μιας χώρας, το Μπαγκλαντές έχει τη δυνατότητα να γίνει μια σοβαρή δύναμη. Δεδομένου του μεγέθους του τεράστιου γείτονά του, το Μπαγκλαντές συχνά παραβλέπεται ως μια σημαντική χώρα η ίδια. Ωστόσο, έχει τον όγδοο μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο, με περίπου 170 εκατομμύρια ανθρώπους.
Παράλληλα με τον μεγάλο πληθυσμό του, το Μπαγκλαντές έχει βιώσει μια διαρκή περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και σημαντική μείωση της φτώχειας, κυρίως λόγω της κλωστοϋφαντουργίας του. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της έχει ξεπεράσει την Ινδία και η χώρα σύντομα θα αποφοιτήσει από το καθεστώς της λιγότερο ανεπτυγμένης χώρας. Καθώς αυτή η πρόοδος συνεχίζεται, η σχέση μεταξύ Καμπέρα και Ντάκα έχει τη δυνατότητα να ανθίσει.
Ωστόσο, με τις ευκαιρίες έρχονται και οι ευθύνες. Το Μπαγκλαντές φέρει αυτήν την περίοδο ένα εξαιρετικό βάρος στεγάζοντας τον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό στον κόσμο στο Cox's Bazar. Η κυβέρνηση της Αυστραλίας το έχει αναγνωρίσει αυτό και έχει δεσμεύσει 153 εκατομμύρια δολάρια από το 2023 έως το 2025 για να καλύψει τις ανάγκες των προσφύγων Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές, καθώς και για ανθρωπιστική υποστήριξη στη Μιανμάρ. Αυτή η χρηματοδότηση έχει σχεδιαστεί για να παρέχει τροφή, νερό, στέγη, εκπαίδευση και υπηρεσίες υγείας.
Αυτή είναι μια ευπρόσδεκτη συνεισφορά, αλλά αυτό που απαιτούν τόσο το Μπαγκλαντές όσο και οι ίδιοι οι Ροχίνγκια είναι η επανεγκατάσταση. Είναι πολύ απίθανο οι Ροχίνγκια να μπορέσουν να επιστρέψουν στην πολιτεία Ραχίν στη Μιανμάρ. Ωστόσο, η προοπτική σημαντικής επανεγκατάστασης των Ροχίνγκια – από όλες τις χώρες που είναι ικανές για επανεγκατάσταση προσφύγων, όχι μόνο από την Αυστραλία – φαίνεται τρομερή. Από το 2008, η Αυστραλία έχει χορηγήσει βίζα για πρόσφυγες σε λιγότερους από 500 Ροχίνγκια. Υπάρχει ένας αρκετά βάναυσος λόγος για αυτό.
Αν και οι κυβερνήσεις μπορεί να μην το παραδέχονται, υπάρχει μια ανάλυση κόστους-οφέλους για την επανεγκατάσταση προσφύγων. Ο υπολογισμός είναι ένας από το πόσα πρέπει να δαπανήσει το κράτος για να μετατρέψει έναν πρόσφυγα σε φορολογούμενο. Το 2015, όταν η Αυστραλία δέχθηκε επιπλέον 12.000 Σύρους πρόσφυγες (πάνω από την κανονική ετήσια πρόσληψη), το έκανε γνωρίζοντας ότι αυτή η μετατροπή θα ήταν σχετικά εύκολη. Οι περισσότεροι Σύροι πρόσφυγες είχαν καλό μορφωτικό επίπεδο και πολλοί ήταν υψηλών προσόντων. Υπήρχαν ήδη ισχυρά κοινωνικά δίκτυα μέσω καθιερωμένων κοινοτικών ομάδων, τζαμιών και εκκλησιών. Αν και τα αγγλικά διδάσκονται στα σχολεία της Συρίας, η πρόσβαση στις υπηρεσίες στην Αυστραλία στα αραβικά ήταν ήδη αρκετά εύκολη.
