Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος της Κολομβίας Γκουστάβο Πέτρο απείλησε να ζητήσει μια συνταγματική συνέλευση. Επίσης, άνοιξε εκ νέου ειρηνευτικές συνομιλίες με μια διαβόητη εγκληματική οργάνωση και ακύρωσε μια κατάπαυση του πυρός με μια από τις αντιφρονούσες φατρίες FARC στη χώρα. Οποιαδήποτε από αυτές τις τρεις ιστορίες κανονικά θα ήταν αρκετά συγκλονιστική για να δημιουργήσει κάλυψη μηνών από τα μέσα ενημέρωσης για έναν Κολομβιανό πρόεδρο. Όμως, ενάμιση χρόνο μετά τη θητεία του Πέτρο, αυτές οι μεγάλες ανακοινώσεις ειδήσεων έχουν γίνει τυπικές και σχεδόν αδιάφορες.

Ο Petro συζητά και συζητά συνεχώς μεγάλες ιδέες και θέματα ατζέντας που τελικά ξεφεύγουν από την πορεία τους και δεν φαίνεται να φτάνουν ποτέ στη φάση υλοποίησης. Τιτιβίζει περισσότερα από όσα κυβερνά, εξοργίζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους, απογοητεύοντας τους υποστηρικτές του και αφήνοντας την Κολομβία χωρίς την πρόοδο που επιθυμεί ο πληθυσμός της. Με άλλα λόγια, η περασμένη εβδομάδα ήταν αρκετά ρουτίνα για τον πρώτο αριστερό πρόεδρο της Κολομβίας.

Η απειλή του Πέτρο για συνταγματική συνέλευση ήταν η απογοητευμένη απάντησή του στη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης που κατατέθηκε από μια επιτροπή της Γερουσίας. Οι περισσότερες από τις άλλες προτάσεις του – συμπεριλαμβανομένων των συνταξιοδοτικών και εργασιακών μεταρρυθμίσεων – αντιμετώπισαν παρόμοιες προκλήσεις στο Κογκρέσο, το οποίο μπλοκάρει συνεχώς την ατζέντα του . Αυτό οδήγησε τον Πέτρο να προτείνει μια συντακτική συνέλευση, η οποία συνήθως αναφέρεται σε μια προσπάθεια πλήρους επανεγγραφής του συντάγματος, αλλά την οποία ο Πέτρο γρήγορα προσπάθησε να επαναπροσδιορίσει ως μια πολύ πιο περιορισμένη πρωτοβουλία.