Με τη σειρά τους με τίτλο «Στο χείλος», οι New York Times στοχεύουν να εστιάσουν εκ νέου τη δημόσια συζήτηση στις πραγματικότητες της «νέας» εποχής των πυρηνικών όπλων. Ξεκινώντας την περασμένη εβδομάδα, η συλλογή op-eds είναι τόσο σημαντική όσο και επίκαιρη. Όπως σωστά επισημαίνουν οι συντάκτες, η πυρηνική αιχμή έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και οι υπάρχουσες πυρηνικές δυνάμεις έχουν αποσυρθεί από τις διμερείς συμφωνίες όπλων, ταράζοντας τις μη πυρηνικές δυνάμεις στο να εξετάσουν το ενδεχόμενο να συνεχίσουν τα δικά τους προγράμματα πυρηνικών όπλων.

Ταυτόχρονα, το αντιπυρηνικό αίσθημα τόσο στο κοινό όσο και στις κυβερνήσεις παγκοσμίως δεν ήταν ποτέ υψηλότερο: Η Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων έχει προσελκύσει 93 υπογράφοντες πολιτείες και 70 συμβαλλόμενα κράτη από τότε που άνοιξε προς υπογραφή το 2017. Ενώ οι Η.Π.Α. δεν έχει υπογράψει, η ταινία «Oppenheimer» —η οποία μόλις κέρδισε το φετινό Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας— έχει στρέψει εκ νέου την προσοχή της χώρας στον πυρηνικό κόσμο στον οποίο ζούμε, καθιστώντας την τρέχουσα στιγμή καλή για απολογισμό και επανεκτίμηση.

Η υποτροφία των πολιτικών επιστημών μπορεί να καθοδηγήσει τις δημοσιογραφικές προσπάθειες για την επανεστίαση της εθνικής συζήτησης στους κινδύνους ενός πυρηνικού κόσμου. Τα τελευταία χρόνια, πολιτικοί επιστήμονες μελετούν πώς να ενισχύσουν το πυρηνικό ταμπού ή τη βαθιά εδραιωμένη ηθική πεποίθηση ότι τα πυρηνικά όπλα δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται. Τώρα γνωρίζουμε πολλά για το πώς τα πυρηνικά μηνύματα ακριβώς όπως αυτά που πρωτοστάτησαν οι Times στη νέα τους σειρά μπορούν να επηρεάσουν τις δημοφιλείς κατανοήσεις του πυρηνικού κινδύνου και της πυρηνικής ηθικής. Από πολλές απόψεις, η σειρά των Times είναι μια εξαιρετική αρχή από αυτή την άποψη σε σύγκριση με την τυπική κάλυψη ειδήσεων της πυρηνικής πολιτικής. Αλλά η κοινωνική επιστήμη της κοινής γνώμης των ΗΠΑ για τα πυρηνικά όπλα έχει επίσης πρόσθετα μαθήματα για τα μέσα ενημέρωσης που επιθυμούν να ενισχύσουν αυτό το θέμα στο κοινό τους.