Οι Ροχίνγκια δεν έχουν κανένα από αυτά τα πλεονεκτήματα. Ο αγωγός από πρόσφυγες προς φορολογούμενους είναι πολύ πιο δύσκολος, και ως εκ τούτου η επανεγκατάσταση δεν θεωρείται εφικτή επιλογή από την Καμπέρα. Ωστόσο, ενώ τέτοιες αναλύσεις κόστους-οφέλους είναι η φύση του τρόπου με τον οποίο σκέφτονται τα κράτη, πρέπει να γίνουν ευρύτερες σκέψεις. Οι ανησυχίες για την ασφάλεια της Αυστραλίας συνδέονται στενά με τις θαλάσσιες ροές προσφύγων μέσω του Ινδο-Ειρηνικού, καθιστώντας τον καταυλισμό του Cox's Bazar μια πιθανή πηγή περιφερειακής ανασφάλειας.
Την περασμένη εβδομάδα, μια βάρκα που μετέφερε πρόσφυγες Ροχίνγκια ανατράπηκε στα ανοιχτά των ακτών της Ινδονησίας, με δεκάδες να πνίγονται. Το περασμένο έτος, το 2023, ήταν η πιο θανατηφόρα χρονιά στη θάλασσα για τους αιτούντες άσυλο Ροχίνγκια, με 569 θανάτους μεταξύ εκείνων που προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν θαλάσσιες διελεύσεις. Είναι σαφές ότι υπάρχουν πολλοί Ροχίνγκια που θέλουν απεγνωσμένα να βρουν νέες λύσεις στα σημερινά τους προβλήματα.
Η Αυστραλία είναι ανένδοτη ότι οι αιτούντες άσυλο που φτάνουν δια θαλάσσης δεν θα επανεγκατασταθούν ποτέ στην Αυστραλία. Και τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα πιστεύουν ότι είναι πολιτικά αδύνατον να εμφανιστούν πλοία που μεταφέρουν αιτούντες άσυλο κοντά στις ακτές της Αυστραλίας. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί αποκλειστικά πολιτικό πρόβλημα. πρέπει να είναι ένας που έχει λύση. Προκειμένου να αποτραπούν αυτά τα επικίνδυνα ταξίδια, οι Ροχίνγκια πρέπει να έχουν ελπίδα επανεγκατάστασης μέσω επίσημων διαδικασιών.
Η οικοδόμηση μιας γόνιμης και παραγωγικής σχέσης με το Μπαγκλαντές σημαίνει να παίρνουμε στα σοβαρά αυτήν την προσφυγική κρίση. Σε καμία περίπτωση η Αυστραλία δεν είναι ικανή να δημιουργήσει λύσεις από μόνη της, αλλά έχει την ικανότητα να δεχθεί περισσότερους Ροχίνγκια από ό,τι σήμερα, και να χρησιμοποιήσει το διπλωματικό της βάρος για να πείσει άλλα κράτη να κάνουν το ίδιο. Σημαίνει επίσης επένδυση στους πόρους που είναι απαραίτητοι για να διευκολυνθεί ο αγωγός από τον πρόσφυγα προς τους φορολογούμενους. Αυτό περιλαμβάνει την επέκταση του τρέχοντος πιλοτικού προγράμματος για τη χορηγία της κοινωνίας των πολιτών στους πρόσφυγες, το οποίο παρέχει άμεσους κοινοτικούς δεσμούς και δίκτυα προς αξιοποίηση.
Το status quo είναι μη βιώσιμο τόσο για τους Ροχίνγκια όσο και για το Μπαγκλαντές. Πέρα από τις παγκόσμιες ευθύνες της για την αναζήτηση λύσεων σε αυτήν την κρίση, υπάρχει πολλή καλή θέληση που μπορεί να κερδίσει για την Καμπέρα στη Ντάκα με αυτόν τον τρόπο, η οποία αναμφίβολα θα αποφέρει οφέλη στις επόμενες δεκαετίες.