Η μάχη των εμπόρων που καταδικάστηκαν για την υπόθεση χειραγώγησης των διατραπεζικών επιτοκίων Libor και Euribor για εκκαθάριση των ονομάτων τους έχει αποτύχει. Την Τετάρτη 27 Μαρτίου, ένα βρετανικό εφετείο απέρριψε το αίτημα του Τομ Χέις και του Κάρλο Παλόμπο, δύο εκ των κατηγορουμένων, να ανατραπεί η καταδίκη τους.

Από την αρχική ετυμηγορία για καθένα από αυτά, το 2015 και το 2019 αντίστοιχα, η πολιτική και νομική πίεση φάνηκε να έχει αλλάξει ριζικά τον στόχο. Αρκετοί Βρετανοί βουλευτές καταγγέλλουν τώρα ανοιχτά μια «αδικία» κατά των εμπόρων. Τον Ιανουάριο του 2022, τα αμερικανικά δικαστήρια ανέτρεψαν καταδικαστική απόφαση για την ίδια υπόθεση. Από εδώ και στο εξής, εκτός του Ηνωμένου Βασιλείου, καμία χώρα δεν χαρακτηρίζει τα γεγονότα με τα οποία κατηγορούνται ως εγκληματικά. Όμως η βρετανική δικαιοσύνη επιμένει και υπογράφει.

Η υπόθεση Libor και Euribor υποτίθεται ότι ενσαρκώνει ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα οικονομικά σκάνδαλα. Εκτέθηκε από βρετανικές και αμερικανικές ρυθμιστικές αρχές από το 2012, αλλά καλύπτοντας γεγονότα που χρονολογούνται κυρίως πριν από την οικονομική κρίση (κυρίως από το 2005 έως το 2007), αποκάλυψε μια συμφωνία που κρίθηκε παράνομη μεταξύ των εμπόρων. Κατηγορήθηκαν ότι χειραγώγησαν αυτά τα διατραπεζικά επιτόκια, τα οποία χρησιμεύουν ως βάση για εκατοντάδες χιλιάδες χρηματοοικονομικά προϊόντα. Εκείνη την εποχή, το Libor και το Euribor καθορίστηκαν με σχετικά χειροτεχνικό τρόπο. Κάθε μέρα στις 11 π.μ. ώρα Λονδίνου, κάποιος σε κάθε τράπεζα ανέφερε το επιτόκιο με το οποίο το ίδρυμά τους είχε χρηματοδοτήσει τον εαυτό του. Στη συνέχεια λήφθηκε ένας μέσος όρος.

Αυτή η διαδικασία άφηνε περιθώρια για πειρασμούς: οι έμποροι, των οποίων η δουλειά ήταν να κάνουν εικασίες για αυτά τα επιτόκια, ζητούσαν τακτικά εσωτερικά από τον υπεύθυνο για το Libor ή το Euribor να το αυξήσει ή να το μειώσει ελαφρώς, με βάση τις θέσεις τους. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς τους, οι ρυθμιστικές αρχές ανακάλυψαν δεκάδες «ενοχοποιητικά» μηνύματα, συμπεριλαμβανομένων προφανών συμφωνιών μεταξύ διαφορετικών τραπεζών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Μια ποινή αντάξια των χειρότερων εγκλημάτων

Από το 2012 επιβλήθηκαν τα πρώτα πρόστιμα σε τράπεζες. Ακολούθησαν νομικές διαδικασίες που πήραν μεγάλη κλίμακα: συνολικά διώχθηκαν τριάντα επτά άτομα, εκ των οποίων τα δεκαεννέα καταδικάστηκαν από τα δικαστήρια (από αυτά τα εννέα φυλακίστηκαν). Δύο ήταν Γάλλοι που ζούσαν στο Λονδίνο εκείνη την εποχή.

Η δίκη του Tom Hayes, πρώην κατοίκου της UBS και της Citibank στο Τόκιο, ήταν ένα σημείο καμπής. Ο Βρετανός καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δεκατέσσερα χρόνια φυλάκιση (μειώθηκε σε έντεκα χρόνια μετά την έφεση), ποινή αντάξια των χειρότερων εγκλημάτων. Πάνω απ 'όλα, ο Βρετανός δικαστής πήρε μια ουσιαστική απόφαση: είπε στους ενόρκους ότι οι έμποροι δεν είχαν το δικαίωμα να λαμβάνουν υπόψη το εμπορικό τους συμφέρον κατά τον υπολογισμό του Libor. Στη συνέχεια, αυτή η νομολογία εφαρμόστηκε σε όλη την υπόθεση. Το 2019, ο Carlo Palombo, ο οποίος ήταν απλός μαθητευόμενος στην Barclays, καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για χειραγώγηση του Euribor.

Έχετε να διαβάσετε το 42,19% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα προορίζονται για συνδρομητές.