Μία από τις μεγαλύτερες εκλογές σε αυτό που ονομάζεται «απόλυτο εκλογικό έτος» είναι αυτή που έχει προγραμματιστεί για τον Ιούνιο, όταν περισσότεροι από 400 εκατομμύρια άνθρωποι σε 27 χώρες θα έχουν δικαίωμα ψήφου για ένα νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι μία από τις μεγαλύτερες δημοκρατικές εκλογές στον κόσμο, δεύτερη μετά την Ινδία.

Ωστόσο, οι πανευρωπαϊκές εκλογές υποφέρουν από μια σειρά μοναδικών εμποδίων. Παρά το γεγονός ότι συμβαίνει σε μια περιοχή με μερικές από τις ισχυρότερες δημοκρατικές παραδόσεις και εγγυήσεις, ο διαγωνισμός για τη νομοθετική εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρακωλύεται από τη βυζαντινή φύση της διακυβέρνησης του μπλοκ. Όταν οι ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες σε εθνικές ή τοπικές εκλογές, έχουν γενικά μια αρκετά σταθερή κατανόηση του ρόλου για τον οποίο επιλέγουν έναν υποψήφιο. Αντίθετα, η ΕΕ, με την περίπλοκη δομή των κυβερνητικών οργάνων της και την εντολή τους σε εξέλιξη, δημιουργεί ένα νεφελώδες έργο στο μυαλό πολλών ψηφοφόρων.

Είναι ασφαλές να πούμε ότι πολλοί Ευρωπαίοι ψηφοφόροι δεν είναι ξεκάθαροι σχετικά με τη διαφορά μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, και λίγοι έχουν σταθερή αντίληψη των πολιτικών ομάδων στο κοινοβούλιο της ΕΕ, οι οποίες ενεργούν με τρόπους παρόμοιους με τα πολιτικά κόμματα και τα μπλοκ στα εθνικά κοινοβούλια . Πόσοι γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του Renew Europe και της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος; Πόσοι μπορούν ακόμη να ονομάσουν τις κύριες ομάδες που διαμορφώνουν τη δυναμική του κοινοβουλίου της ΕΕ, πόσο μάλλον τη διαφορά στις φιλοσοφίες και τις προτεραιότητές τους;